Խմբագրական
Սպասում
Մեր օրերուն Միացեալ Նահանգներու նախագահ ըլլալը` չի նշանակեր միայն երկրի մը բարձրագոյն իշխանութիւնը վարել: Այնպէս է դասաւորումը աշխարհի գործերուն, որ այդ պարտականութեան կոչուած մարդը իր ուսերուն վրայ առած է նաեւ ծանր բեռը համաշխարհային բարդ խնդիրներու, որոնց լուծումը կախում ունի, լայն չափով, դիւանագէտի, ռազմավարի եւ այդ խնդիրները ըմբռնելու կարողութենէն:
Հազուադէպ պարագաներու միայն Միացեալ Նահանգներու նախագահ մը այնքան համարում վայելած է իր պաշտօնավարութեան առաջին օրէն սկսեալ, որքան` Նիքսըն: Տարբեր էր պարագան Ճոն Քենետիին. ան ուրիշ բան բերած էր իրեն հետ ու տարաւ իր վաղաժամ մահով: Նոր դասակարգի մը պատկանող պետական մարդոց շարքին մէջ Քենետի վերջին նմուշներէն մէկն էր: Հիմա միայն տը Կոլ արժանաւորապէս կը պաշտպանէ անհետացող սերունդի մը դիրքերը: Այսօրուան պետական մարդիկը թեքնոքրաթներ են` գլխաւորութեամբ Նիքսընի, Քոսիկինի եւ Ուիլսընի: Մարդիկ, որոնք արհեստավարժ հմտութեամբ կը մօտենան միջազգային խնդիրներուն, գերազանցապէս իրապաշտ են, որովհետեւ այդպէս կը պահանջէ գիտութեան եւ թեքնիքի ներկայ ժամանակաշրջանը, ուր պետական մարդէն սպասուածը պաղարիւն դատումն է հարցերուն եւ անսայթաք գործադրութիւնը` ծրագիրներու:
Նիքսըն պետական նոր մարդու այս տիպարին հարազատ ներկայացուցիչներէն մէկն է: Պաշտօնավարութեան սկսելէ անմիջապէս ետք Եւրոպա կատարած իր ճամբորդութեամբ, Միացեալ Նահանգներու նախագահը վարուեցաւ այնպէս, ինչպէս պիտի վարուէր մեծ ընկերութեան մը ներկայացուցիչը, որ կը ղրկուի արտասահմանեան շուկաները ուսումնասիրելու համար:
Ըստ երեւոյթին, այսպէս աւելի լաւ է, որովհետեւ աւելի համապատասխան է այն ակնկալութիւններուն, որ մարդկութիւնը ունի աշխարհի ճակատագիրը վարող դէմքերէն:
Հիմա ամբողջ աշխարհ սպասումի մէջ է: Ի՞նչ պիտի ընէ Նիքսըն: Եւ ընդհանուր տպաւորութիւնը այն է, Արեւելքի թէ Արեւմուտքի մէջ, թէ անոր պաշտօնավարութեան չորս տարիներուն Ուաշինկթըն պիտի աշխատի հետամուտ ըլլալ հաւասարակշռուած քաղաքականութեան մը` այն հիմնական մտածումով, որ բոլոր ժողովուրդներու խաղաղ համակեցութիւնը կենսական անհրաժեշտութիւն մըն է ջերմակորիզային զէնքերու սպառնալիքը վանելու համար:
Բայց, խաղաղ համակեցութիւն` առանց արդարութեան, կարելի ըլլալով հանդերձ առժամապէս, չի կրնար տեւական բնոյթ տալ այն խաղաղութեան, որմէ դուրս փրկութիւն չկայ մարդկութեան համար: Արդարութիւն` ոչ միայն ժողովուրդներու ազգային ինքնորոշման հարցերուն կապակցութեամբ, այլ նաեւ` մտահոգութիւն ունենալով այն խրամատը, որ ներկայիս գոյութիւն ունի անօթի ժողովուրդներու եւ յղփացած ժողովուրդներու միջեւ, զայն աստիճանաբար վերցնելու առաջադրանքով:
Ամերիկա իր անսահման հնարաւորութիւններով շատ բան կրնայ ընել այս ուղղութեամբ եւ այս ակնկալութիւնն է, որ սպասումի վիճակին մէջ դրած է աշխարհի ժողովուրդները: Արդարութեան կարօտ բազմաթիւ խնդիրներ իրենց խաղաղ լուծումին կը սպասեն, ու անոնցմէ մէկը անկասկած Միջին Արեւելքի տագնապն է: Այս խնդիրին առնչութեամբ, յամենալ ճոնսընեան քաղաքականութեան մէջ` կը նշանակէ քաջալերել երկարաձգումը անբաղձալի կացութեան մը, որ առնուազն մտահոգիչ է աշխարհի կենսական շրջաններէն մէկուն անդորրութեան տեսակէտէն` առանց նկատի ունենալու միջազգային այն բարդութիւնները, որոնք կրնան հետեւանք ըլլալ նոր պայթումի մը:
Միջին Արեւելքի նկատմամբ ամերիկեան ուղիղ մօտեցում մը կրնայ նոր տուեալներ ընծայել այլ հարցերու բարւոք կարգադրութեան համար:
Այդ հարցերուն մէջ ամէնէն կարեւորը Միացեալ Նահանգներու եւ Խորհրդային Միութեան յարաբերութիւններն են: Հիմա որ նախագահ Նիքսըն ամբողջական գաղափար մը պէտք է կազմած ըլլայ իր եւրոպական դաշնակիցներուն տրամադրութեանց մասին, շատ հաւանական է, որ յառաջիկայ ամիսները յատկացնէ խորհրդային վարիչներուն հետ իր ունենալիք անխուսափելի խօսակցութեանց մանրակրկիտ եւ խնամուած պատրաստութեան:
Այլ խօսքով, սպասողական այս վիճակը քանի մը ամիս եւս պիտի տեւէ արդիւնաւոր խօսակցութիւններու փուլի մը յանգելու յոյսով:
