Երեսփոխան Իպրահիմ Մնէյմնէ յայտնեց. «Խոր պետութիւնը երդման ճառի եւ կառավարութեան աշխատանքային ծրագիրի ծածկոյթին տակ ներթափանցեց կառավարութեան մէջ: Կառավարութեան մէջ տեղի ունեցաւ բարեկարգչական առաջին ճակատամարտը. բարեկարգչական խումբը պարտուեցաւ, յաղթանակ արձանագրեց դրամատուներու աւանդական ուժերուն հետ լոպին»:
«Այս ճակատամարտին պէտք եղածին պէս պատրաստութիւն չտեսնուեցաւ, եւ ասիկա դաս մըն է, որ պէտք է ընդունինք թափանցիկութեան եւ ինքնաքննադատութեան ճամբով: Սակայն կարեւորագոյնը քաղաքական կողմնացոյցը պէտք եղածին պէս վերստին ճշդելն է, որ այս աւանդական ուժերուն կողմէ արմատական որեւէ բարեփոխումին կամ անոնց հետ գործակցութեան վրայ յոյս չկապելն է, որովհետեւ յստակ է, թէ անոնք բուռն կերպով կը պայքարին իրենք զիրենք հաշուետուութենէ եւ ելեւմտական ու տնտեսական իրականութիւնները բացայայտելէ պաշտպանելու», նշեց Մնէյնմէ:
«Այս պարտութեան գինը միայն քաղաքական չէ. վախը այն է, որ անոր գինը երկիրը փրկելու վերջին առիթի կորուստը ըլլայ», ըսաւ երեսփոխանը:
«Խոր պետութեան ու անոր քաղաքական դաշինքներուն անձնատուութիւնը բացառուած է, սակայն դաս կը քաղենք անոր հետ դիմակայման գործելաոճը փոխելու համար, եւ ասիկա բոլորին պատասխանատուութիւն է, անոնց, որոնք պատասխանատու պաշտօնի վրայ են, բոլոր անոնց, որոնք լուսանցքայնացուած են, եւ անոնց, որոնց իրաւունքները խլուեցան, եւ տասնամեակներ շարունակ իրենց արժանապատուութիւնը մսխուեցաւ ի շահ երկիրը թալանած սակաւաթիւներու», յայտնեց Մնէյնմէ:


