ՊՕՂՈՍ ԳՈՒԲԵԼԵԱՆ
Եթէ Նիկոլ Փաշինեանին բաց նամակ մը գրելու ըլլայի, անոր խորագիրը վերոնշեալը պիտի ըլլար: Այո՛, պարո՛ն վարչապետ, ձեր` իշխանութեան գալէն ի վեր, բարեկամ եւ ընդդիմադիր` ցաւով եւ սոսկումով վկան ու ականատեսը կը դառնան հաշիւ չտալու ձեր անբացատրելի կեցուածքին եւ ամէն կերպով թշնամիին հաճելի դառնալու ու անոր կամքը կատարելու ձեր պատրաստակամութեան:
Սկսած Արցախը ազրպէյճանցիներուն անտրտունջ կերպով յանձնելէն եւ հալալ ընելէն, ինչպէս նաեւ արցախահայութիւնը գնչու հաւաքականութեան մը վերածելու ձեր պարտուողական կեցուածքէն, Ալիեւին` ազրպէյճանցի աքլորատիպ նախագահին դիմաց լուռ կանգնած հայ ղեկավարի մը համար անվայել համակերպութեամբ, հայրենի մեր սահմանը լայնքով եւ երկայնքով բացիք երէկուան ցեղասպան թշնամիին առջեւ` առանց անոր դիմաց արցախահայութեան վերադարձը ապահովելու իր պապենական հողերը ու անոր գերի տարուած ղեկավարութիւնը ազատ արձակելը պայման դնելու եւ ամէն գնով յաջողցնելու:
Այդ կեղծ, յերիւրածոյ եւ շինծու հաշտութեան պայմանակագիրին տակ դերասանի լայն ժպիտով ձեր ստորագրութիւնը զետեղելէ ետք, ձեր յաջողութենէն գինովցած` թշնամի զոյգ պետութիւններուն հետզհետէ ուռճացող պահանջներուն եւս սկսաք տեղի տալ:
Թուարկենք,
Ա.- Հայոց ցեղասպանութիւնը այսուհետեւ պիտի ուրանանք եւ չյիշատակենք:
Բ.- Արցախի անունը եւ անոր տարագրեալ իրաւատէրերը այլեւս պիտի չյիշենք:
Գ.- Սահմանադրութիւնը փոփոխութեան պիտի ենթարկենք, հաճոյանալու համար Ալիեւին:
Դ.- «Զանգեզուրի միջանցք»-ը անտրտունջ պիտի բանանք ցեղասպան թշնամիին առջեւ:
Ե.- Հայապատկան այդ միջանցքը հարիւր տարիներով ամերիկեան ցարդ անծանօթ ընկերութեան մը վարձակալելով` անոր տնօրինութեան պիտի յանձնենք, 47 մղոն հայկական այդ անցքին տիրութենէն մեր ձեռքերը ընդմիշտ լուանալով:
Զ.- Նաեւ, այդ միջանցքը Ամերիկայի պաշտելի՜ նախագահին անունով «Թրամփի Ճամբայ» պիտի կոչենք` մոռացութեան տալով մեր պատմութեան մեծանուն, պաշտելի հայ հերոսներու անունները:
Է.- Թոյլ պիտի տանք, որ այդ միջանցքէն աքլորատիպը անարգել բանակ եւ զինամթերք տեղափոխէ` «առանց հայ մաքսայիններու երեսը տեսնելու…»: «Ներտէ՞ օ եողուրթուն պոլլուղու…» (ո՞ւր է այդ մածունին առատութիւնը) պիտի գոչէր թրքախօս Փանոսը:
Պարո՛ն վարչապետ, այսքանը այլեւս շատ է, չափը մի՛ անցնէք:
Ը.- Իսկ վերջին նորութիւնը` կարգը եկաւ Արարատ լերան:
Կեանք մը ամբողջ իտէալականացուցած մեր ազգային խորհրդանիշը Էրտողանին հաճելի թուալու համար պիտի ջնջուի եղեր հայրենի պետութեան բոլոր պաշտօնական կնիքներուն վրայէն: Այսուհետեւ միայն մեր «շալվարները» մնացին թշնամիին չյանձնուած:
Եւ առանց խպնելու, թէական հաշտութեան սիրոյն, իր հոգին աճուրդի հանող մեր երջանիկ վարչապետը Ուաշինկթընի մէջ իր յաջողութիւններէն գինովցած` քիչ մնաց աքլորատիպին վիզը փաթթուէր. «Պէն էթթիմ, սէն էթմէ» (Ես ըրի, դուն մի՛ ըներ) գոչելով «թէօպէյի» գալու:
Եղբա՛յր, անտէր անտիրական մնացած Հայաստանի մը վարչապետին կողմէ այս ի՞նչ առատաձեռնութիւն է, մարդուս հաւատալը չի գար: Տեղին է հարցնել, թէ որո՞նց հաշուոյն կը կատարուի այդ մէկը: Իսկ այդ բոլորին դիմաց ի՞նչ ստացաւ հայկական պետականութիւնը. պարո՛ն վարչապետ, ըսէ՛ք, որ հրճուինք եւ ուրախութենէն բոլորս մէկ շուրջպար սկսինք:
Ինչ կը վերաբերի Արարատ սուրբ լերան խնդրեմ, անկէ ձեր «օրհնեալ» ձեռքերը քաշեցէք: Սուրբ Գիրքին այդ խորհրդանիշը ձեր հօրը ստացուածքը չէ, այլ երկրագունդի 12 միլիոն հայերուն եւ համայն մարդկութեան կը պատկանի` վեր մնալով սնանկ պետական մարդու ձեր հասողութենէն եւ հասանելիութենէն: Կը խնդրենք նաեւ, պարո՛ն վարչապետ, մանկութենէն ի վեր հայու մեր գոյութեան երաշխիքը եւ խորհրդանիշը դարձած այդ լեռն ալ, ցեղասպանին հաճելի դառնալու սիրոյն մի՛ պղծէք:
Ո՜վ թուրքին եւ ազրպէյճանցիին շուքէն իսկ սարսափող հայրենի իշխանաւորներ, եկէ՛ք, վաղն իսկ մեր միւռոնաօծ Արարատ լերան շուրջ սեւ վարագոյր քաշեցէք, որպէսզի Հայաստան այցելող սփիւռքահայերու, նաեւ օտար այցելուներու կարօտակէզ աչքերէն քողարկէք, որպէսզի անոնք յանկարծ չհմայուին անոր գեղատեսիլ տեսքէն եւ չարբենան անկէ բխող վեհ զգացումներով… ու յանկարծ չելլեն, անոր վերադարձը չպահանջեն իր իսկական տէրերուն:
Այնպէս կ՛երեւի, թէ ամէն ինչ հապճեպով թշնամիին յանձնելու ձեր ընթացքը, դժբախտաբար հոն կանգ պիտի չառնէ: Վաղը միւս օր Իլհամ Ալիեւ իր կնքահայրէն` Ռեճեփ Թայիփ Էրտողանէն, ստացած հրահանգը լի ու լի կատարելով` գուցէ պահանջէ եւ նոր պայման մը եւս աւելցնէ` «Հայաստան» անունն ալ քարտէսին վրայէն ջնջելով `փոխելու եւ «Էրմէնիստան» դարձնելու, կամ ծայրագոյն պարագային` Տանըլտ Թրամփին նախասիրած` «Ալպանիա» նոր անուանակոչումը ընծայելու անոր:
Ձեր օրհնեալ իշխանութեան տակ ամէն ինչ կարելի է, եւ կը վախնանք, որ շուտով հոն պիտի հասնինք, եթէ չարթննանք ու ազգովին չսթափինք:
Յուսանք, որ հոն չենք հասնիր:
Ռիչմընտ, Վիրճինիա
24 սեպտեմբեր 2025