Սուրիական Օրագրութիւն – 68
ԼԱԼԱ ՄԻՍԿԱՐԵԱՆ-ՄԻՆԱՍԵԱՆ Այսօր ծառի մը տապալիլը տեսայ: Անոր հաստ իրանը եւ երկնուղէշ հասակը կը փաստէին, թէ ան այս պատէզին մէջ առաջին արմատ նետողներէն էր ու մարդուն առաջին շուք տուողներէն: Այսօր մարդիկ տապալեցին զայն: Միայն քանի մը ճիւղեր ունէր գոսացած, մնացեալը դալար` կ՛երգէին հովին հետ, դաւին անտեղեակ ու համոզուած, թէ դեռ ունակ են երկինքէն նոր բարձունքներ նուաճելու: Մարդիկ «գործի» էին. գէջն...