Լիբանանեան քաղաքական եւ պետական դաշտերէն հետզհետէ աւելի յստակ կը հնչէ զէնքի միաւորման առաջադրանքը: Կ՛ակնկալուին գործնական քայլեր, այն համոզումը փոխանցելով, որ երկրի յառաջընթացի հիմնական արգելակիչը այդ խնդիրն է, որ պէտք է հանգուցալուծել արագօրէն: Հանրային այն կարծիքը կը փորձուի ձեւաւորել, որ արտաքին օժանդակութիւնները, որոնցմով պայմանաւորուած է ճգնաժամերէն դուրս գալը, կ՛իրականանան միայն այն ժամանակ, երբ լիբանանեան բանակէն դուրս, որեւէ այլ ռազմական միաւոր կը դադրի գոյութիւն ունենալէ:
Այս շրջածիրին մէջ Հըզպալլայի զէնքը չյանձնելը կը ներկայացուի իբրեւ Իսրայէլի պատրուակի տրամադրում իր յարձակումները շարունակելու Լիբանանի վրայ կամ իր ուժերը չհեռացնելու լիբանանեան տարածքներէն: Այս առումով ալ լիբանանեան բանակէն կ՛ակնկալուի կա՛մ համաձայնութեամբ խնդիրը հանգուցալուծել, կա՛մ ալ բախումներով զէնքի միաւորման առաջադրանքը իրականացնել, այլապէս այդ գործառոյթը պիտի կատարէ Իսրայէլը:
Աւելի հաւասարակշռուած մօտեցում ունի վարչապետը այս ուղղութեամբ: Հաստատելէ ետք, որ կառավարութեան աշխատանքային ծրագիրը յստակօրէն նշած է զէնքին կառավարութեան մենաշնորհը ըլլալը, կը յանձնարարէ բոլորին կառչած մնալ այս սկզբունքին, իրատեսօրէն ընդգծելով, որ այս առաջադրանքը մէկ օրէն միւսը չի կրնար գործադրուիլ: Զէնքի պետութեան մենաշնորհի անհրաժեշտութեան դիմաց կը նշուի նաեւ իսրայէլեան ուժերու հեռացման հրամայականը:
Ա՛յս է, որ խախտած է փաստօրէն: Զինադուլի համաձայնութիւնը երկու կողմերէն ակնկալութիւն ունէր. նոյնիսկ ժամկէտ ճշդուած էր: 60-օրեայ ժամկէտը վաղուց սպառած է, եւ Իսրայէլ չէ կատարած իր պարտաւորութիւնները:
Աւելի նեղ հանգոյցը այստեղ է: Պաշտօնական Պէյրութը կը հաստատէ, որ հարաւային Լիբանանի ազատագրումի գործը լիբանանեան բանակին կը պատկանի:
Զէնքի միաւորման կամ յանձնումի առումով լիբանանեան զանազան շրջանակներէ հնչած պահանջները անհրաժեշտ է, որ առնուազն զուգահեռ ձեւով արծարծեն հարցը: Զէնքի յանձնում, դիմացը իսրայէլեան ուժերու հեռացում: Այլապէս, կը հետեւի այն, որ պաշտօնական Պէյրութը պահանջած կ՛ըլլայ ՄԱԿ-ի 1701 բանաձեւի միակողմանի գործադրութիւնը յօգուտ հակառակորդ կողմին:
Այս առումով ուշագրաւ է Քաթարի վարչապետին փոխանցումը լիբանանցի իր պաշտօնակիցին: Քաթար կը դատապարտէ իսրայէլեան ռմբակոծումը, որ Լիբանանի հարաւը կը թիրախաւորէ: Ըստ քաթարցի պաշտօնատարին, անհրաժեշտ է, որ կողմերը ամբողջովին յանձնառու ըլլան զինադադարի համաձայնութիւններուն, եւ իսրայէլեան բռնագրաւումի ուժերը հեռանան լիբանանեան բոլոր հողերէն:
Կայ միջազգային որոշում, եւ կան անոր հետեւող արաբական երկիրներու պաշտօնական դիրքորոշումներ: Պարզ է, որ գործնական աջակցութիւնները պայմանաւորուած են թէ՛ միջազգային ընտանիքին եւ թէ՛ արաբական պետութիւններուն կողմէ: Այս փուլին սակայն, տարբեր բան է իսրայէլեան ուժերու հեռացման պահանջը: Եթէ կայ բանակի համակողմանի աջակցութիւն, այդ կը նշանակէ, որ բանակի հեղինակութիւնը պահպանելու համար անիկա պիտի իրականացնէ իրմէ պահանջուած գործառոյթներուն ամբողջականութիւնը: Թէ՛ զէնքի միաւորումը եւ թէ՛ Լիբանանի տարածքային ամբողջականութեան եւ անոր միջազգայնօրէն ճանչցուած սահմաններու անվտանգութիւնն ու վերահսկողութիւնը:
«Ա.»
