ՎԱՉԷ ՏԱՂԼԵԱՆԻ ԵՂԲՕՐ ՏՂԱՆ` ՅԱՐՈՒԹ ՏԱՂԼԵԱՆ
Սիրելի՛ հօրեղբայր, երանի թէ կարենայի հետդ խօսիլ եւ կեանքի վերաբերեալ մտահոգութիւններս քննարկել:
Կը զգամ առաջնորդութիւնդ, եւ քու առաջնորդութիւնդ զիս վերադարձուց մեր սրբազան հայրենիք:
Քու արիւնդ իմ մէջ կը հոսի, եւ պայքարը երբեք պիտի չդադրի:
Քեզի հաստատօրէն կը խոստանամ, որ պիտի չընկրկիմ, նոյնիսկ եթէ չիրագործեմ մեր հայրենիքին համար բոլոր նպատակները: Ոչինչ, յաջորդ կեանքիս կու գամ եւ կը շարունակեմ: Սակայն քեզի մէկ բան կը խոստանամ. եթէ դանակը ոսկորին հասնի, քու հոգիդ զիս պիտի տանի հոն, ուր պէտք է ըլլամ:
Կը փափաքէի, որ հոս ըլլաս ու պայքարիս հայերուն մէջ եղող այս ատելութեան դէմ, կարծես` անոնք բոլորը կախարդուած ըլլային:
Դրամի տէր դառնալը բոլորին հոգիին կը տիրէ:
Հօրեղբա՛յր, հայեր ամէն օր կը տեսնեմ, սակայն արիական հոգիներ` իրենց օրհնուած հողին համար մեծ մարտիկներ, չեմ տեսներ:
Բոլորն ան հպարտ են անցեալով, սակայն ոչ ոք ձեռք ձեռքի կու տայ պալատներ եւ բերդը դարձեալ կառուցելու նպատակով քար մը շարժելու համար: Ինչպէ՞ս կրնանք զանոնք միաւորել: Ինչպէ՞ս քանդել կախարդութիւնը, ի՞նչ քայլ առնել… Ո՜հ, հօրեղբա՛յր, թող քու հոգիդ յաւիտենական խաղաղութեան մէջ հանգչի: Վստահ եմ, որ հոգիդ արթուն է, ամէն ինչ կը դիտէ, ամէն ինչի կը հետեւի:
Պիտի շարունակեմ սերմերը տարածել, նաեւ անոնց հոգ պիտի տանիմ, մինչեւ որ անոնք ծաղկին:
Հօրեղբա՛յր, կը սիրեմ քեզ:
