ՓԱՆՈՍ ՃԵՐԱՆԵԱՆ
Աշնան
Ծառերէ
Ոլոր-մոլոր տերեւներ
Բացիկներու պէս կը թափին.
Չեմ գիտեր ինչո՞ւ
Ճամբուս վրայ
Ոտնաձայնդ լսողի պէս
Ատեն-ատեն կանգ կ՛առնեմ…
Իմ սրտի մէջ
Լուռ ցաւեր կան տակաւին
Կէս մնացած ըսելիքներ, շուրթերուս…
Ինչ փո՜յթ թէ դուն ալ չկաս,
Ոտնաձայնդ լսողի պէս
Ճամբուս վրայ
Թող քիչ մըն ալ կանգ առնեմ:
Ծաղիկները
Ճանապարհիդ
Որքա՜ն ծաղիկներ նշմարեցի.
Անոնք կարծես
Մթնշաղի պահերուն
Ափերուդ մէջ փունջ փունջ վարդերն ըլլային:
Քանի յառաջանայի
Անոնց վարդագոյնով բռնկած հորիզոնը,
Մարող-չմարող լապտերի նման կը փայլփլէր,
Այդ մութ կարմիր ծաղիկներու հրդեհէն,
Տիեզերքի տարածքին
Ծիրանագոյն կայծեր կը յայտնուէին:
Քեզ կորսնցուցած ըլլալ կը կարծէի…
2016
