Անդրադարձ

ԱՐՏԱՇԷՍ ՇԱՀԲԱԶԵԱՆ Այո՛, հեռացաւ Վահան Յովհաննիսեանը: Թէեւ ժամանակը փոքր ինչ հաշտեցրած պէտք է լինէր ճակատագրի կայացրած դաժան դատավճռի հետ, սակայն գոյժն առնելուց յետոյ կարծես դատարկութիւն գոյացաւ` մեր մէջ ու մեր շուջը: Դատարկութիւն գոյացաւ, որովհետեւ նա առաջինը զինուորագրուածներից լինելով, հայրենիք վերադարձած Դաշնակցութեան կենսագրութեան գլխաւոր հերոսներից մէկն էր: Որպէս այդպիսին վճռական ձայնով ներկայ էր նաեւ նորանկախ հայրենիքի պատմութեան ընթացքի մէջ` լինէին արցախեան...

ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԱՐԱՆ ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ Անթիլիաս-Լիբանան Յարգարժան անդամներ Բիւրոյի, Խոր ցաւով իմացանք Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան Բիւրոյի անդամ, Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային ժողովի երկար տարիներու պատգամաւոր եւ Գերմանիոյ մէջ Հայաստանի Հանրապետութեան դեսպան Վահան Յովհաննիսեանի մահուան գոյժը: Մենք մօտէն ճանչցած ենք հանգուցեալը, եւ իր մօտ տեսած լուրջ մտաւորականը, պատասխանատու հասարակական գործիչը եւ գերազանցօրէն հայրենասէր մարդը: Իր անձին այս երեք յատկանշական գիծերը մնայուն ներկայութիւն դարձան...

ՇԱՀԱՆ ԳԱՆՏԱՀԱՐԵԱՆ Ամէն անգամ, որ խնդրանք մը, պատուէր մը կամ իրականանալի աշխատանք մը ունէր յանձնարարելիք ընկ. Վահանը, դիմելով տուեալ ընկերոջ, իրեն յատուկ հիւմըրով, պատուէրը անպայման կատարելու գրաւչութիւն պարուրելով կ՛ըսէր. Հայրենիքը ձեզ չի մոռանայ: Առանց հրահանգչական ոճի, առանց բռնութեան, առանց համոզելու յատուկ ճիգի, խնդրանքը, պատուէրը կամ հրահանգը կատարուած էր. եւ կատարուած էր սիրով, գոհ, գոհունակ, հանգիստ, ժպիտով: Ժպիտով ու հիւմըրով փոխանցուած,...

ՎԱՉԷ ԲՐՈՒՏԵԱՆ Շաբաթէն կիրակի լուսցող գիշերուան ժամը 1:00-ի մօտերը, ընկեր մը հեռաձայնիս վրայ արձանագրեց Վահան Յովհաննիսեանի մահուան բօթը: Շատերու ու իրեն պէս, ես ալ գիտէի, թէ իր կեանքին թելը մօտ է աւարտին: Կանխաւ «հաշտուած» էի, սակայն հիմա չեմ կրնար հաշտուիլ Վահան Յովհաննիսեանի մահուան հետ: Մէկը, մեր ժողովուրդի վերջին 25 տարիներու պատմութեան ամէնէն փայլուն դէմքերէն: Իսկ փայլուն դէմքերը անոնք են, որոնք...

Ն. ԲԱՐ­ՍԵՂ­ԵԱՆ Կեան­քի բո­լոր բնա­գա­ւառ­նե­րուն մէջ ալ մե­ծա­պէս նկա­տե­լի է ար­հես­տա­գի­տու­թեան արա­գըն­թաց զար­գա­ցու­մը, որ բնա­կա­նա­բար կը թա­կէ նա­եւ տպա­գիր մա­մու­լին դռնե­րը` անոր ուղղ­ուած բա­զում մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն կող­քին յա­ւել­եալ ձեռ­նոց նե­տե­լով մա­մու­լի կա­ռոյց­նե­րուն: Հա­ւա­նա­բար ոչ իրա­տե­սա­կան պի­տի ըլ­լայ ըսել, որ աւե­լի քան 85-ամ­եայ «Ազ­դակ»-ը մնա­յուն կեր­պով քայլ կը պա­հէ ար­հես­տա­գի­տու­թեան եւ ար­ձա­նագ­րուող նո­րօր­եայ զար­գա­ցում­նե­րուն հետ, սա­կայն կա­րե­լի է հաս­տա­տել, որ անի­կա կը...

Անակնկալ բօթ մը ցնցած էր ԼՕԽ-ի «Նայիրի» մասնաճիւղը եւ առհասարակ ԼՕԽ-ի մեծ ընտանիքը եւ բոլոր բարեկամները. «Ընկերուհի Զարմիկը հեռացած է»: Ան մեզմէ անդարձ հեռացած էր, անդարձ` ֆիզիքապէս, բայց հոգեպէս անոր շունչն ու ոգին միշտ առկայ է ու այդպէս պիտի մնայ անոր սիրելիներուն, հարազատներուն եւ յատկապէս ԼՕԽ-ի մեծ ընտանիքի յիշողութեան մէջ: Լիբանանահայ գաղութի, յատկապէս Պուրճ Համուտի եւ ապա Անթիլիասի գործունեայ  ԼՕԽ-ի...