Խմբագրական «Հայրենիք»-ի. Աւա՜ղ… «Մայրամուտ»

Աւա՜ղ… Հակառակ իր կամքին, ուժին եւ պայքարելու բերկրանքին, ընկեր Վահան չկրցաւ կասեցնել իր անձին «մայրամուտ»-ը:

2013-ի ամրան ընկեր Վահան Յովհաննիսեան լոյս ընծայած էր երկար յօդուածաշարք մը` «Մայրամուտ, որը հարկաւոր է կասեցնել», որ կարելի է հաւաքել եւ վերածել գրքոյկի մը:

Դաշնակցական ղեկավարի ակնոցով դիտուած` Վահան Յովհաննիսեան ամենայն մանրամասնութեամբ եւ սրտբացօրէն կը ներկայացնէր Հայաստանի ընկերաքաղաքական հարցերը: Եւ վերնագիրը ո՛չ թէ միայն ահազանգային էր… նաեւ հրամայական: Այդ թուականէն ետքն ալ երկրէն ներս տիրող անցուդարձերը փաստեցին, թէ հարկաւոր էր կասեցնել այդ վտանգաւոր աւարտը` ՄԱՅՐԱՄՈՒՏԸ:

Վերջին օրերուն ահաւոր ցաւերէ կը տառապէր եւ մարմինն ալ հիւծուած էր` հակառակ Պերլինի ամէնէն աւելի արդիականացած հիւանդանոցներէն մէկուն մէջ դարմանուելուն: Այլեւս զինք ոտքի պահող ներքին գործարաններն ալ սկսած էին տեղի տալ եւ… դաւաճանել:

Աւա՜ղ… Կարելի չեղաւ ռուսերէն գրուած իր իւրայատուկ պատմական-արկածային վէպին` «Մանդիլիոն»-ին հայերէնի թարգմանութեան պատշաճ շնորհահանդէսը կազմակերպել:

Հնագիտութեան մէջ մասնագիտացած եւ պեղումներ կատարած, այդ գիրքով, ընկեր Վահան համաշխարհային քաղաքակրթութեան մէջ հայ ազգի տեղի եւ նշանակութեան արժանի գնահատման խնդիրն է, որ կը հետապնդէր:

Մերթ երկար, մերթ կարճ ու կտրուկ, եզակի էր անոր գրիչը, անշուշտ նաեւ լի` սրամտութեամբ եւ դիտելու կարողութեամբ: Այսպէս, քանի մը տարի առաջ էր, երբ անգամ մը եւս իր մասնագիտացած ընկերաքաղաքական միջավայրին մասին վերլուծում մը կը կատարէր` ներկայացնելով ներկայ դասակարգերը, ան ամենայն յանդգնութեամբ կը մերկացնէր արեւմտեան աշխարհը, յայտնելով, թէ այդ միջավայրին մէջ, ամէնէն աւելի հանգիստ եւ ապահով կեանք ապրողը այն անձն է, որ միեւնոյն ժամանակ կը պատկանի իգական սեռին, հաշմանդամ ու սեւամորթ է եւ… միասեռական (կարդալ` «Քաղաքական բարեկրթութեան մասին» յօդուածը, լոյս ընծայուած` օգոստոս 2013-ին եւ վերստին տեղադրուած կայքէջին վրայ):

Այդ նկարագրութիւնը Վահան Յովհաննիսեան այնքան մը ճկունութեամբ պատկերած էր, որ մարդկային իրաւունքներու դէմ պայքարող ամէնէն աւելի ծայրայեղ անձնաւորութիւնն անգամ վերլուծական եւ դրական ակնոցով կ՛ընդունէր այդ հաստատումը:

Բեմահարթակին վրայ ալ իւրայատուկ էր ան կազմակերպուած հաւաքներու ժամանակ իր կատարած ճառախօսութիւններով, ուր բարոյական սկզբունքներու վրայ խարսխուած` դաշնակցական ղեկավարի յատուկ գաղափարական մտածողութիւնը կը շեշտադրուէր:

Այո՛, ոչ միայն քաղաքական գործիչ եւ վիպասան էր ան, այլ նաեւ` հնագէտ, պատմաբան եւ … անշուշտ ազատամարտիկ եւ դիւանագէտ:

Դեկտեմբեր 28 թուականը անկիւնադարձային եղած է Վահան Յովհաննիսեանի կեանքին մէջ: Արդարեւ, ճիշդ քսան տարի առաջ, դեկտեմբեր 28, 1994-ին էր, որ Հայաստանի մէջ կասեցուեցաւ ՀՅԴ-ի գործունէութիւնը, եւ բազմաթիւ գործընկերներու կողքին, ինքն ալ բանտարկուեցաւ: Տարի մը առաջ, դեկտեմբեր 28, 2013-ին, ան պաշտօնապէս նշանակուեցաւ Գերմանիոյ Դաշնակցային Հանրապետութեան մէջ Հայաստանի դեսպան:

Կիրակի, դեկտեմբեր 28, 2014-ին, «Մայրամուտ»-ն էր մեր սիրելի ընկեր Վահան Յովհաննիսեանին… Մայրամուտ մը, որ դժբախտաբար կարելի չէր կասեցնել:

Դեկտեմբեր 28, 2014