Հայկական տհոլ զուրնան կը լսուէր Շուշիի բարձունքներէն, Շուշին ազատագրուած էր: 9 մայիս 1992-ին, Վիգէնին երազը կ՛իրականանայ… սակայն Վիգէնը չկար: Վիգէնը իր հոգին յանձնած էր Աստուծոյ, անոր մարմինը հանգչած էր հայրենիքի հողին մէջ: Վիգէնը Հայ յեղախոխական դաշնակցութեան Լիբանանի երիտասարդական միութեան անդամ էր, եւ լիբանանահայ դաշնակցական երիտասարդը չի կրնար մոռնալ նուիրեալ ընկերոջ յիշատակը:
Երէկ` կիրակի, 10 մայիսին, ՀՅԴ ԼԵՄ-ի «Դրօշակ» մասնաճիւղին կազմակերպութեամբ տեղի ունեցաւ ձեռնարկ մը` նուիրուած նահատակ Վիգէն Զաքարեանի յիշատակին: Հոգեհանգստեան արարողութենէն ետք, ՀՅԴ «Նիկոլ Դուման» կոմիտէի «Սարգիս Ազնաւուրեան» սրահին մէջ տեղի ունեցած ձեռնարկին ՀՅԴ ԼԵՄ-ի «Դրօշակ» մասնաճիւղին խօսքը արտասանեց Շանթ Խաչերեան, որ նշեց. «23 տարիներ առաջ` 8 մայիս 1992-ին, նահատակուեցաւ ընկեր Վիգէն Զաքարեան», եւ աւելցուց. «Վիգէնի հանդարտ նկարագիրին մէջ թաքնուած էր անհանդարտ երիտասարդ մը: Ան նուիրուած էր իր ազգին իր տարբեր գործունէութիւններով, ան թէ՛ ԼԵՄ-ական էր, թէ՛ ՀՄԸՄ-ական: Իր անձնական արհեստին կողքին, հայկական վարժարանի մը մէջ մարմնակրթութեան ուսուցիչ էր: Կապուած էր իր ընտանիքին, բայց աւելի մեծ ընտանիքի հետ կ՛ուզէր գործակցիլ, իր ազգին նուիրուիլ»:
ԼԵՄ-ի խօսքէն ետք, գործադրուեցաւ գեղարուեստական յայտագիր, որուն յաջորդեց տեսերիզի ցուցադրութիւն: Ձեռնարկին աւարտին մատուցուեցաւ հոգեսուրճ, ապա ԼԵՄ-ի կողմէ յուշանուէր յանձնուեցաւ Վիգէն Զաքարեանի ընտանիքին: Ձեռնարկը փակուեցաւ «Պետրոս Սեմերճեանի յիշատակին» երգով:
