Եգիպտական «Սատա Պալատ» կայքէջի 22 փետրուարի իր թիւով անդրադարձած է Հայոց ցեղասպանութեան վերաբերող դոկտ. Նորա Արիսեանի գիրքին:
Ալաա Մնեաուի իր յօդուածին մէջ կը գրէ.
Հայաստան այս տարուան ապրիլին պիտի նշէ օսմանցիներուն կողմէ գործադրուած Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցը: Այդ առիթով Եգիպտոսի մէջ Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցի ոգեկոչման յանձնախումբի անդամ տոքթ. Արմէն Մազլումեան տեղեկացուց նոր գիրքի մը հրատարակութեան մասին, որ լոյս տեսած է Լիբանանի մէջ, դոկտ. Նորա Արիսեանի հեղինակութեամբ, «100 արաբական վկայութիւն, Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակ» վերնագիրով:
Այդ գիրքին մէջ հեղինակը կը շեշտէ, որ Հայոց ցեղասպանութիւնը դարձած է հաղորդակցման ազդակ մը հայ եւ արաբ ժողովուրդներուն միջեւ. արդարեւ, արաբները եղան առաջին վկաները բնաջնջման դէպքերուն եւ առաջինն էին, որոնք կարեկցանքով վարուեցան հայերուն հետ` անոնց տրամադրելով ապաստան եւ դարմանելով Հայոց ցեղասպանութեան անմիջական հետեւանքները: Այնուամենայնիւ, Հայոց ցեղասպանութեան ուսումնասիրութեան մէջ միջազգային պատմական աղբիւրները անտեսեցին արաբական աղբիւրները, որոնք մեծ նշանակութիւն ունին կոտորածները ուսումնասիրելու ատեն: Այդ պատճառով այս գիրքին մէջ տեղ գտած ուսումնասիրութիւնները կը հրամցնեն նոր աղբիւրներ, որոնք կրնան ծառայել այս հարցին նոր դիտանկիւնէ մօտենալու:
Նաեւ այս գիրքը կը համարուի մատեան մը` վկայութիւններու արաբ անձնաւորութիւններու, որոնք մշակութային եւ գիտական արժէք ունին, մանաւանդ որ այդ գիրքին մէջ նշուած անձնաւորութիւնները այցելած են Հայոց ցեղասպանութեան յուշակոթողը Երեւանի մէջ: Այդ անձնաւորութիւններն են` դեսպան Ֆայզա Նաճան, Սուրիոյ կրթութեան նախարար Ալի Սաատ, Եգիպտոսի վարչական վերահսկողութեան մարմինի նախկին առաջին տեղակալ Եուսրի Ապտուլլահ եւ մշակոյթի նախարարի առաջին տեղակալ Հուսամ Նասսար:
Գիրքին մէջ տեղ գտած է նաեւ 20 օգոստոս 2013-ին «Սատա Պալատ» թերթին մէջ Ալաա Մնեաուիի ստորագրած յօդուածը, որ գրուած է Երեւանի մէջ Հայոց ցեղասպանութեան թանգարանը անոր տուած այցելութեան լոյսին տակ եւ կը կրէ «Երեւանի մէջ Հայոց ցեղասպանութեան թանգարանը կը վկայէ հայոց սպանդներուն վերաբերող մարդկային պատմութիւններու մասին» վերնագիրը: Լրագրողը կը գրէ. «Հակառակ անոր որ պատմականօրէն փաստուած է հայերուն հանդէպ Օսմանեան կայսրութեան կատարած ոճիրը, Համաշխարհային Ա. պատերազմի տարիներուն, սակայն Թուրքիան տակաւին կը մերժէ ընդունիլ իր գործած ոճիրին մեծութիւնը»:
