Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային միութեան Կեդրոնական վարչութիւնը կը յայտարարէ, թէ Միացեալ Նահանգներէն 2011-ին հանգուցեալ Մարգրիտ եւ Գուրգէն Ասատուրեաններ Համազգայինի «Նշան Փալանճեան ֊ ներկայիս Մ. եւ Հ. Արսլանեան» Ճեմարանին կտակած են մէկ միլիոն երկու հարիւր իննսունինը հազար եւ քառասուն ամերիկեան տոլար:
Կեդրոնական վարչութեան որոշումով, այս գումարէն մէկ միլիոն երկու հարիւր հազար տոլար պիտի բարդուի նախապէս արդէն հաստատուած «Մ. եւ Հ. Արսլանեան Ճեմարանի ապահովութեան հիմնադրամ»-ին (Endowment Fund) վրայ: Այս հիմնադրամը կը միտի նպաստել Ճեմարանը ապագային նիւթապէս ապահով եւ ինքնաբաւ դարձնելու նպատակի իրականացման:
Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային միութեան Կեդրոնական վարչութիւնը շնորհակալական խօսք կ՛ուղղէ բոլոր անոնց, որոնք այս կտակի յղացման եւ գործադրութեան ընթացքին` իրաւաբանական եւ գործնական ճիգ չխնայեցին, որպէսզի կտակը հասնի կտակառուին:
Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային միութեան Կեդրոնական վարչութիւնը երախտապարտ կը մնայ Մարգրիտ եւ Գուրգէն Ասատուրեան քոյր-եղբօր: Անոնց ազգանուէր գործունէութիւնը կը հանդիսանայ իրենց ապրած կեանքերուն լրումը, իսկ Համազգայինի «Նշան Փալանճեան ֊ ներկայիս Մ. եւ Հ. Արսլանեան Ճեմարան»-ի հանդէպ կտակով արտայայտուած իրենց հաւատքը իբրեւ ուղեցոյց պիտի ծառայէ այլոց, որ քալեն Մարգրիտ եւ Գուրգէն Ասատուրեաններու օրինակելի ճամբէն:
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՅ ԿՐԹԱԿԱՆ
ԵՒ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՄԻՈՒԹԵԱՆ
ԿԵԴՐՈՆԱԿԱՆ ՎԱՐՉՈՒԹԻՒՆ
Պէյրութ, 22 յունուար 2017
Մարգրիտ Եւ Գուրգէն
Ասատուրեաններ
Մարգրիտ Ասատուրեան ծնած է Պոլիս 1923 թուականին, իսկ իր եղբայրը` Գուրգէն Ասատուրեան, դարձեալ Պոլիս` 1924-ին: Նոյն տարին, թրքական խժդժութիւններէն փախչելով, Ասատուրեան ընտանիքը կ՛ապաստանի նախ Հայաստան, եւ ապա կը տեղափոխուի Իրան` Թեհրան:
Հանգուցեալ Մարգրիտ Ասատուրեան յաճախած է Թեհրանի Forough Girls American Missionary երկրորդական վարժարանը, ուր ցուցաբերած է իւրայատուկ կարողութիւն լեզուագիտութեան մէջ: Ուսումը աւարտելէ ետք, ան սկսած է աշխատիլ Թեհրանի ամերիկեան դեսպանատան մէջ` իբրեւ թարգմանիչ. ապա ան գործած է Voice of America հաստատութեան մէջ: 1953-ին կը տեղափոխուի Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ եւ կը հաստատուի Վըրճինիա նահանգի Մըքլէյն քաղաքին մէջ: Իբրեւ թարգմանիչ կը սկսի գործել ամերիկեան կառավարութեան Indian Supply Mission-ին մէջ` միաժամանակ շարունակելով իր ուսումը տեղւոյն «Ճորճ Ուաշինկթըն» համալսարանի լեզուագիտութեան ճիւղին մէջ:
Ան լաւ թարգման եղած է եւ իր աշխատանքին բերումով յաճախ ճամբորդած է զանազան երկիրներ եւ մնայուն հետաքրքրութիւն ունեցած քաղաքականութեան ու լրատուութեան նկատմամբ: Հանգուցեալը վարչական պաշտօններ վարած է Համազգայինի կառոյցին եւ ազգային կազմակերպութիւններու մէջ: Իր ասպարէզին բերումով, շարունակ դիմած է Միացեալ Նահանգներու պետական նպաստներու` Հայաստանի օժանդակութեան համար, եւ նամակներու ու լոպիիստական միջոցներով միջազգային մակարդակի վրայ արծարծած է Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչման հարցը:
Հանգուցեալ Գուրգէն Ասատուրեան յաճախած է Թեհրանի հայկական տարրական ու ապա պարսկական միջնակարգ դպրոցները: Եղած է Թեհրանի Հայ պատանեկան մշակութային միութեան հիմնադիր անդամներէն: 1948-ին տեղափոխուած է Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ` Ուաշինկթընի մէջ ուսումը շարունակելու նպատակով: Արժանացած է պսակաւոր արուեստից ու մագիստրոսի վկայականներուն եւ 1952-ին աշխատանքի անցած է Նիւ Եորքի Voice of America ձայնասփիւռի կայանի նորաստեղծ հայկական բաժինին մէջ` իբրեւ լուրերու խմբագիր, խօսնակ ու վերլուծող: Քանի մը տարի ետք, նոյն պաշտօնով տեղափոխուած է դարձեալ Ուաշինկթըն եւ 35 տարիներէ աւելի պաշտօնավարելէ ետք հանգստեան կոչուած 1987 թուականին:
Գուրգէն Ասատուրեան տարիներ շարունակ իր կարեւոր նպաստը բերած է տեղւոյն հայկական կառոյցներուն` գործակցելով Համազգայինին, ՀՅԴ-ին, ՀՕՄ-ին, մամուլին, Հայաստանեայց առաքելական եկեղեցւոյ, եւ այլ կազմակերպութիւններու հետ: Գուրգէն Ասատուրեան իր ետին ձգած է խոհուն եւ ակնառու անձնաւորութեան մը յիշատակը: Ան ապրած է մտահոգուելով ազգով ու եկեղեցիով, կուսակցութեամբ ու Հայ օգնութեան միութեամբ, Համազգայինով ու հայ դպրոցներով:
Գուրգէն Ասատուրեան մահացած է 21 մարտ 2011-ին, իսկ Մարգրիտ Ասատուրեան` 13 դեկտեմբեր 2011-ին` Ուաշինկթընի մէջ: Քոյր ու եղբայր կ՛առաջնորդուէին ուղիղ սկզբունքներով, իսկ իրենց կեանքը եղած է նուիրումի ու հայրենասիրութեան ոդիսական մը:
