Երեւանի Հրաչեայ Ղափլանեանի անուան պետական տրամաթիքական թատրոնին մէջ բեմադրուած է, թատրոնի գլխաւոր բեմադրիչ Գրիգոր Խաչատրեանի իւրայատուկ մեկնաբանութեամբ, Շէյքսփիրի «Համլեթ»-ը: Խաչատուրեանի բեմադրութեան մէջ հնչած է ճափոնական երաժշտութիւն` ազգային նուագարան կոտոյով, որով նուագած է «Տաղարան» հնագոյն երաժշտութեան համոյթի երաժիշտ, համաշխարհային մրցոյթի գլխաւոր մրցանակակիր, միջազգային մրցանակներու դափնեկիր Մարիանա Գէորգեան: Առաջին անգամ ըլլալով ճափոնական ազգային նուագարանը հայաստանեան հանդիսատեսին ներկայացուած է հայուհիի կատարումով: Այս ներկայացման համար թատրոնը կոտօ նուագարանը յատուկ ձեռք բերած է Ճափոնէն: Կոտոն ճափոնական աւանդական լարային կսմիթային նուագարան է, նմանատիպ գործիքները տարածուած են նաեւ Գուրիայի եւ Չինաստանի մէջ: Անոնք կը տարբերին լարերու քանակով եւ նուագելու թեքնիքով, անունով` կայ նաեւ պաս կոտօ: Կոտոն կը համարուի արքունական նուագարան, որ ծագում առած է 8-րդ դարուն: Ըստ ճափոնցիներուն, կոտօ նուագելը կ՛առնչուի ընկերային ազնուականութեան, իմաստութեան եւ պերճաշուքութեան հետ:
Ճափոնի փոխդեսպանները արձանագրած են, թէ ինչպէս ներկայ գտնուած են ներկայացման անդրանիկ ցուցադրութեան, եւ այնտեղ աւանդական ճափոնական երաժշտական գործիքը` կոտոն, ներկայացումին քնէացնող շունչ հաղորդած է:
Ներկայացման մէջ հայրենասիրութեան գաղափարը արծարծուած է, իսկ բեմադրիչը նաեւ ճափոնական արուեստի միջոցով փորձած է ընդգծել հայրենիքի կարեւորութիւնը` չհեռանալով մերօրեայ խառնիճաղանճ իրավիճակէն: Գ. Խաչատրեան «Համլեթ»-ին մէջ Գոնզագոյի սպանութիւնը փոխարինած է Եուկիօ Միշիմայի հայրենասիրութեամբ, որ ստացուած է շատ ներդաշնակ ու համահունչ:
Քանոնահարուհին նշած է, որ երբ Գրիգոր Խաչատրեան առաջարկած է կոտօ նուագել «Համլեթ»»-ի մէջ, վերջինս այնքան գեղեցիկ ներկայացուցած է գաղափարը, որ առանց վարանելու ընդառաջած է առաջարկին, որովհետեւ թատրոնը իրեն համար շատ հոգեհարազատ է, իսկ ներկաներն ալ զինք ընդունած են ծափողջոյններով: Բայց, թէ ինչպէս պէտք է յաղթահարէր նուագելը այդ գործիքին վրայ, ան նոյնիսկ չէ մտածած: Հակառակ անոր որ համագործակցութիւն ունեցած է ճափոնցի կոտոյահար երաժիշտի հետ, գործիքը ծանօթ եղած է, ծանօթ եղած է նաեւ մակոտօ գործիքին հետ, քանի որ քանոնի հետ համատեղ կատարումով հանդէս եկած է: Իսկ այսօր սիրուած քանոնահարուհին արդէն նուագած է տրամաթիքական թատրոնի բեմէն` Հայաստանի մէջ առաջին ու միակ կոտոն:
Գէորգեան առաջին անգամն է, որ մուտք կը գործէ թատրոնի մոգական աշխարհը, հակառակ անոր որ մասնագիտական բեմերու վրայ կը գտնուի արդէն 30 տարիէ ի վեր: Մարիանա Գէորգեանի բեմական ուղին սկսած է մանկական ֆիլհարմոնիայէն: Քանոնահարուհին նշած է, թէ իրեն համար շատ ուրախանալի է, որ առիթ ունեցած է ներկայանալու թատրոնի` Գ. Խաչատրեանի ներկայացման:
17 տարի դադարէ ետք Երեւանի Հրաչեայ Ղափլանեանի անուան տրամաթիքական թատրոնի բեմ բարձրանալը եւ Շէյքսփիրի «Համլեթ»-ը նոր խօսք, նոր ըսելիք կը փոխանցէ, հսկայական խմբային աշխատանք է եւ բոլորը` նուիրեալներ: Իւրաքանչիւր փորձ եւ խորհրդակցութիւն կատարուած են շատ համերաշխ, ուրախ եւ այս բոլորին հանրագումարն է կայացած ներկայացումը: Մարիանա Գէորգեանի խօսքով, այս «Համլեթ»-ը նորութիւն է: Պէտք է անպայման գալ, դիտել, իւրովի ընկալել բեմադրիչին ըսելիքը, դերասանական խաղը եւ երաժշտական լուծումները:
