ՏԻՐՈՒԿ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ-ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ
Հազարամեակներու խորքէն եկած հայ ազգը
իր փառապանծ յաղթանակներով կը սնանի
Ա.
Մենք հիւրասէր ենք,
վկան`Վանատուրն
Ու գինի դարձած
Խաղողն օրհնուած,
Որ յար կը խմուի
Պապերուս կենաց:
Սեղաննիս առատ
Լաւաշ, հաց ու կաթ,
Մեղր, կարագ` պարարտ,
Մածունն` անաղարտ,
Պանիրն` անարատ,
Միրգը` անապակ,
Չիրը` մեղրակաթ…
Մեր ածուներու
Լի բերքով սնած
Օտարներն վկայ:
Բ.
Մենք մի՛շտ ծաղկուն ենք`
Աստղիկը վկայ…
Ու Վարդավառի
Խանդավառութեամբ
Նոր սէր խոստացող,
Համբոյր դրոշմող,
Վարդեր պարգեւող
Ջուրերը վկայ:
Յաւերժ գեղանի
Մայր Ծովինարի
Ահե՛ղ ծուռերուն
Սասունը վկայ:
Մշոյ դաշտերուն
Մշուշով պատուած
Արածանիին
Ալքերը վկայ:
Գ.
Մենք գրասէր ենք`
Լոյս Տիրը վկայ,
Ու Երազամոյն
Տաճարը վկայ…
Ունինք Ոսկեդար,
Ճգնող գրիչներ,
Որ նուիրեցին
Անգին մատեաններ…
Ու մենք` վառ, անմար
Դպրութեան ճրագ
Եղանք դարերո՜վ…
Մաշտոցէ՜ն Սեւակ,
Շիրազէն Զահրատ`
Մինչ օրս ծաղկող
Գրականութեան
Դաշտերը վկայ:
Դ.
Մենք ժիր մայրեր ենք`
Վկան` Անահիտն
Ու արգասիքը
Բերրի Մայր հողիդ:
Լոյս Նաւասարդեան
Յաղթանակներով
Դաբնեպսակուած
Վէս արքաներուն,
Խոհեմ մայրերուն
Կեցուածքը վկայ,
Ու Մայր Արաքսի
Զուլալ ջուրերով
Սնած ու մեծցած
Հայ Սօսէներուն,
Աւրորաներուն
Վե՛հ գործը վկայ:
Ե.
Մենք լուսատու ենք`
Դից Միհրը վկայ…
Խուռներամ, խայծկեր
Ու խանդոտ ազգեր
Որքա՜ն փորձեն մեզ
Խաւարով պատել,
Ազգս հանճարեղ
Կը մնայ յաւէտ
Խոհեմ, լուսահեղձ,
Լուսեղ, լուսաւէտ…
Ու կը պլպլա՜յ
Եւ կը շողշողա՜յ
Լոյսն Աստուածատուր
Մեր գլխուն վրայ…
Զ.
Մենք հերոսներ ենք`
Վահա՛գնը վկայ:
Անցան շա՜տ դարեր`
Անզուսպ վիշապներ
Բացին երախներ`
Շարժեցին թուրեր,
Իսկ մենք անվեհեր,
Ահռելի քաջեր`
Երկրէն վանեցինք
Դեւն ամենակեր…
Մայի՛սը վկայ,
Սարդարապատի
Պատերը վկայ,
Ու Ազատ, Անկախ
Մեր հայրենիքին
Դրօշը վկայ:
Է.
Մենք իմաստուն ենք`
Մայր Նանէն վկայ…
Եւ հնարագէտ
Տանտիկիններուն`
Մեր տան սիւներուն
Վե՛հ դիրքը վկայ…
Եռաբլուրի
Հողին տակ ննջող
Մեր հերոսներու
Հզօր մայրերուն
Ու մեծ մայրերուն
Միշտ արգասաբեր,
Յաւերժ պտղաբեր,
Բիւրեղ ու շքեղ
Արգանդը վկայ:
Ը.
Մենք կտրիճներ ենք,
Վկան` Արամազդն
Ու շանթահարուած
Գազանը` սատկած:
Մե՛նք տապալեցինք
Գայլը յօշոտող
Եւ անոր գլխուն
Կրակ թափեցինք…
Տե՛ս, դարձանք բռունցք`
Միակամ ուժով
Ճիւաղն այրցինք:
Մեր պապենական
Անգին հողերը
Ամուր գրկեցինք…
Քաջ Շուշին վկայ,
Արցախը վկայ:
Թ.
Մեր վկաները
Մե՛նք ենք ու մե՛նք ենք:
Մենք` Վանատուրն ենք
Ու Անահիտը.
Մենք` Արամազդն ենք,
Միհրն ու Աստղիկը.
Մենք ժիր Վահագն ենք
Եւ ճրագ Տիրը:
Մենք` մէ՛կ բռունցք ենք`
Մեր կամքին տէրը…
Մենք` հայորդիքն ենք
Արցախին տէրը…
Եւ… ճամբայ կ՛ելլենք,
Վկան մեր Տէրը`
Տուն կը դարձնենք
Մեր Մասիս լեռը:
