Մարոնիներու Ռայի պատրիարքը իր կիրակի օրուան քարոզի ընթացքին յայտնեց. «Լիբանանեան հասարակութիւնը Նաուաֆ Սալամի կառավարութեան 95 քուէներով վստահութիւն ստանալով ուրախացաւ, եւ անիկա կ՛արտացոլացնէ լիբանանցիներուն ու պետութիւններուն վստահութեան պատկերը, ինչպէս նաեւ անոնց վստահութիւնը հանրապետութեան նախագահ Ժոզեֆ Աունի անձին նկատմամբ: Եւ ահա, անոնք կանգնած են պարտաւորութեան առջեւ այդ վստահութիւնը արդիւնաւորելու բարեկարգումներով, վերաշինութեամբ, տնտեսական վերականգնումով, պետական հաստատութիւններու ներքին վերանորոգումով, պետութեան եւ անոր հաստատութիւններու կանգնումով, մէկ հայրենիքի պատկանելիութեան հիմամբ լիբանանցիներուն միջեւ հաշտութեան գոյացումով եւ անոնց միջեւ հաւասարութեան հաստատումով, որպէսզի Լիբանանը դառնայ սահմանադրութեան նախաբանի առաջին յօդուածին հիմամբ «բոլոր իր զաւակներուն վերջնական հայրենիքը», եւ բոլոր լիբանանցիներուն հաւատարմութիւնը ըլլայ այդ միակ հայրենիքին, եւ ատկէ ետք կարելի ըլլայ յառաջ ընթանալ դէպի ամբողջական իմաստով դրական չէզոքութեան յայտարարումը:
«Պէտք է նշել, որ չէզոքութիւնը Արաբական լիկայէն, Իսլամական համագործակցութեան կազմակերպութենէն եւ ՄԱԿ-էն հրաժարիլ չի նշանակեր, այլ կը բարելաւէ Լիբանանի դերակատարութիւնը եւ զայն բոլոր նշեալ կազմակերպութիւններուն եւ այլ կազմակերպութիւններու մէջ աւելի ազդու կը դարձնէ, զայն կը վերածէ լուծումներու որոնման գործընկերի, փոխան տարակարծութիւններու եւ տագնապներու զոհ մնալուն»:
