Ս. Յարութեան Տօնը Երեւանի Մէջ. «Յարութիւնը Կայանում Է Միայն Հայրենեաց Սիրոյ Շուրջ Համախմբումով» Կ՛ըսէ Գարեգին Բ. Կաթողիկոս
4 ապրիլին Հայաստանեայց առաքելական Ս. եկեղեցին տօնախմբեց մեր Տէր եւ Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Ս. Յարութեան տօնը: Այս առիթով Ամենայն հայոց Գարեգին Բ. կաթողիկոսը Ս. եւ անմահ պատարագ մատուցեց Երեւանի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ մայր տաճարին մէջ:
Սրբազան արարողութեան վեհափառ հայրապետին իբրեւ առընթերականեր կը սպասաւորէին մայր աթոռի լուսարարապետ Մուշեղ եպս. Բաբայեանն ու մայր աթոռի Եկեղեցական հայեցակարգային հարցերու գրասենեակի պատասխանատու Վազգէն եպս. Միրզախանեանը:
Ս. պատարագի ընթացքին ամենայն հայոց կաթողիկոսը համայն հայութեան յղեց հայրապետական իր պատգամը` փոխանցելով «Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց» աւետիսը:
Ստորեւ կու տանք վեհափառ հայրապետին պատգամը.
Սիրելի՛ բարեպաշտ հաւատացեալներ,
Այսօր Ս. Յարութեան հրաշափառ տօնն է, տօն` վերյառնումի, մեղքի ու մահուան հանդէպ յաղթութեան: Քրիստոս յարութիւն է առել, բացուել է գերեզմանի դուռը, հրեշտակները կեանքի լուսեղէն աւետիսն են բերել, առաքեալները զօրացել եւ ոգեշնչուել են յարուցեալ Փրկչի յայտնութեամբ: Սքանչելախորհուրդ յարութեամբ մեր Տէրը` Յիսուս Քրիստոս, մարդկութեանը պարգեւեց գողգոթաներից յառնելու, մահին յաղթելու եւ յաւիտենական կեանքը ժառանգելու երկնային շնորհը: Մենք այդ վստահութեամբ ենք քաջալերւում, նաեւ գօտեպնդւում նեղութիւնների ու վշտերի, մահուան ահասարսուռ իրողութեան յանդիման` ունենալով հաստատուն հաւատքը, որ Քրիստոս յարութիւն է առել եւ նորոգել է կեանքը, դուրս բերել մարդկութեանը մեղքի ու չարիքի խաւարից, հաշտութիւն հաստատել մարդու եւ Աստծոյ միջեւ: «Աստուած յաւիտենական կեանք տուեց մեզ. եւ այդ` այն կեանքն է, որ Նրա Որդու մէջ է», ասում է առաքեալը (Ա Յովհ. 5.11): Քրիստոսի յարութեամբ բացուել է օրհնեալ կեանքի, յոյսի, սիրոյ, խաղաղութեան ու համերաշխութեան լուսաւոր ուղին: Այս կենարար ճանապարհից շեղումը յարութեան փոխարէն մահ ու աւեր է սփռում, փրկութեան փոխարէն` դատապարտութիւն եւ կործանում, կեանքը դարձնում ատելութեան, բաժանումների յորձանուտ` լի չարի փորձութիւններով ու վտանգներով:
Սիրելինե՛ր, անցեալ տարի մեր ժողովուրդը Փրկչի նմանութեամբ վերստին կրեց խաչելութեան տառապանքը: Պատերազմի դժոխային հնոցում չարչարանաց գողգոթայ անցնելով զոհուեցին հազարաւոր մեր սիրասուն զաւակներ, կորցրեցինք Արցախի` հարազատ հայրենիքի զգալի մասը: Ինչպէս պատերազմից առաջ, այնպէս եւ յետպատերազմեան շրջանում մեր կեանքում հաստատուն չեղան տէրունապատուէր սիրոյ եւ համերաշխութեան նախանձախնդրութիւնը, Աստծոյ պատգամների համաձայն կենսակերպը: Պառակտումներն ու սերմանուող ատելութիւնը, անհանդուրժողութեան ոգին, շարունակուող քաղաքական ալեկոծումները նոր ցնցումների ու անկումների վտանգի առջեւ են կանգնեցրել մեր երկիրն ու ժողովրդին` ստուերելով նաեւ հայրենանուիրումի ու ազգասիրութեան վեհ գաղափարները: Իսկ հայրենիքի անվտանգութեան չփարատուող մտահոգութիւնը, հայրենական կեանքի տեսլականի բացակայութիւնը, հիասթափութիւնն ու յուսախաբութիւնը անորոշութեան խաւարով են մթագնել ապագայատեսիլ մեր յոյսերը: Ոչ մի հանգամանք, ոչ մի նպատակ, ոչինչ չի կարող արդարացնել ազգի ու հայրենիքի մասնատումն ու տկարացումը, ազգային եւ հոգեւոր մեր արժէքների, նախնեաց աւանդների ոտնահարումը, նոր սերնդի ապազգայնացումն ու բարոյազրկումը, ազգի արժանապատուութեան ու պատուի նսեմացումը: Մեր առջեւ ծառացած քաղաքական, տնտեսական, ընկերային բարդ հիմնախնդիրների յանդիման, ճգնաժամային դժուարին հանգամանքներում թաղման անձաւի մէջ մնալով, իրավիճակից դուրս ելնելու անհրաժեշտ գործողութիւններում յապաղելով` մեր խաչելութիւնը չի պսակուի յարութեան կենարար զօրութեամբ: Յարութիւնը չի կայանում մերժելի ատելութեամբ ու թշնամանքով, բաժանումով ու քայքայումով, այլ սիրով եւ հայրենեաց սիրոյ շուրջ համախմբումով, նեղութիւններն ու դժուարութիւնները միասնաբար յաղթահարելով: Մեր ժողովրդի կեանքը ի հայրենիս եւ ի սփիւռս սպասում է վշտերի անյապաղ սփոփման, չարչարանքներից յառնումի եւ յաղթական յարութեան: Քրիստոսի պարգեւած փրկութեան եւ յարութեան լոյսը, սիրելինե՛ր, ճառագում է զոհողութիւններ ստանձնելու առաքինութեան միջոցով, զոհողութիւններ մէկս միւսի հանդէպ, զոհողութիւններ ի սէր ողջ ժողովրդի: Այս լոյսի ներքոյ է, որ եսապաշտութիւնն ընկրկում է աստուածապաշտութեան առջեւ, մահաբեր ընթացքը շրջւում է դէպի կենսատու Աստուած, տառապանքների մատնող գործողութիւնները փոխակերպւում են յարուցեալ կեանքի արարումների` առաջնորդելով փրկութեան ու յաւիտենութեան: Մեր երկիրն ու ժողովրդին պատուհասներից վեր հանելը, Արցախի կեանքը աւերներից բարձրացնելը եւ հայութեան ու հայրենիքի վերածնունդը հրամայական յանձնառութիւն են` իրագործելի ազգի բոլոր զաւակների, քաղաքական կուսակցութիւնների, մասնաւորապէս մեծագոյն պատասխանատուութիւնը կրող իշխանութիւնների կողմից: Հայրենաշէն ջանքերը կը պսակուեն յաջողութեամբ օրհասական իրավիճակից պետականութիւնը փրկելու նախանձախնդրութեամբ, անձնական յաւակնութիւններից հրաժարուելով, պետութեան ու ազգի շահը գերադասելով: Այս ոգով յաղթական հանգրուանի պիտի հասցնենք մեր ցաւագին կորուստների վերականգնման, մեր ազգային իրաւունքների պաշտպանութեան, Հայոց ցեղասպանութեան համընդհանուր ճանաչման մեր նուիրական ձգտումները:
Սիրելինե՛ր, Քրիստոս յարութիւն է առել եւ մեզ պարգեւել զօրութիւնը նորոգելու մեր հոգիները, մեր կեանքը: Չյուսալքուենք ու թեւաթափ չլինենք մեզ պաշարած փորձութիւնների յանդիման: Զօրացեալ մնանք յարութեան հաւատքով: Յարութեան հրաշքը կենսագործենք մեր երկրում ու կեանքում: Ջերմ իղձերով փարուած մնանք մեր հարազատ բնօրրանին` մեր հողին, ջրին, մեր օճախին, կանխելու համար արտագաղթը հայրենիքից եւ հզօրացնելու մեր պետութիւնը: Տիրոջ զօրակցութեամբ յաղթահարելու ենք մեր կեանքի դառնութիւններն ու արհաւիրքները` հասնելով մեր յոյսերի ու տեսիլքների իրագործմանը եւ յարուցեալ նոր կեանքի կերտմանը:
Հոգենորոգ այս օրը աղօթք բարձրացնենք, որ Փրկիչ մեր Տիրոջ օրհնութիւնն ու շնորհները սփռուեն մարդկանց սրտերում` խաղաղութիւն եւ բարօրութիւն բերելով աշխարհին, իմաստութիւն քաղաքական գործիչներին` պետական ու հասարակական կեանքը կարգաւորելու եւ բարեկեցութեան առաջնորդելու պատասխանատուութեան մէջ: Աղօթենք պատերազմում վիրաւորուած մեր զաւակների առողջութեան, գերիների եւ անյայտ կորածների վերադարձի, մեր զոհուած քաջորդիների եւ համավարակից մահացածների հոգիների հանգստութեան համար` մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի խօսքի մխիթարութեամբ. «Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. ով հաւատում է Ինձ, թէպետ եւ մեռնի, կ՛ապրի» (Յովհ. 11.25): Թող Սուրբ Զատկի յուսառատ աւետիսը հայրենաշէն երազների իրագործման զօրութիւնը պարգեւի աշխարհասփիւռ մեր ժողովրդին: Եւ թող յարութեան արշալոյսով զարդարուի երկնակամարը մեր ազգային-եկեղեցական կեանքի, եւ խաղաղ ու ապահով մնայ մեր հայրենիքը` Հայաստան ու Արցախ աշխարհը, հաւատքով ամուր, սիրով ու միասնական` մեր ժողովուրդը, այսօր եւ միշտ եւ յաւիտեան. ամէն:
Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց,
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի: