«Սրբազան Պայքար»-ի առաջնորդ եւ այժմ բանտարկուած Բագրատ Սրբազան Գալստանեան նամակ մը յղած է, բռնօրէն քննադատելով վարչապետ Փաշինեանը։ Ան կը գրէ․-
Ահաբեկիչը «ահաբեկիչ» կը փնտռէ…
Երրորդ անգամ ըսուած ճշմարտութիւնն է, թէ «գողը կը գոչէ՝ բռնեցէ՛ք գողը»։
Մեր հայրենիքին, կեանքին, կեանքագրութեան եւ պատիւին գողացող ահաբեկիչը հիմա «ահաբեկիչ» կը փնտռէ։
Չարիքի մեքենան, ամբողջ իր «ներշնչումով», կը շարունակէ ահաբեկում եւ սպառնալիք սփռել իր արբանեակներով ու ծառաներով, որոնց «աստուածը» իրենց փողին ու կեղծիքի իշխանութիւնն է՝ այսպիսով փորձելով քիչ մը եւս երկարաձգել իրենց ստի կայսրութեան գոյութիւնը։
Տեղեկատուական սահմանափակ պայմաններու մէջ, անհաւասար հնարաւորութիւններու դաշտին մէջ, կալանքի մէջ գտնուելով՝ արտաքին «բանտին» հետ իմ միակ կապս իմ շնորհաշատ ու նուիրեալ փաստաբան-իրաւապաշտպաններս են, որոնք ամբողջ հոգիով կը պայքարեն ճշմարտութեան համար։ Վերջին երկու օրերուն, դարձեալ ցինիզմով եւ ստով, իրար հերթ չտալով՝ մեր կեանքին եւ կեանքագրութեան ահաբեկիչները իրենց յատուկ ձեւով խախտեցին բոլոր օրէնքները ու սահմանները՝ անմեղներու արիւնով խրախճանք մը կատարելով։
Չեմ ուզեր մանրամասնել անոնց ստախօսութեան ծաւալին մասին՝ սկսած ակնյայտ կերպով մոնթաժուած ձայնագրութիւններէն մինչեւ զանոնք համադրելով Ազգային Ժողովի ամպիոն հասցնելը։ Ես պիտի խօսիմ այն մասին, թէ ի՛նչ կը փափաքինք մենք, եւ ինչո՛ւ, ինչպէս որ ըսած եմ, մէկ վայրկեան իսկ չեմ զղջացած։
Միայն շատ կարճ գնահատական մը պիտի տամ. եթէ ես ու մեր պայքարի համակիրները ահաբեկիչ ու յանցագործ ենք, ապա հաստատ փաստ է, որ 2018-ին իշխանութիւնը զաւթեցին ահաբեկիչներն ու յանցագործները։ Ինչ ալ ընէք եւ ըսէք, դուք արիւնով պարտքատու էք մեր ժառանգութեան եւ պատմութեան առջեւ՝ մեր հայրերուն, բիւրաւոր նահատակներուն եւ կորուսեալ Արցախ Հայրենիքին նզովքին, որ յաւիտենապէս դրոշմուած է ձեր ճակատներուն։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ կը շարունակեմ պայքարիլ հզօր, ապահով եւ անսասան Հայաստանի համար, որուն սահմանները չեն փոխուիր «ահաբեկիչի» ցանկութեամբ։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ կը պայքարեմ կորուսեալ Արցախի, հարիւր հազարաւոր բռնագաղթած քոյրերու եւ եղբայրներու, անտէր մնացած շիրիմներու ու սրբավայրերու, թշնամական բանտերու մէջ կտտանքներու ենթարկուող եղբայրներու համար։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ կը պայքարեմ Սուրբ Եկեղեցիի համար, որ իր իսկ պետութեան մէջ պէտք է ապրի ազատ եւ անհալածանք։ Այդ նոյն Եկեղեցին է, որ իր զոհողութեամբ բարձրացուցած է Հայոց Պետականութիւնը։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ կը պայքարեմ առողջ եւ արժանապատիւ երիտասարդ սերունդի մը համար՝ զերծ վախէն, քծնանքէն, ծուլութենէն, թմրամոլութենէն եւ խաղամոլութեան ախտերէն, որոնք այսօրուան «իշխանութեան» շարքերուն մէջ կը վխտան։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ պիտի պայքարեմ սիրոյ, հաշտութեան, արդարութեան եւ ճշմարտութեան համար, որոնք միակ եւ բացառիկ երաշխիքն են մեր ազգային եւ պետական կեանքի ամրութեան ու գոյութեան։
Չեմ զղջար, որ պայքարած եւ պիտի շարունակեմ պայքարել մեր հերոս նահատակ հայրերուն, եղբայրներուն, զաւակներուն, մայրերուն, քոյրերուն եւ դուստրերուն հեղած արիւնին արժեւորութեան համար։ Անոնց առջեւ պարտաւորութիւն ստանձնած եմ իրենց Հայրենիքը ու իրենց յաղթանակը դարձեալ իրենց վերադարձնելու։
Խոնարհ սրտով կը ցաւիմ մեր համակիրներուն եւ անոնց ընտանիքներուն համար, որոնք ներկայիս կալանքի մէջ են ու հալածանք կ’ապրին Հայրենիքին նկատմամբ ունեցած իրենց սէրէն եւ նուիրումներէն dolayı։ Ծնրադիր ներողութիւն կ’ըխնդրեմ անոնց պատճառուած ցաւին ու նեղութեան համար։
Առաքելական խօսքին համապատասխան՝ իմ ու մեր կապանքները մեր փառքն են, զորս դուք՝ ահաբեկիչներդ, հարստացուցիք եւ արժեւորեցիք մեր կեանքագրութիւնը, որուն մեծ մասը դուք իսկ կողոպտեցիք։
Ասած եմ ու դարձեալ կը կրկնեմ. մինակ ըլլամ թէ ոչ, բանտին մէջ ըլլամ թէ գերեզմանին, պիտի շարունակեմ պայքարել մինչեւ որ Հայրենիքս ու Պետութիւնս չազատին չարէն, որովհետեւ Հաղթանակը այլընտրանք չունի…
«ՀՈՐԻԶՈՆ»
