ՅԱԿՈԲ ՀԱՒԱԹԵԱՆ
Անցնող շաբաթավերջին, լիբանանահայութիւնը իր բոլոր շերտերով ապրեցաւ խանդավառ եւ հպարտալից պատմական օրեր: ԳՈՀԱՐ համոյթը համակեց բոլորը իր անմոռանալի ելոյթներով եւ հայ երգին ու երաժշտութեան շուրջ ստեղծեց գաղութային աննախընթաց հետաքրքրութիւն: Կը բաւէ աչքէ անցընել երիտասարդներուն կողմէ ընկերային ցանցերուն վրայ տեղադրուած գրառումները, ականջալուր դառնալ ժողովրդային խօսակցութիւններուն ու արժեւորումներուն եւ վերջապէս հետեւիլ մամուլի արձագանգին ու անմիջապէս եզրակացնել, որ լիբանանահայութիւնը, հակառակ երկրին մէջ տիրող եւ քաղաքացիին առօրեան ընկճող ու ճնշող բազմաթիւ դժուարութիւններուն, ինչպիսի՛ դրական արձագանգումով արժեւորեց հայ երգը ժողովրդականացնող եւ նաեւ արդիականացնող այս իրապէս եզակի նախաձեռնութիւնը:
Այս առիթով իսկապէս արժէ միահամուռ շնորհակալութեան եւ երախտագիտութեան խօսք ուղղել Խաչատուրեան ընտանիքին` հայ երգի ու երաժշտութեան նկատմամբ իր տածած գուրգուրանքին եւ քաջալերանքին համար: Այսպիսի մշակութային առաքելութեան մը սիրայօժար ստանձնումը եւ անոր շարունակականութեան երաշխաւորումը իսկապէս որ արժանի է մեծ գնահատանքի: Վստահաբար այս ելոյթներուն ստեղծած մթնոլորտը բաւական երկար ժամանակ պիտի պահէ իր թարմութիւնը եւ ուժականութիւնը հայկական օճախներուն մէջ:
Այս բոլորէն անկախ, սակայն, ԳՈՀԱՐ համոյթի ելոյթներուն ճամբով կատարուած գաղութային դրական մշակութային ժայթքումը, այլապէս կարեւոր օրակարգերու գծով նոր փակագիծեր բացաւ եւ կարգ մը հարցերու համար վերանորոգ շեշտադրումներ կատարեց:
ա- Ելոյթներուն ընթացքին մեծ էր թիւը գաղութային մեր կեանքէն եւ բոլոր մշակութային միութիւններուն նախաձեռնութիւններէն բացակայ, սակայն այս պարագային ներկայ ընտանիքներուն: Այս իրողութիւնը մեծապէս ողջունելի գտնելով հանդերձ, արդարօրէն ակնկալելի է, որ անոնց ներկայութիւնը զգալի դառնայ նաեւ այլ ձեռնարկներու ու յատկապէս գաղութային մեր երիտասարդ ուժերը քաջալերելու իմաստով: Վերջ ի վերջոյ, այդ տղաքն ու աղջիկները, թէկուզ երբեմն սիրողական, բայց մեր լիբանանահայ մշակութային միութիւններուն ճամբով կու գան սիրայօժար զինուորագրուելու հայ մշակոյթի ծառայութեան: Անոնք նաեւ կարիք ունին նոյն ժողովրդային համընդհանուր զօրակցութեան եւ քաջալերանքին, որպէսզի լիցքաւորուած շարունակեն իրենց երթը եւ ապրեցնեն հայ մշակոյթը:
բ- Ելոյթներուն ընթացքին անգամ մը եւս հայ դպրոցին ներկայութիւնը ոգեշնչող էր: Անխառն զգացումներով ականատես դարձանք պատկերներու, երբ ելոյթներուն ընթացքին լիբանանահայ վարժարաններու աշակերտները երգերու կատարումներուն մասնակցութեամբ եւ նաեւ իրենց խրոխտ պարերով հարստացուցին պահը եւ վերահաստատեցին իրենց հայկական արմատներուն կառչածութիւնը, մինչ անդին սրահին մէջ ներկայ եղող փոքր տղաք ու աղջիկներ հիացմունքով եւ երբեմն շուարած պարզապէս կը հետեւէին իրենց տարեկիցներուն ապրած խանդավառութեան, սակայն կարողութիւն չունէին մասնակից դառնալու, որովհետեւ իրենց ծնողքը որոշած էր զիրենք զրկել հայ դպրոցէն եւ այսպիսի տաք միջավայրէ: Այո՛, անոնք սրահին մէջ ներկայ օտար վարժարան յաճախող մեր ազգի հարազատ զաւակներն էին: Հասկցողին հազար բարեւ…
գ- Հայ երգին, գիրին եւ ընդհանրապէս մշակոյթին նկատմամբ Խաչատուրեան ընտանիքին եւ այլ բարերարներու ցուցաբերած երախտաշատ մօտեցումը եւ զօրակցութիւնը անհրաժեշտ է, որ համակէ լիբանանահայ բոլոր բարեկեցիկ անձնաւորութիւնները, որպէսզի ապրի, գոյատեւէ ու զարգանայ հայ մշակոյթը: Այս առիթով կ՛արժէ անգամ մը եւս վերյիշել Հայաստանի Ա. Հանրապետութեան կրթութեան եւ լուսաւորութեան նախարար Նիկոլ Աղբալեանի պատգամը, որ հարազատօրէն կը պահէ իր այժմէականութիւնը` ՍՏԵՂԾԵԼ ՀԱՅՈՒԹԻՒՆ, ՈՐ ԿԱՌՉԱԾ ՄՆԱՅ ԻՐ ԱԶԳՈՒԹԵԱՆ, ՅԵՆԱՐԱՆ ԴԱՌՆԱՅ ՀԱՅ ԴՊՐՈՑԻՆ ԵՒ ՄՇԱԿՈՅԹԻՆ ԵՒ ՀԱՒԱՏՔ ՈՒՆԵՆԱՅ ՀԱՅ ԴԱՏԻ ՅԱՂԹԱՆԱԿԻՆ…
Բարի երթ ԳՈՀԱՐ-ին…
Նորանոր յաղթանակներ հայ մշակոյթին…
