Նախանցեալ օր իր մահկանացուն կնքեց Լիբանանի առաջին հայ երդուեալ թարգմանիչ, մտաւորական եւ «Ազդակ»-ի երէց աշխատակիցներէն Յովսէփ Էսկիճեան:
Ծնած է Դամասկոս, 1 նոյեմբեր 1935-ին: Նախակրթութիւնը ստացած է ծննդավայրի Ազգային Թարգմանչաց վարժարանին եւ Միացեալ վարժարանին մէջ: Պէյրութի Հայ ճեմարանը աւարտած է յունիս 1956-ին:
Համալսարանական ուսումնառութիւնը ամբողջացուցած է Պէյրութի Հայկազեան քոլեճի ֆրեշմեն, Հալէպի «Ալեփփօ քոլեճ»-ի սոֆոմոր, Պէյրութի ամերիկեան համալսարանի ճունիոր եւ սինիոր լսարաններուն մէջ` մասնագիտանալով վարչագիտութեան եւ տնտեսագիտութեան ճիւղերուն մէջ` 1957-1960:
1960-1970 պաշտօնավարած է ՊԷյրութի «Մոմճեան եղբ.» նորոյթներու վաճառատան մէջ` իբրեւ հաշուապահ եւ վարչական տնօրէն: Մարտ 1969-ին նշանակուած է պետական երդուեալ թարգմանիչ (5 լեզուներու)` Լիբանանի Արդարադատութեան գերագոյն ատեանին կողմէ:
Եղած է ՀՅԴ-ի անդամ եւ ստանձնած է կուսակցական պատասխանատու պաշտօններ: Եղած է ՀՅԴ Զաւարեան ուսանողական միութեան անդամ:
Գրած է բազմաթիւ բանաստեղծութիւններ եւ ազգային զանազան նիւթերով յօդուածներ, որոնք լոյս տեսած են «Ազդակ»-ի եւ «Բագին» գրականութեան եւ արուեստի հանդէսին մէջ:
Իր հեղինակութեամբ լոյս տեսած են երկու հատորներ` «Յաւերժի ճամբորդ հայը» եւ «Անվերջակէտ առճակատում ցեղասպան թուրքին հետ»:
Ամուսնացած է 1970-ին: Ունի 2 զաւակ:
