Սովորութիւն դարձած է աշնանային առաջին օրերուն Նիւ Եորքի մէջ Միացեալ ազգերու կազմակերպութեան` ՄԱԿ-ի Ընդհանուր ժողովը գումարել, որուն կը մասնակցին նախագահներ եւ վարչապետներ:
Բառին բուն իմաստով գագաթներու ժողովն է, որ կը կատարուի այդ քանի մը օրերուն եւ բեմ կը ներկայանան զանազան երկիրներու ներկայացուցիչներ` փոխանցելով իրենց պատգամը:
Հաւանաբար ժողովրդային բառապաշարով եւ ասացուածքով շատ աւելի դիւրին է ներկայացնել իրավիճակը. «Ամէն մարդ իր ցաւը կը պատմէ»: Անշուշտ ներկայացնելու ոճն ու ձիրքը ունին իրենց դերն ու կարեւորութիւնը:
Քննադատելու կամ նսեմացնելու համար չեն այս նկարագրութիւնները:
Ընդհակառակը, իսկական պատկերն է, որ կը ներկայացուի: Իսկ այս պաշտօնական բեմերու ելոյթներէն շատ աւելի կարեւոր եւ արդիւնաբեր են սեղմ շրջանակներով, երբեմն միայն գլուխ գլխի կատարուած հանդիպումները, որոնց ընթացքին շատ աւելի կարեւոր նիւթեր կ՛արծարծուին եւ որոշումներ կը տրուին, քան` ՄԱԿ-ի նշանակով օժտուած այդ հանրածանօթ ժողովասրահէն:
Աշխարհի չորս ծագերուն, հակառակ գոյութիւն ունեցող զանազան հարցերուն` յստակ է, թէ ՄԱԿ-ի վեհաժողովի 70-րդ նստաշրջանին կիզակէտը
Սուրիոյ թնճուկն էր:
Տնտեսական դաժան կացութեան մէջ գտնուող թէ՛ Երրորդ աշխարհի եւ թէ՛ եւրոպական կարգ մը երկիրներէն ներս ստեղծուած իրավիճակը, Պուրքինա Ֆասոյի, Մալիի, Ուքրանիոյ կամ նոյնիսկ Արցախի հիմնահարցերը լուսանցքի մէջ կը գտնուէին… Սուրիոյ մէջ ստեղծուած ահազանգային կացութեան պատճառով:
Լուծո՞ւմ… բեմերէն շատ բաներ խօսուեցան, որոնց արդիւնքները այդքան ալ կարեւոր եւ անկիւնադարձային չէին, համեմատած այդ թաքուն, ընտրանիներու կատարած «փակ» նիստերուն:
Սակայն, դժբախտաբար, ցայսօր ոչ մէկ բան փոխուած է ապահովական գետնի վրայ: Ճակատումները, բախումներն ու սաստիկ ռմբակոծումները կը շարունակուին: Ռուսական եւ ֆրանսական օդուժներն ալ միացած են ամերիկեան եւ անշուշտ տեղւոյն սուրիական բանակի օդուժին` շարունակելու համար ռմբակոծումներ, թիրախ ունենալով Իսլամական պետութեան կեդրոններ:
Դեռ աւելի ցաւալին, սակայն, ՄԱԿ-ի այս վեհաժողովի մակերեւոյթն է. մակոյկը:
Ո՛չ թէ միայն մէկ կամ երկու, այլ տասնեակներով մակոյկներ, հազիւ ջուրին մակարդակին հետ ծփացող մակոյկներ, որոնք յատկապէս թուրք վաճառականներու հովանաւորութեամբ ստեղծած են ծովային խարխուլ եւ վտանգաւոր կամուրջ մը` փոխան բաւական սուղ գումարի մը, փոխադրելով այդ ահաւոր կացութենէն խոյս տուող անմեղներ դէպի «դրախտ» նկատուող եւրոպական կղզիներ:
Թէ ի՛նչ որոշում տուաւ ՄԱԿ-ը, այս մակոյկներուն եւ մակերեւոյթին դէմ…
Հաւանաբար դեռ շատեր ծովամոյն եւ խեղդամահ պիտի դառնան` կրկնելով քանի մը շաբաթ առաջ, հազիւ երեք գարուններ բոլորած Այլան Քիւրտիի անողորմ եւ աղէտալի պատկերը: