Անթիլիասի Մէջ Մեծ Շուքով Նշուեցաւ
Քրիստոսի Հրաշափառ Յարութեան Տօնը
Կիրակի, 31 մարտ 2024-ին Անթիլիասի մայրավանքի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ մայր տաճարին մէջ ՄԵՐ Տիրոջ` Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Ս. Յարութեան տօնին առիթով, մատուցուեցաւ հայրապետական ս. պատարագ, որուն ընթացքին իր պատգամը յղեց Արամ Ա. կաթողիկոս:
Ս. պատարագին երգեցողութիւնը կատարեց կաթողիկոսարանի «Շնորհալի» երգչախումբը` ղեկավարութեամբ Զաւէն վրդ. Նաճարեանի:
Հաւատացեալներու կողքին, ս. պատարագին ներկայ էին Հայաստանի Հանրապետութեան դեսպանն ու դեսպանատան անձնակազմը եւ պետական, կուսակցական, միութենական ու համայնքային ներկայացուցիչներ:
Վեհափառը իր պատգամին որպէս բնաբան` ընտրած էր Քրիստոսի այն խօսքը, որ կ՛ըսէ` «Ես յաղթեցի աշխարհին» (Յհ 16.33): «Այո՛, Քրիստոս յաղթեց աշխարհին ո՛չ թէ սուրով, այլ` սիրով, ո՛չ թէ երկրաւոր իշխանութեամբ, այլ` երկնային ծառայութեամբ, ո՛չ թէ ուրիշներուն իրաւունքը գրաւելով, այլ` ուրիշներուն իրաւունքը պաշտպանելով: Քրիստոս յաղթեց աշխարհին խաչ բարձրանալով եւ խաչով յարութիւն կերտելով: Ա՛յս է պատգամը Քրիստոսի: Ա՛յս է պատգամը Քրիստոսի յաղթական յարութեան` դարերէն եկող ու դարերուն գացող»: Ապա Արամ Ա. խօսելով ներկայ ժամանակներուն մասին` ըսաւ. «Քրիստոս իր խորհրդական մարմնին` եկեղեցւոյ ճամբով կը յիշեցնէ մեզի, որ ինք իր յարութեամբ յաղթած էր չարին, մեղքին ու մահուան եւ` յարութիւն կերտած: Արդ, Քրիստոսի հետեւիլ կը նշանակէ Քրիստոսի յարութեամբ զօրացած` պայքարիլ աշխարհի չարերուն ու մեղքերուն դէմ: Ա՛յս է յարութեան ճամբան` մահուան դիմաց կեանքի յաղթանակի ճամբան»:
Խօսելով մեր ժողովուրդի դիմագրաւած ներկայ տագնապներուն մասին` Արամ Ա. ըսաւ. «Նայեցէք մեր պատմութեան. մեր ողջ պատմութեան ընթացքին շրջապատուած եղած ենք ահաւոր տագնապներով, պատերազմներով, հալածանքներով, ցեղասպանութեամբ, արտագաղթով. սակայն կրցած ենք յարութեան հաւատքով զօրացած` դիմակալել այս ահաւոր տագնապները եւ վերականգնիլ, վերաշինել մեր հայրենիքն ու վերահաստատել մեր ազգին միասնականութիւնը: Հետեւաբար ներկայ ժամանակներուն մեզի պարտադրուած տագնապներուն դիմաց պէտք չէ ընկճուիլ, յուսահատիլ, այլ, յարութեամբ զինուած, պէտք է շարունակել մեր հաւատքի պայքարը` ի խնդիր մեր հաւաքական արժէքներու ու իտէալներու պաշտպանութեան»:
Ապա վեհափառ հայրապետը յիշեցուց, որ` «Նման ճակատագրական պահերուն Հայ եկեղեցին իր ժողովուրդին հետ եղած է` ինքզինք նոյնացնելով մեր ժողովուրդի տագնապներուն ու պայքարին հետ, իր հաւատքի առաքելութեան անբաժան մասը նկատելով հայրենիքի ու մեր ժողովուրդի իրաւունքներու պաշտպանութիւնը: Նոյն ոգիով ու յանձնառութեամբ մեր եկեղեցին միշտ պիտի մնայ մեր ժողովուրդին ու հայրենիքին կողքին»:
Արամ Ա. կաթողիկոս անդրադառնալով Միջին Արեւելքի կացութեան` ըսաւ, որ հայ ժողովուրդը միշտ եղած է պաղեստինցի ժողովուրդի արդար դատի կողքին, շեշտելով Կազայի պատերազմին շուտափոյթ դադրեցումը եւ պաղեստինցի ժողովուրդին իրաւունքներուն վերահաստատումը: Իսկ խօսելով Լիբանանի ներքին կացութեան մասին` ան դարձեալ յիշեցուց, որ նախագահի ընտրութիւնը անյետաձգելի պահանջ է, ինչպէս նաեւ` ժողովուրդի ընկերատնտեսական տագնապի լուծումը:
Յաւարտ ս. պատարագին, հայրապետական թափօրը մեծաշուք հանդիսութեամբ ուղղուեցաւ վեհարան, ուր բոլոր ներկաները միասնաբար երգեցին «Կիլիկիա» օրհներգը եւ Հայրապետական մաղթերգը: Ապա հայրապետը օրհնեց ներկայ հաւատացեալները` անգամ մը եւս աւետելով. ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ: ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՐՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ:
Հուսկ, հայրապետը վեհարանի դահլիճին մէջ Զատկական շնորհաւորութիւնները ընդունեց հոգեւոր պետերու, քաղաքական ու ազգային ներկայացուցիչներու եւ բարձրաստիճան պատասխանատուներու կողմէ, ինչպէս նաեւ` մեր հաւատացեալ ժողովրդեան:
