«ԵՐԿԻՐ»
Նիւեորքաբնակ տէր եւ տիկին Վարուժան եւ Ռաիդա Դովլաթեանները մասնագիտութեամբ բժիշկներ են: Նրանք չէին էլ պատկերացնի, որ իրենց նախասիրութիւնը արծաթեայ հնաոճ իրերի նկատմամբ մի օր դառնալու է ծանրակշիռ ներդրում հայ մշակութային կեանքում… Աշխարհի տարբեր երկրներից նրանք ոչ միայն գնել, այլ փրկագնել են հայադրոշմ աշխատանքներ, որոնց մեծ մասը բարձրարուեստ է: Գրող-հրապարակախօս Սպարտակ Ղարաբաղցեանի նախաձեռնութեամբ, Դովլաթեանների բացառիկ հաւաքածուի հայկական բաժինը ամփոփուել է «Հայ արծաթագործութեան նմուշներ» գրքում: «Երկիր»-ի հետ զրոյցում Ղարաբաղցեանը նշեց, որ Դովլաթեանները փշուր-փշուր հաւաքել են մեր ոսկեձեռիկ վարպետների աշխատանքները` որպէս յիշողութիւն: Պատահական չէ, որ ինքնատիպ այս գիրքը (բացառիկ, շքեղ հրատարակութիւն է, խմբ.) նուիրուած է Հայոց ցեղասպանութեան նահատակների յիշատակին: Փրկագնուած արծաթէ իրերի մեծ մասը Կ. Պոլիսի, Վանի, Ուրֆայի, Հալէպի, Թիֆլիսի, Գահիրէի, Կարսի հայ անուանի վարպետների դրոշմակնիքներն են կրում: «Նման բան գիտական մակարդակով առաջին անգամ է արւում: Նմուշներ կան, որ գնուել են թուրք վերավաճառողներից, որոնք կարծում էին, թէ դրանց հեղինակը թուրք վարպետներն են, եւ դրանք ներկայացնում էին որպէս թուրքական մշակոյթի մաս: Ստացւում է` ժողովածուն նաեւ պատմութեան վրայ է լոյս սփռում, քանի որ սրանք այն վկայութիւններն են, որոնք ֆիզիքապէս հնարաւոր չէ վերացնել, ինչպէս` մեր ձեռագրերը», ասաց Ղարաբաղցեանը` յաւելելով, որ վաղուց արդէն կորուստները ժողովելու ժամանակն է: Գիրքը, Ցեղասպանութեան նահատակների յիշատակին տուրք լինելուց զատ, նաեւ մեր հնամեայ ազնուացեղ մշակոյթի վկայութիւնն է:
