ՀՅԴ ԼԵՄ-ի «Արաբօ» մասնաճիւղին կազմակերպութեամբ տեղի ունեցաւ «Դէպի արդար հատուցում» խորագիրը կրող ձեռնարկը` կիրակի, 19 ապրիլ 2015-ին:
Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակի ոգեկոչման նուիրուած այս ձեռնարկը սկիզբ առաւ քայլարշաւով` քաղաքապետարանի շէնքերէն, ուրկէ հոծ բազմութիւն մը ՀՄԸՄ-ի շեփորախումբին նուագակցութեամբ քալեց դէպի «Արագած» խաղավայր, որ ձեւով մը վերածուած էր խորհրդաւոր վայրի, ուր տեղ գտած էին պատմական Հայաստանի քարտէսի եւ Ծիծեռնակաբերդի մանրապատկերները: Արեւմտեան Հայաստանի գաւառներուն անունները զարդարած էին պատերը: Վայրը ինքնին պահանջատիրութիւն կը բուրէր:
ՀՄԸՄ-ի շեփորախումբը հնչեցուց Լիբանանի եւ Հայաստանի քայերգները, ապա բացման խօսքով հանդէս եկաւ Սեւակ Պեքերեճեան: Ան ըսաւ, որ Հայոց ցեղասպանութեան 100- ամեակը կրցած է համախմբել աշխարհասփիւռ հայութիւնը մէկ գաղափարի շուրջ, մէկ պահանջի շուրջ, որ արդար դատի լուծումն է:
Սեւակ Պեքերեճեան հաստատեց, որ իբրեւ Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան երիտասարդական միաւորի անդամներ, ԼԵՄ-ականները կը հաւատան, որ արդարութիւնը ինքզինք պիտի պարտադրէ, ապա յայտնեց, որ պատմական Հայաստանի մէջ հաստատուիլն ու զայն շէնցնելը իրենց հետապնդած նպատակն է, որ սակայն պատրանք չէ, այլ ուխտ, որ համախմբումով եւ տքնաջան աշխատանքով ուշ կամ կանուխ իրականութիւն պիտի դառնայ:
Ան եզրափակեց իր խօսքը ըսելով, որ Հայ դատը սկիզբ առաւ երկաթէ շերեփով եւ պիտի աւարտի ազատ, անկախ եւ միացեալ Հայաստանի կերտումով:
Ցուցադրուեցաւ տեսերիզ մը` բեմադրութեամբ Յովիկ Յակոբեանի:
Օրուան պատգամը ուղղեց Տիգրան Ճինպաշեան: Ան իր խօսքին սկիզբը ըսաւ, որ տարեդարձներու յիշատակութիւնը արթնութեան առիթներ են ժողովուրդներուն համար, ապա յայտնեց, որ Հայոց ցեղասպանութեան «յիշել ու պահանջել» պատգամին պէտք է աւելցնել նաեւ յիշեցնել արտայայտութիւնը: Ան կոչ ուղղեց բոլորին, որ հայ ժողովուրդի պատմական իրադարձութիւնները ճշգրտօրէն իմանան, իրաւական հիմունքներով եւ գիտական սկզբունքներով ուսումնասիրեն պատմութիւնը, ապա անոնց մասին իրազեկ դարձնեն հայութենէն հեռու ապրող հայորդիներուն, եւ նաեւ շրջապատի տարբեր մարդոց ու տարբեր ազգերու:
Ան նշեց, որ իրազեկ դառնալու ու դարձնելու հանգրուանին պէտք է յաջորդէ թրքական պետութեան մեր պահանջները ներկայացնելու հանգրուանը: Ապա ընդհանուր գիծերու մէջ ներկայացուց այն բոլոր պատմական իրադարձութիւններն ու տուեալները, որոնք ծնունդ տուին Հայ դատին եւ զայն աշխարհին ճանչցնելու գաղափարին:
Ճինպաշեան յիշեցուց նաեւ, որ Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցի Համահայկական հռչակագիրը կը բովանդակէ ոչ միայն Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչումը, այլ նաեւ ուիլսընեան Հայաստանի սահմաններու եւ միացեալ Հայաստանի հաստատման պատմական պահանջը:
Ճինպաշեան եզրափակեց խօսքը ըսելով, որ Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակի սեմին նոր հանգրուան մը կը թեւակոխէ հայ ժողովուրդը, որուն ընթացքին տքնաջան աշխատանքով, նուիրումով ու յարատեւ գործունէութեամբ հայութեան պահանջները թուղթի վրայ պէտք չէ մնան: Իսկ միասնակամութիւնը գործնական արտայայտութիւն պէտք է գտնէ ոչ միայն ճանաչման հոլովոյթին մէջ, այլեւ գործնական աշխատանքով դէպի պահանջատիրութիւն` անկախ եւ միացեալ Հայաստանի ստեղծում:
Գեղարուեստական յայտագիրով ելոյթ ունեցան Արազ Չերչեան` Սիամանթոյի «Հայրենի տուն» ասմունքով, Գոհար Յակոբեան եւ Յարութ Եափուճեան` մեներգով, եւ «Հայկ» նուագախումբը` «Ուր էիր, Աստուա՛ծ» եւ «Սիրտս կ՛արիւնի» երգերով:
Ձեռնարկի աւարտին Եռագոյն դրօշակի մը վրայ ստորագրհաւաք տեղի ունեցաւ. ըստ մասնաճիւղի ընկերներուն, Ապրիլ 24-ի նախօրեակին ստորագրութիւններով լի Եռագոյնը պիտի տեղադրուի Ծիծեռնակաբերդի համալիրին մէջ:
Ձեռնարկը վերջ գտաւ «Սարդարապատ» յաղթերգով:
