ՀԵՐԱ ՆԱՃԱՐԵԱՆ
Ամէն տարի դեկտեմբերի առաջին շաբաթը կը նշուի Օգնութեան խաչի կամաւորներու օրը: Այդ հանդիսութիւնը կու գայ անգամ մը եւս հաստատելու, թէ հայ ժողովուրդը որքա՛ն մօտ կը զգայ այս մեծ կազմակերպութեան, որ ծնած է իր իսկ գաղութէն, հասակ նետած` մեր գուրգուրանքով եւ ուռճացած` տարուէ տարի ընդարձակելով իր գործունէութեան դաշտը:
Կամաւորներու օրը նշելով` Օգնութեան խաչը իսկական արժէքը կու տայ այդ անձնուէր գործունէութեան ծառայող անդամուհիներուն: Օգնութեան խաչէն ներս պէտք է ըլլալ` անդրադառնալու համար գործին մեծութեան եւ մասնաւորաբար կարեւորութեան:
Երեք հազարէն աւելի անդամներու կնոջական հսկայ բանակ մը եղած է ԼՕԽ-ը: Կազմակերպուած ուժ մը, յարգանքի արժանի` յատկապէս կրթական ու խնամատիրական մարզերուն մէջ:
Ազնուօրէն բարձրացած` կը ծառայեն միութեան մարդկայնացման ուղիով, ամբողջական նուիրումի ու զոհաբերութեան ոգիով` ժողովուրդին համար:
Ի՞նչն է գաղտնիքը այն ուժին, որ հայ կինը կը կապէ այս միութեան:
Հայուհին իր անսահման նուիրումին կնիքը դրաւ այս միութեան վրայ, անով արժեւորուեցաւ, կազմակերպուեցաւ իբրեւ հաւաքականութիւն` դառնալու համար նկատառելի, պատկառելի ուժ մը մեր իրականութեան մէջ:
Պետականօրէն գնահատուած ըլլալը իւրաքանչիւր հայ կնոջ, անոր ծառայութեան ոգիին ու անսակարկ նուիրումին վարձատրութիւնը եղած է:
Հանդիսութիւնները խթան կը ծառայեն Օգնութեան խաչին եւ հանրանուէր վարիչներուն աւելի բուռն թափով շարունակելու այս կենսական գործը` նոր սերունդներու դաստիարակչական, ֆիզիքական, առողջութեան եւ հոգեկան սնունդին համար:
Էականը, ի հարկէ, ձեռք բերուած նուաճումները չեն այնքան, որքան ձգտումը` աւելի կատարեալին, գլխագիր նուիրումին:
Մեզմէ կ՛ակնկալուի մեր բոլորանուէր աջակցութիւնը` միութեան գլխաւոր նպատակներուն իրականացման համար:
Վարձքերնիդ կատա՛ր:
