Մայիսի վերջին կիրակին, աւանդութեան համաձայն, Զմմառու ուխտի օրն է, որուն արմատները կ՛երկարի դեռեւս Աստուծոյ Ծառայ` կարդինալ Գրիգոր Պետրոս ԺԵ. Աղաճանեանի օրերուն:
Ան 1953-ին հռչակեց զայն: Այդ օրուընէ ցայսօր ուխտավայրի վերածուեցաւ հինաւուրց մայրավանքը: Ուխտի օրուան ընթացքին արտասանուած աղօթքները ի խորոց սրտէ բխած խօսքեր են` ուղղուած Զմմառու ցաւագին Տիրամօր: Ան` իր հրաշագործի մենաշնորհով, ներշնչման աղբիւր հանդիսացած է յուսալքուած հայուն:
Այս տարի եւս, 25 մայիսի առաւօտեան ժամը 10:00-ին, Զմմառու մայրավանքի դարպասէն, Տիգրան վրդ. Փիլիպպոսեանի առաջնորդութեամբ, ուխտաւորներու հոծ բազմութիւնը` Տիրամօր արձանը բարձր պահած եւ վարդարանի ջերմեռանդութեան աղօթքներու մրմունջով ընթացաւ դէպի Երանելի Իգնատիոս Մալոյեանի նուիրուած ամփիթատրոն:
Իսկ մայրավանքի վեհարանէն` հոգեւորականներու շքախումբի եւ Ս. Խաչ-Հարպոյեան վարժարանի հանդիսաւոր սուրբ Հաղորդութիւն ստացող երեխաներու մասնակցութեամբ թափօրը, գլխաւորութեամբ` Զմմառու պատրիարքական կղերի միաբանութեան պատրիարքական փոխանորդ եւ Զմմառու վանքի մեծաւոր` Մաշտոց ծ. վրդ. Զահթերեանի, Պուրճ Համուտի ժողովրդապետութեան շեփորախումբի նուագակցութեամբ եւ աղօթքներու շունչով յառաջացաւ ամփիթատրոն, ուր Խորհուրդ խորինի երգեցողութեամբ ընթացք առաւ սուրբ եւ անմահ պատարագը` երգեցողութեամբ` Ս. Փրկիչ ժողովրդապետութեան «Արծիւեան» երգչախումբի, ղեկավարութեամբ Նշան Մարաշլեանի:
Մեծաւոր հօր քարոզը ծաւալեցաւ երեք հիմնական գաղափարներու շուրջ, որոնք անմիջականօրէն առնչուած էին միմեանց, ըստ որում` մայր, որ երկրային կեանքին մէջ ծնունդ տուած է մարդուն, եւ որուն նկատմամբ կապուածութիւն ունի:
Մայր, որ երկնային արքայութեան հասնելու կ՛օժանդակէ, եւ որուն մայրութեան նկատմամբ անսահման սէր կը տածէ մարդը: Երկնային մօր հանդէպ` հայ ժողովուրդի ցուցաբերած սիրոյ, յարգանքի եւ մեծարանքի արտայայտութիւնները:
Պատարագի աւարտին, վանքի փոխմեծաւոր Նարեկ վրդ. Լուիսեան օրհնեց ուխտաւորները, որոնք Տիրամօր զգեստ հագած էին:
Հոգեպարար արարողութենէ ետք ներկաները ուղղուեցան «Տիրամայր Զմմառու» պուրակը, ուր տեղի ունեցաւ հայկական աւանդական տոհմիկ օր:
