ՄԱՐԱԼ ՂԱՐԻՊԵԱՆ
27 սեպտեմբերի նախօրեակին՝ հաւանաբար երկու օր առաջ, բջիջային լրատուութեան միջոցով դիմացս ելաւ նկարը խումբ մը վարձկաններու, որոնք Սուրիայէն Ազրպէյճան կը փոխադրուին, անշուշտ՝ Թուրքիոյ նախագահ Էրտողանի նախաձեռնութեամբ։
Նկարը անցաւ շատ արագ, չկրցայ նոյն վայրկեանին զայն պահել բջիջայինիս մէջ։ Անհանգիստ էի, զգացումներս կ՛ըսէին, թէ սխալ բան մը կայ, կը զգուշացնէին, կը մտածէի՝ արդեօք ե՞րբ, ի՞նչ պիտի պատահի։
Եւ պատահեցաւ։
Թշնամին, խախտելով զինադադարի ամէն համաձայնութիւն եւ «Քորոնա»-ի պայմաններուն մէջ զինեալ գործողութեան չդիմելու միջազգային բոլոր կոչերը, դարձեալ հարուածեց՝ այս անգամ թիրախ դարձնելով նաեւ խաղաղ քաղաքացիները։
Զարմանալի՞ է՝ անկասկած ո՛չ։
Պատմութիւնը ինքզինք կը կրկնէ՞։ Այո՛, անկասկած։
Ժամանակին օսմանցի թուրքերը ենիջերիներ կը պատրաստէին՝ զանոնք իրենց քաղաքական նպատակներուն ծառայեցնելու համար։ Ենիջերիները մեծամասնութեամբ ծնողական գուրգուրանքէ զուրկ որբեր էին, որոնք կը պահուէին յատուկ հսկողութեան տակ՝ դաստիարակուելով վայրենի ու վայրագ ըլլալու «մշակոյթ»-ով։ Պատերազմի ընթացքին անոնք կ՛օգտագործուէին օսմանցի թուրքերուն կողմէ՝ թշնամին վատագոյն ձեւերով վնասելու եւ սպաննելու համար։
Պատմութիւնը անկասկած ինքզինք կը կրկնէ, սիրելինե՛ր։ Սուրիոյ տարածքին այսօրուան վարձկանները կրկնապատկերն են անցեալի ենիջերիներուն, որոնք վերջին տասը տարիներու պատերազմին իբրեւ հետեւանք դարձած են վայրագ արարածներ՝ նման օսմանցի վարձկաններուն։
Իսկ Էրտողան, առանց տատամսելու, զանոնք կը փոխադրէ Ազրպէյճան՝ ամէնէն անգութ եւ ստորին միջոցներով սպաննելու խաղաղ հայ բնակիչները։
Նոյնն են, նոյնն ալ կը մնան, պի՛տի մնան։
Սակայն, մենք ալ նո՛յնն ժողովուրդն ենք, որ գիտէ ծառանալ թշնամիին դէմ, գիտէ բռունցք դառնալ եւ դիմադրել ուժգին։ Յաղթանակը մե՛րը պիտի ըլլայ։
Այսպէս եղած է միշտ, պատմութիւնը վկայ, որ տոկացած ենք դարեր եւ հասած մեր օրերու «անկախ» Հայաստանին։ Վարդանանցի եւ Վահանեանցի անհամեմատ ուժերու ճակատամարտերուն պէս ա՛յս ալ մեր յաղթանակը պիտի ըլլայ։
Փա՛ռք եւ պատիւ մեր հերոս բանակին։
28 սեպտեմբեր 2020
