ՊԵՏԻԿ
Այո՛, ՀՅ Դաշնակցութեան վեհ գաղափարը դարձած է իմ հոգիին մէջ խոր հաւատք:
Աւելի քան հարիւրամեայ այս կուսակցութիւնը կերտելով Հայաստանի Ա. Հանրապետութիւնը` հիմնաքարը դրած եղաւ մեր այսօրուան հանրապետութեան` նոյն եռագոյնին հովանիին տակ եւ զինակցեցաւ Արցախի ազատագրումին:
Ջան ֆետային ու արդարահատոյց մեր հերոսները զէնք վերցուցած են պաշտպանելու համար անմեղ հայը եւ դարձած վրիժառու բազուկ` եղեռնագործ թուրքին դէմ… Այն վրիժառու բազուկը, որ Պերլինի դատարանին կողմէ անպարտ արձակուած, այսօր կարելի չէ կոչել «տեռորիստական կազմակերպութիւն» ու մենք այսօր այնքան հպարտօրէն կ՛երգենք «Դաշնակցութիւն ժողով արեց, շուն Թալէաթին մահ որոշեց…»:
Դաշնակցութիւնը կը ձգտի ունենալ ազատ, անկախ եւ միացեալ Հայաստան… Իսկ այս չէ՞ ամէն ազնիւ հայու երազը` վեհ գաղափար ՀՅ Դաշնակցութեան… Ճիշդ այս պատճառով է, որ Դաշնակցութիւնը ունի մեծածաւալ ու աշխարհատարած համակիրներ` ցանկալով այս նպատակակէտը իրականացած տեսնել:
Ինծի համար, իմ հասկացողութեամբս, ՀՅ Դաշնակցութիւնը մեր հոգիներուն ու սրտերուն մէջ դարձած է ՀԱՒԱՏՔ եւ ոչ թէ մնացած է իբրեւ պարզ քաղաքական կազմակերպութիւն:
