ՃՈՐՃ ՏԷՄԻՐՃԵԱՆ
ՀՅԴ ԼԵՄ-ի «Հայաստան» մասնաճիւղ
Արդէն իսկ հասանք 21-րդ դար` համաշխարհայնացման գագաթնակէտին, գերի դարձած օտար նորարութիւններու: Այս մէկը բացայայտօրէն կը տանի ազգերու ձուլման, յատկապէս` սփիւռքահայութեան ձուլումը, ըլլալով խոցելի այս բներեւոյթին ընդդէմ, վտանգելով սփիւռքահայ ինքնութիւնը, յատուկ այն պատճառով, որ կը գտնուինք հեռու մեր հայրենիքէն: Բոլորս գիտակից ենք այս իրականութեան, սակայն կը մերժենք այդ մէկը լրջօրէն դիմագրաւել: Կ՛ապրինք անտարբերութեան ժամանակաշրջան մը: Սակայն ասոր դէմ դնելը մեր սերունդին կարեւորագոյն մարտահրաւէրն է:
Միեւնոյն ժամանակ Հայաստան կը գտնուի ճակատագրական փուլի մը մէջ: Հայաստան անուղղակիօրէն ենթակայ է ներքին ձուլումի, կը փորձեն հայ ժողովուրդին մոռցնել իր պատմութիւնն ու մշակոյթը, նաեւ` կրթական հաստատութիւններուն մէջ:
Ոչ միայն մշակոյթը վտանգուած է, այլ նաեւ` հայկական հողերը, որոնք հետզհետէ կը յանձնուին թշնամիին` առանց նուազագոյն դիմադրութեան պետութեան կողմէ: Հայաստանի ներկայ իշխանութիւնը կը պայքարի Դաշնակցութեան դէմ այն պատճառով, որ Հայաստանը բնորոշող գաղափարը կը պաշտպանուի Դաշնակցութեան կողմէ: «Կը պաշտպանուի», որովհետեւ Հայաստանի գաղափարը յարձակման ենթակայ է: Մենք` իբրեւ սփիւռքահայութիւն, չենք կրնար հանդիսատես մնալ ներկայ իրադարձութիւններուն:
Սակայն այսօր որքա՞ն ազդեցիկ են սփիւռքահայութեան մասնակցութիւնն ու խօսքը աշխարհի չորս կողմերէն: Իտէալական միջոցն է ֆիզիքապէս վերադառնալ հայրենիք եւ պայքարը մղել գետնի վրայ` հասնելու համար մեր նպատակին, եւ վստահաբար բոլորս այդ մէկուն ծարաւ ենք: Այդ մէկը անկարելի եւ անհասանելի չէ, սակայն ատոր դիմաց ունինք խոչընդոտներ, որոնք կը բարդացնեն մեր վերադարձը: Ճգնաժամային այս պայմաններուն մէջ հայրենիքը կարիքը ունի բոլոր միջոցներով օգնութեան: Իբրեւ հեռու ապագայի ծրագիր, պէտք է կրկին որդեգրուի «Դէպի Երկիր»` կարգախօսը` չկորսնցնելու համար մեր հայրենիքը եւ հայրենազուրկ ազգ մը չդառնալու համար: Մօտիկ ապագային մեզի կ՛իյնայ, առանց շեղելու մեր սկզբունքներէն, որդեգրել աշխարհի զարգացած նորարութիւնները` ի նպաստ մեր գաղափարներուն, պահպանելու համար մեր հայկական ինքնութիւնը եւ հայ ազգը:
