Ընդհանուր ապահովութեան նախկին ընդհանուր տնօրէն հազարապետ-զօրավար Ապպաս Իպրահիմ դասախօսութեան մը ընթացքին անդրադարձաւ լիբանանեան պետութեան եւ Լիբանանի մէջ համայնքային տագնապներուն, ինչպէս նաեւ Թաէֆի համաձայնագիրին կառչած մնալու անհրաժեշտութեան:
Թաէֆին յանձնառու մնալու կարեւորութեան շրջագիծին մէջ ան նկատել տուաւ, որ 1975-1989 արձանագրուած դէպքերը եւ տիրող անհաւասարակշիռ իրավիճակը չէին արտօներ պետութեան նոր կառոյց մը շինել, այլ` կ՛ուղղէին դէպի ներքին լիբանանեան տագնապներու խորացում, «սակայն Թաէֆի համաձայնագիրը հաստատեց տագնապներէն եւ պատերազմներէն դուրս գալու ճամբու ուղեգիծը` երկրին ընծայելով պետականաշինութեան առիթ: Իսկ 2003-ին Միացեալ Նահանգներ ներխուժեցին Իրաք, որմէ ետք նախկին վարչապետ Ռաֆիք Հարիրիի սպանութիւնն էր, եւ անոր յաջորդեց սուրիական ուժերուն Լիբանանէն հեռացումը, միաժամանակ արաբական եւ շրջանային համակարգին մէջ Իրանի ներթափանցումն ու հզօր կերպով ինքզինք շրջանին վրայ պարտադրելու իրականութիւնը», ըսաւ ան:
Ապպաս Իպրահիմ նշեց, որ նկատի ունենալով, որ Լիբանան մաս կը կազմէ շրջանային այս համակարգին, անոր վրայ կ՛ազդեն հիմնական երկու տագնապներ արաբեւիսրայէլեան ու իրանեան-արեւմտեան տագնապները, որոնք իրարու հետ առնչուած են:
«Այդ տագնապներուն գինը դարձեալ չվճարելու համար, պէտք է կառչած մնալ Թաէֆի համաձայնագիրին, որ դէպի կայունութիւն առաջնորդող ուղեգիծ մըն է, եւ որ պէտք է գործադրուի, իսկ անոր մէջ նշմարուած խախուտ կէտերը պէտք է սրբագրուին ժողովրդավարական եւ ազգային ոգիով: Եթէ Լիբանան դուրս գայ Թաէֆի համաձայնագիրէն, ապա ան ենթակայ պիտի ըլլայ յաւելեալ ցնցումներու, որոնք կրնան շատ աւելի ուժգին ըլլալ, քան` նախորդները», ըսաւ ան:
Ապպաս Իպրահիմ ընդգծեց, որ Թաէֆի համաձայնագիրը առկայ միակ համաձայնագիրն է, որ կրնայ երաշխաւորել ազգային ոգիի ամրապնդումը, լիբանանեան ազգային միասնականութիւնը, ինչպէս նաեւ երկխօսութեան հաւանականութիւնը:
Ան անդրադարձաւ Լիբանանի քաղաքական կեանքին մէջ սիւննի համայնքին բացակայութեան` հաստատելով, որ այդ համայնքին դերակատարութեան բացակայութիւնը ցնցած է Լիբանանի ազգային կեանք: Ան մաղթեց, որ երկրին մէջ սիւննի համայնքին դերակատարութիւնը կը վերաշխուժանայ:
Ապպաս Իպրահիմ շեշտեց, որ Լիբանանի դիմագրաւած ներկայ պայմաններուն ընթացքին, երբ ազգային կայունութիւն չկայ, պէտք է զգուշանալ Թաէֆի համաձայնագիրէն դուրս գալու արկածախնդրութենէն:
«Մենք չենք կրնար Լիբանանի ազգային միասնականութիւնն ու համերաշխութիւնը կասկածի տակ առնելով զայն բաժանումի ենթակայ դարձնել: Եթէ կորսնցնենք լիբանանեան ազգային միասնականութիւնն ու համերաշխութիւնը, ապա կորսնցուցած կ՛ըլլանք պատգամ Լիբանանի իրողութիւնը, որ յայտարարուած էր Յովհաննէս-Պօղոս Բ. պապին կողմէ», ըսաւ ան:
Ապպաս Իպրահիմ հաստատեց նաեւ, որ Լիբանան ո՛չ բաժանումի եւ ո՛չ ալ բնակեցումի երկիր է` ընդգծելով պաղեստինցի գաղթականներու եւ սուրիացի տեղահանուածներու տունդարձ կատարելու անհրաժեշտութիւնը:
