ՀՅԴ 1959-ի Ընդհանուր ժողովին, որ տեղի ունեցաւ Գահիրէի մէջ, ի շարս այլ մեծերու, ներկայ էր նաեւ Հայաստանի Հանրապետութեան վարչապետ (1920) Սիմոն Վրացեանը, որ կնքահայրը եղաւ նորագիրներուն` ՀՅԴ օրուան առիթով կազմակերպուած հրապարակային հանդիսութեան: Լուսանկարին ներքեւ արձանագրուած է 30 հոկտեմբեր 1959 թուականը:
28 մայիս 1918-ին հիմնուած Հայաստանի Հանրապետութեան չորրորդ եւ վերջին վարչապետն էր Սիմոն Վրացեան` Հայաստանի անկախութիւնը կերտած սերունդին արժանաւոր ներկայացուցիչներէն մէկը:
Երկար ապրեցաւ եւ մինչեւ 87 տարեկան հասակը պատնէշի վրայ մնաց Վրացեան` գործելով եւ պատասխանատու առաքելութիւններ ստանձնելով ամէնուր եւ այն բոլոր մարզերուն մէջ, ուր հայ ժողովուրդը պէտք ունեցաւ իրեն եւ Դաշնակցութիւնը պարտականութեան գլուխ կոչեց զինք:
1952-ին, Լեւոն Շանթի մահէն ետք, Վրացեան նշանակուեցաւ Ճեմարանի տնօրէն եւ մեծ ներդրում ունեցաւ Համազգայինի կրթական այդ մեծ հաստատութեան տնտեսական հիմերու ամրապնդումին մէջ: Նաեւ հրատարակութեան պատրաստեց եւ լոյս ընծայեց իր յուշերը` «Կեանքի Ուղիներով» վեց-հատորեակը, որ համադրումը եղաւ ազգային¬քաղաքական եւ հոգեմտաւոր իր ժառանգութեան ու պատգամին:
Եւ մինչեւ վերջին շունչ, մինչեւ 21 մայիս 1969-ի իր մահը, Սիմոն Վրացեան թէ՛ մեր մամուլի էջերէն, թէ՛ հրապարակային հանդիսութեանց բեմերէն անլռելի վկան ու պատգամախօսը դարձաւ այն պատմակշիռ երթին, որ հայ ժողովուրդը կտրեց քսաներորդ դարու առաջին քառորդին:
