Ազգային ազատ հոսանք կուսակցութեան կազմակերպութեամբ, նախանցեալ յետմիջօրէին Անթիլիասի Մար Էլիաս եկեղեցւոյ մէջ մատուցուեցաւ Ս. պատարագ մը` 13 հոկտեմբերի զոհերու յիշատակին:
Ներկայ գտնուեցան հանրապետութեան նախկին նախագահ զօր. Միշել Աուն, Ազգային ազատ հոսանք կուսակցութեան ղեկավար, երեսփոխան Ժըպրան Պասիլ, ինչպէս նաեւ կուսակցական պատասխանատուներ եւ մեծ թիւով համակիրներ:
Ս. պատարագին նախագահեց մարոնի համայնքի Պշարա Ռայի պատրիարքի ներկայացուցիչ, Ժիպէյլի առաջնորդ Միշել Աուն եպիսկոպոսը, որ Ռայի պատրիարքին ողջոյնները փոխանցեց ներկաներուն, ինչպէս նաեւ խոնարհումը` 13 հոկտեմբեր 1990-ին ազգային արժանապատուութեան պաշտպանութեան ճանապարհին ինկած զոհերու յիշատակին:
Միշել Աուն եպիսկոպոսը հաստատեց, որ հայրենիքը կը կերտուի զոհողութեամբ, նահատակութեամբ եւ ազգային համերաշխութեամբ` աւելցնելով, որ անհրաժեշտ է պետական հաստատութիւններուն մէջ գործել խղճով, որպէսզի կարելի ըլլայ հայրենիքը վտանգներէ պաշտպանել:
Իր կարգին, Պասիլ արտասանեց խօսք մը, որուն մէջ շեշտեց, թէ փտածութիւնը իր իմաստով եւ հասկացողութեամբ կը հակադրուի օրէնքին եւ կը քանդէ պետական հաստատութիւնները, ինչպէս նաեւ կը մսխէ պետական պաշարները, եւ երկրին հարստութիւնները կը փոխանցէ այս կամ այն անհատին գրպանը` պետութիւնը իր կարողութիւններէն պարպելով, «իսկ Լիբանանի պարագային, երկիրը զետեղելով արտաքին պետութեանց գրպանը եւ պատճառ դառնալով, որ քաղաքացին կորսնցնէ իր անհատական ազատութիւնը», յայտնեց ան:
«Մենք ազատութեան, գերիշխանութեան եւ անկախութեան սերունդն ենք, եւ 1989-2005 աշխատեցանք իրականացնելու համար մեր երազը:
Անդրադառնալով սուրիացի տեղահանուածներու թղթածրարին` Պասիլ հաստատեց, որ այդ հարցին լուծումը Լիբանանի կարողութիւններէն վեր է` շեշտելով, որ ապօրինի կերպով Լիբանանի մէջ գործող սուրիացի տեղահանուածը կը հարուածէ երկրին գերիշխանութիւնը, ինչպէս նաեւ պատճառ կը դառնայ լիբանանցի քաղաքացիին կրած զրկանքներուն:
Միւս կողմէ, ան հարց տուաւ, որ եթէ երկրին վրայ հանրապետութեան նախագահ պարտադրուի, Լիբանան ինչպէ՞ս գերիշխան կը նկատուի: Այս շրջագիծին մէջ Պասիլ հաստատեց. «Անոնք, որոնք կը կարծեն, թէ գործարքները կամ արտաքին իրադարձութիւնները, ինչպէս Կազայի դէպքերը, կրնան մեր վրայ հանրապետութեան նախագահ պարտադրել, ապա անոնք կ՛երազեն»:
Պասիլ կոչ ուղղեց նաեւ չաճապարելու եւ եզրակացութիւններու չյանգելու` Կանայի ջուրերուն մէջ բնական կազի չգոյութեան մասին:
Պասիլ ընդգծեց, որ չարաչար կը սխալի ո՛վ որ կը մտածէ, թէ Լիբանանը տեղահանուածներով խեղդելը մեզի համար մոռացութեան կ՛ենթարկէ կէս միլիոն պաղեստինցի գաղթականներու տունդարձ կատարելու իրաւունքը:
Այս շրջագիծին մէջ ան նշեց, որ կարգ մը ուժերու կողմէ Պաղեստինի յաղթանակին նպաստելը բնական է, սակայն անհասկնալի է երկիրը վերածել չերաշխաւորուած պատերազմի դաշտի մը: