Հաղորդագրութիւն
Այսու պաշտօնապէս կը ծանուցենք բարեպաշտ հայ ժողովրդեան, թէ Եթովպիոյ կայսեր նորին վեհափառութիւն Հայլէ Սելասիէ Ա.ի հրաւէրով, Ս. Աթոռիս վեհափառ հայրապետը ՆՍՕՏՏ Խորէն Ա. կաթողիկոս, ընկերակցութեամբ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան պատուիրակութեան, 12 յունուար 1965, երեքշաբթի, յետմիջօրէի ժամը ճիշդ 3:30-ին, «Միտըլ իսթ էրլայնզ» ընկերութեան օդանաւով պիտի մեկնի Ատիս Ապեպա (Եթովպիա)` մասնակցելու համար Արեւելեան ուղղափառ եւ դաւանակից քոյր եկեղեցիներու համաժողովին, որ տեղի պիտի ունենայ յունուար 14-28:
Ս. աթոռիս պատուիրակութիւնը կը բաղկանայ հետեւեալ հոգեւորականներէն.
1.- ՆՍՕՏՏ Խորէն Ա. կաթողիկոս` նախագահ
2.- Գերշ. Տ. Սահակ Ս. արքեպիսկոպոս` առաջնորդ Յունաստանի
3.- Գերշ. Տ. Գարեգին Ս. եպիսկոպոս` տեսուչ դպրեվանուց
4.- Գերշ. Տ. Երուանդ ծ. վարդապետ` կաթողիկոսական փոխանորդ Կիպրոսի
5.- Հոգշ. Տ. Սուրէն վարդապետ` գաւազանակիր, քարտուղար:
Գերշ. Տ. Գարեգին Ս. եպիսկոպոս մեկնած է արդէն 6 յունուարի երեկոյեան` մասնակցելու համար համաժողովի նախապատրաստական աշխատանքներուն:
Յուսալից ենք, որ քրիստոնէական եղբայրութեան ամրացումին պիտի նպաստէ այս համաժողովը, որ թանկագին առիթը կ՛ընծայէ Արեւելեան եկեղեցիներու պետերուն նախ` անձնապէս եւ համախումբ ձեւով զիրար տեսնելու եւ արդի աշխարհի քրիստոնէական հաւատքը զօրացնելու մասին միասնաբար խորհրդակցելու: Խօսակցութեանց սկիզբ մըն է այս համաժողովը, որ նոր հեռանկարներ կը բանայ Արեւելեան եկեղեցիներու առջեւ, որոնց շարքին Հայաստանեայց Առաքելական եկեղեցին եւս կը բերէ իր նպաստը քրիստոնէական եղբայրութեան եւ միջեկեղեցական համագործակցութեան նուիրական առաքելութեան մէջ:
* * *
Նորին սրբութիւն վեհափառ հայրապետին բացակայութիւնը պիտի տեւէ երկու շաբաթ: Իր բացակայութեան Լիբանանի հայոց առաջնորդ գերշ. Տ. Տաճատ Ս. արքեպիսկոպոս փոխանորդաբար պիտի հսկէ վանական գործերուն:
* * *
Վեհափառ հայրապետը, ընկերակցութեամբ Լիբանանի հայոց առաջնորդ գերշ. Տ. Տաճատ Ս. արքեպիսկոպոսի եւ Ազգային կեդրոնական վարչութեան ատենապետ մեթր Խաչիկ Պապիկեանի, ինչպէս նաեւ գաւազանակիր հոգշ. Տ. Բաբգէն վրդ. Թոփճեանի, 8 յունուար 1965, ուրբաթ, կ. ա. ժամը 11:00-ին քաղաքավարական այցելութիւն մը տուաւ Լիբանանի հանրապետութեան նախագահ Ն. Վ. պարոն Շարլ Հելուի` իր Ատիս Ապեպա մեկնումին առթիւ:
ԴԻՒԱՆ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՈՒԹԵԱՆ
ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ
10 յունուար 1965
Անթիլիաս
Եսայի Պզտիկեան
Խոր ցաւով կ՛իմանանք Ատանայի ծանօթ գերդաստանի վերջին շառաւիղներէն եւ ազգային ու քաղաքական յայտնի դէմքերէն Եսայի Պզտիկեանին մահը, որ պատահած է երէկ, յետ կարճատեւ հիւանդութեան:
Հանգուցեալը Կիլիկիոյ մէջ ունեցած էր ազգային բեղուն գործունէութիւն` նոյն ատեն վարելով կուսակցական պատասխանատու պաշտօններ: Մասնաւորաբար, Զինադադարէն ետք, երբ հայութիւնը կը վերադառնար գաղթականութենէ, Եսայի Պզտիկեան պետական կարեւոր պաշտօնով մեծ դեր ունեցաւ ազգային կեանքի վերակազմութեան մէջ:
Հովանաւոր իշխանութեան հետ յարաբերութիւններու գծով կարեւոր դեր մը վերապահուած էր հանգուցեալին, որ շնորհիւ իր կապերուն եւ ազդեցութեան` մեծապէս օգտակար եղաւ իր հայրենակիցներուն:
Տարիքի յառաջացման եւ անհանգստութեան պատճառով քանի մը տարիէ ի վեր քաշուած էր ազգային-հասարակական կեանքէն:
Առիթը կ՛ունենանք տակաւին անդրադառնալու իր կեանքին ու գործունէութեան:
«Հարս Ու Կեսուր»-ի Բեմադրութիւնը
Դամասկոսի Մէջ
Դամասկոսի հայ կաթողիկէ Ալիշան վարժարանին ի նպաստ, կիրակի, 20 դեկտեմբերին, պէյրութահայ Քուլիսականներու խումբը, իրենց «Հարս ու կեսուր»-ի յաջող բեմադրութեամբ, խիստ հաճելի ցերեկոյթ մը հրամցուցին դամասկահայութեան: Մօտ երկուքուկէս ժամ տեւող երեք արարնոց բեմադրութիւնը, մեր առօրեայ կեանքէն առնուած, մեծապէս զուարճացուց հանդիսականները եւ լիաթոք խնդուքներ պատճառեց բոլորին, ի մէջ այլոց նաեւ ներկայ եղող… կեսուրներուն եւ հարսերուն:
Հանդէսը չսկսած Վահան Ճանսըզեան հակիրճ տեղեկութիւններ տուաւ խումբին մասին: Իր խօսքերէն դատելով` խումբը արուեստը սիրողներէ, ժողովրդանուէր ու անոր բարոյականին սատարելու նպատակաւ հիմնուած է, եւ իր նպատակը եղած է օգտակար հանդիսանալ հայ ժողովուրդին անխտիր` սարքելով կրթական, բարեսիրական եւ մարզական կազմակերպութիւններու ի նպաստ ներկայացումներ:
Արդարեւ, իր հիմնադրութենէն ասդին, խումբը տուած է բազմաթիւ ներկայացումներ` Պէյրութի, Պուրճ Համուտի, Զահլէի, Շթորայի, Ազունիէի, Լաթաքիոյ, Այնճարի եւ այսօր ալ Դամասկոսի մէջ: Եւ ասոնք բոլորն ալ միշտ բարենպատակ` առանց որեւէ նիւթական ակնկալութեան:
«Հարս ու կեսուր»-ը վերջին տարիներուն Պոլսոյ մէջ ներկայացուած է աւելի քան 50 անգամ եւ գտած` ջերմ ընդունելութիւն. խօսակցութիւնը` պարզ, պատկերը` բնական, նիւթը` մերօրեայ կեանքէ առնուած, հարս ու կեսուրի ճղճիմ վէճեր, փուճ հաշիւներէ դրդուած եւ եսապաշտական խնդիրներէ հրահրուած:
Գլխաւոր դերերը վերցուցած էին Դ. Էվերեկեան (Սերոբ աղա)` աներ, տիկին Էվերեկեան (Հորոբ հանըմ)` կեսուր, իրենց որդին, տիկ. Տէր Գալուստեան (Զարուհի)` հարսը, պր. Ճապրայեան (Արամ)` հարսին եղբայրը, պր. Փանոսեան (Արզումանեան)` հարսին հայրը:
Բոլորն ալ ցուցաբերեցին վարժ խաղարկութիւն եւ ունէին լրիւ գիտակցութիւնը իրենց խաղացած դերերուն, եւ իրենց վարժ ու բնական խաղարկութեամբ, իրենց վրայ դրուած յոյսերը լիապէս արդարացուցին:
Ժ. ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Դամասկոս
