Մ. Է.
Նորափթիթ տաղանդները կրկնակի գնահատանքի արժանի են, երբ անոնք ծնունդ են տագնապալից միջավայրի եւ հասակ կ՛առնեն կենցաղային դժուար պայմաններու մէջ:
Այսպիսին է անցնող տասներկու տարիներուն Հալէպի մէջ կազմաւորուած Անդրանիկ Կիւլտալեանը:
Հինգշաբթի, յունիս 1-ի երեկոյեան Ազիզիէի Արաբական մշակութային կեդրոնին սրահը նեղ կու գար հանդիսատեսներուն, ոմանք ոտքի ներկայ էին ունկնդրելու Սապահ Ֆախրիի անուան պետական երաժշտանոցի արտակարգ այս աշակերտին` ռեքորտըրի (ժողովրդային անուանումով` ֆլիւթ) կատարողութիւնը` դաշնակի ընկերակցութեամբ Հանրի եւ Լորիան Էյուպ քոյր-եղբայր զոյգին:
Բացման խօսքին մէջ երաժշտանոցի տնօրէն Ապտել Հալիմ Հարիրի, ողջունելէ ետք Հալէպի մշակութային տնօրէն Ճապեր Սաթութն ու ներկաները, հաստատեց, որ Անդրանիկը տաղանդ մըն է, որ սիրած է ռեքորտըրը, եւ փոխադարձաբար ռեքորտըրն ալ սիրած` Անդրանիկը:
Շուրջ մէկ ժամ տեւած յայտագիրին առաջին բաժինով, ընկերակցութեամբ Հանրի Էյուպի, ունկնդրեցինք` Giuseppe Valentini – Sonata III, Purcell – Hornpipe, A.Vivaldi – Konzert D-Dur, Michel Frontz – Fleures Animées եւ Խաչատուր Աւետիսեանի Ukranian dance-ը:
Կարճ դադարի մը ընթացքին խօսք առաւ Անդրանիկին ուսուցիչը` Սուրիոյ խորհրդարանի երեսփոխան Ժիրայր Ռէյիսեան, որ ներկաներուն ծանօթացուց ռեքորտըրը: Միջնադարեան ժամանակաշրջանէն մեզի հասած այս գործիքը պալատական շրջանակներու մէջ ջութակի կողքին հնչելէ ետք մոռցուած է, մինչեւ` քսաներորդ դարու կէսերուն, ապա` որպէս դիւրամատչելի եւ հաղորդական վերականգնած ու ընդգրկուած դպրոցական երաժշտական ծրագիրներուն մէջ, շուտով սիրուած ըլլալով, նոր ստեղծագործութիւններ յատուկ մշակուած են անոր համար: Այս գործիքը նիւթապէս մատչելի է նաեւ կերպընկալէ արտադրութիւններով ու իր քառատեսակ ձայնային չափերով:
Յայտագրի երկրորդ բաժինին դաշնամուրի վրայ Լորիան Էյուպի հետ Անդրանիկ Կիւլտալեանի շունչով մենք ունկնդրեցինք` John. S. Bach – Menuet Portitac, Menuet Badinerie, Roberto Valentino – Sonata IX, Կոմիտասի «Հով առէք»-ն ու «Քէլէ, քելէ»-ն, Գրիգոր Հախինեանի «Նազան եար»-ը:
Անդրանիկի կատարողութիւնը արդէն հասած է արհեստավարժութեան փուլի, անոր սահուն եւ հանգիստ նուագը հաղորդականութիւն մը կը յառաջացնէ գործիքէն դուրս հնչած երաժշտութեան եւ ունկնդիրներու զգացումներուն միջեւ, այս երեւոյթը արդէն խոստմնալից ապագայի մը գրաւականն է:
Արդէն տասնեօթը գարուններ բոլորած պատանին իր առաջին հանրային ելոյթով հմայած էր ներկաները, երբ մանկապարտէզի հանդէսին նուագած էր Կոմիտասի «Քէլէ, քէլէ»-ն, ուսուցիչին` Գէորգ Մանուկեանի հսկողութեամբ, որ շուրջ հինգ տարիներ անոր դասաւանդած էր: Հիմա արդէն եօթը տարիներէ ի վեր Անդրանիկ Կիւլտալեան կ՛աշակերտէ պետական երաժշտանոցի աւագ ուսուցիչ Ժիրայր Ռէյիսեանին:
2017-ին Սուրիոյ նախակրթարաններու` «Թալաէէ», կազմակերպութեան մրցանքին առաջնութեան արժանացած է նախ Հալէպի, ապա երկրի մակարդակով, եւ` առ ի գնահատանք, Մինսք, Պիելոռուսիա մեկնած: Ան յաճախ բեմերու վրայ է սուրիական պետական տօներուն առիթներով:
Ռեքորտըրի զուգահեռ` հայկական տուտուկը Անդրանիկին շրթներուն տեսնելու հաճոյքը թերեւս մեծ ոստում մը պիտի ըլլայ, եւ օր մը հայկական մեղեդին լսենք իրմէ` որպէս իւրայատուկ մեկնաբան:
Յատուկ «Ազդակ»-ին