Հովանաւորութեամբ Համազգայինի Լիբանանի Շրջանային վարչութեան եւ կազմակերպութեամբ «Գիր ու գրականութիւն» մասնագիտացած մասնաճիւղին, երեքշաբթի, 25 փետրուար 2025-ի երեկոյեան ժամը 8:00-ին «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահին մէջ տեղի ունեցաւ «Արեւմտահայ բանաստեղծութիւններու ծաղկաքաղ» վերնագիրը կրող հանդիսութիւնը` ներկայութեամբ Համազգայինի Կեդրոնական վարչութեան, միութիւններու եւ մարմիններու ներկայացուցիչներուն, համազգայնականներու, արուեստագէտներու եւ գրասէր հասարակութեան: Ձեռնարկի հանդիսավարներն էին Լիլիթ Տէմիրճեան եւ Կարի Քանըր Հարպոյեան:
Երեկոն սկսաւ Համազգայինի «Գուսան» երգչախումբի Միսաք Մեծարենցի «Սիրերգ»-ի եւ Լեւոն Շանթի «Անուշ» երգերու կատարումով: Երգչախումբին դաշնամուրով կ՛ընկերակցէր Քեւըն Եուսէֆ, գեղարուեստական ղեկավար` մայեսթրօ Գրիգոր Ալլոզեան:
Ապա ելոյթ ունեցաւ հայրենի դերասան Արման Նաւասարդեան, որ ասմունքեց` Մուշեղ Իշխանի «Հայ լեզուն տունն է հայուն» ստեղծագործութիւնը, Մատթէոս Զարիֆեանի «Երկու աւերակները»-ը, Միսաք Մեծարենցի «Հիւղը», Պետրոս Դուրեանի «Լճակ»-ը, Զարեհ Խրախունիի «Լեռը», Դանիէլ Վարուժանի «Դերենիկը» եւ Սիամանթոյի «Դարերու վրէժ»-ը:
Հանդիսութեան բանախօսն էր դոկտ. Արմէն Իւրնէշլեան, որ առաջին հերթին ներկայացուց մարդկութեան քաղաքակրթութեան պատմութեան մէջ դարերու ընթացքին գեղեցիկ խօսքի զարգացումն ու ազդեցութիւնը մարդկային մտքին ու հոգիին վրայ: Իւրնէշլեան ըսաւ, որ հայ գիրերու գիւտով հայոց ազգային քաղաքակրթութիւնը թեւակոխեց իր կարեւորագոյն անկիւնադարձը, եւ «նոյնինքն եռամեծար գիւտարարն ու անոր աջակից կաթողիկոսը յօրինեցին առաջին շարականները, որոնք, ըստ էութեան, բանաստեղծութիւններ են»: Ան աւելցուց, որ բանաստեղծութիւնը ընդարձակ, արժանի ու մնայուն տեղ ունեցաւ մեր կեանքին մէջ` դառնալով շատերուս ուրախութեան ու թախիծին, հպարտութեան ու ցաւին ընկերը, մեր յոյզերուն թարգմանը եւ մեր խոհերուն արտայայտիչը:
Պատգամախօսը հաստատեց, որ կարելի չէ բանաստեղծութիւնը հանել կեանքէն, որովհետեւ` «Կեանքը ինքը բանաստեղծութիւն է` մերթ հանդարտ, մերթ փոթորկուն, երբեմն հրճուալի, երբեմն` նաեւ տառապալից»:
Արմէն Իւրնէշլեան յայտնեց, որ հազար եւ աւելի դարերու ընթացքին` նախամարդու առաջին հնչիւնէն մինչեւ այս երեկոյ, բերանացի ու գրաւոր խօսքը զարգացաւ նիւթով, ոճով ու մատուցումով, ձեռք ձգեց գեղեցիկ որակ, ու արդէն անով ստեղծուած քերթողութեան մէկ բուրումնաւէտ, անթառամ ու գեղեցիկ փունջը` արեւմտահայերէն քերթողութիւնը ըմբոշխնեցինք եւ պիտի շարունակենք վայելել:
Ապա ներկաները դիտեցին Համազգայինի Կեդրոնական վարչութեան պատրաստած Մուշեղ Իշխանի «Հայու հոգին» երգին տեսերիզը: Երգին իրենց մասնակցութիւնը բերած են աշխարհի բոլոր անկիւններէն երաժիշտներ եւ երգիչներ: Երաժշտութիւնը կը պատկանի Արմէնուհի Կարապետեանին:
Գեղարուեստական յայտագիրը շարունակուեցաւ Շողիկ Թորոսեանի եւ Կարէն Գազանճեանի` Միսաք Մեծարենցի «Կարմիր ծաղիկ մը գարունի» երգեցողութեամբ, դաշնամուրի ընկերակցութեամբ Քեւըն Եուսէֆի:
Աւարտին անգամ մը եւս բեմ բարձրացաւ Արման Նաւասարդեան, որ բարձրորակ կատարումով ասմունքեց` Զահրատի «Չար բաներ»-ը, Խաչիկ Տէտէեանի «Տարիները մեր»-ը, Լեւոն Շանթի «Հին աստուածներ»-էն հատուած մը, Մուշեղ Իշխանի «Ես Մասիսը չտեսայ» գործը, Սիամանթոյի «Ափ մը մոխիր հայրենի տուն»-ը, Վահան Թէքէեանի «Պիտի իյնաս»-ը եւ Վահէ Օշականի «Տարեդարձը»:
Այս առիթով, Համազգայինի Լիբանանի Շրջանային վարչութեան «Գիր ու գրականութիւն» մասնագիտացած մասնաճիւղին անունով Նայիրի Ադամեան յուշանուէր մը յանձնեց հայրենի արուեստագէտ Արման Նաւասարդեանին:
Ձեռնարկէն ետք ներկաները ստացան Համազգայինի նախաձեռնութեամբ 2024-ին Հայաստանի մէջ լոյս տեսած Զահրատի «100 բանաստեղծութիւն» հատորէն օրինակներ, որոնք Համազգայինի «Վահէ Սէթեան» հրատարակչատան ճամբով վերհրատարակուած են Լիբանանի մէջ: Գիրքը հրատարակուած է մեկենասութեամբ Լագիսեան ընտանիքին եւ նուիրուած` գաղութի մշակութային կեանքին մէջ իր մեծ ներդրումը բերած տաղանդաւոր ասմունքող Իրմա Գապաքեան-Տէտէեանին:
