Այսօրուան (25 փետրուար) իր համարով «Ազատ օր» կը դառնայ 70 տարեկան:
Չենք հաշուեր մինչեւ Բ. Աշխարհամարտ մեր թերթին կտրած ուղին` «Նոր օր» անունով: Այդ առումով, 70 առաւել քսան այսքան տարուան վաստակ մըն ալ կ՛աւելնայ մեր թերթի տարիքին վրայ:
Յամենայն դէպս «Ազատ օր» անունով ահա եօթանասուն տարիներէ ի վեր անխափան կը հրատարակուի ՀՅԴ Յունաստանի Կ. կոմիտէին պաշտօնաթերթը:
Դաշնակցական պաշտօնաթերթ ըլլալու իր կոչումով իսկ` միայն դաշնակցականներուս չի պատկանիր, այլեւ ամբողջ մեր գաղութի հայորդիներուն կը պատկանի «Ազատ օր»-ը:
Մենք հպարտ ենք, որ իր հրատարակութեան առաջին իսկ օրէն մեր թերթը ամէն ճիգ թափած է եւ յաջողած է հաստատակամ ու փարած մնալ Յունաստանի ամբողջ հայութեան ազգային կեանքի շարժիչն ու հայելին եւ, միաժամանակ, յառաջապահ արթուն պահակը ըլլալու իր կոչումին եւ առաքելութեան:
Մենք նոյնպէս հպարտ ենք, որ ինչպէս յունահայ գաղութը, այնպէս ալ «Ազատ օր»-ը այս ամբողջ տասնամեակներուն իր ողջ էութեամբ ապրեցաւ ու բաբախեց հանուր հայութեան հետ` ի Հայաստան թէ սփիւռս աշխարհի, հայ կեանքի վերիվայրումներուն հետ ամէնօրեայ կապ պահելով:
Մենք ուրախ չենք, որ ամբողջ Եւրոպայի տարածքին «Ազատ օր»-ը այսօր կը հանդիսանայ միակ հայ օրաթերթը: Մնացած ենք առանձին, որովհետեւ հայ մամուլի համընդհանուր տագնապին դէմ յանդիման` մեր աւագ պաշտօնակիցները չկրցան տոկալ եւ ընկրկեցան, կամ ալ ընդմիշտ փակուեցան:
Տագնապը կը բախէ նաեւ «Ազատ օր»-ի դռները` թէ՛ նիւթական հնարաւորութեանց սղութեան, թէ՛ հայ մամուլի առաքելութեան նուիրուելու պատրաստ «խենթերու» շարքերուն նօսրացման եւ թէ՛ ընդհանրապէս մտաւորական մեր ուժերուն տեղատուութեան պատճառով:
«Ազատ օր» իր 70-րդ տարեդարձը նաեւ խոր անձկութեամբ նշելու հոգը կ՛ապրի, որովհետեւ պետական սնանկացման ահաւոր ոլորապտոյտին մատնուած ամբողջ Յունաստանին հետ ծանրօրէն խոցուած է կարողականութիւնը յունահայ մեր գաղութին:
Աւելի քան 70 տարի «Ազատ օր»-ը կանգուն պահած մեր ընթերցողները, նաեւ ու մանաւանդ, ազգային մեր կազմակերպ կառոյցները այսօր մեծ դժուարութիւն ունին ապահովելու նիւթական երաշխիքները մեր թերթի անխափան հրատարակութեան:
Բայց մենք ծնունդն ենք եւ սնանած ենք մարտունակ աւանդովը գաղափարական այն շարժումին, որուն բնաբանը միշտ ալ եղած է`
«Նպատակս տկարութիւն չի ճանչնար»:
Այսօր մենք կը վառենք մեր թերթին 70-ամեակին մոմը եւ զայն մարելու պահուն կը վերանորոգենք, բոլորիս անունով, տասնամեակներ առաջ մեր կատարած հաւաքական երդումը.
Հայ տունը պիտի չզրկենք մեսրոպեան տառերու ամէնօրեայ այցելութենէն եւ ջերմութենէն: