Համադրեց` ԲԺԻՇԿ ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ

Դեղագործ Կարապետ Պասմաճեան ծնած է Պոլիս, 1864ին:
Աւարտած է Պոլսոյ դեղագործական ուսումնարանը եւ Փարիզի համալսարանի պատմաբանասիրական դպրոցը: Հմտացած է արեւելեան ժողովուրդներու, լեզուներու, պատմութեան եւ բանասիրութեան մէջ, երկար ժամանակ շրջած է արեւելքի երկիրները:
Պոլսոյ մէջ ձերբակալուած է քաղաքական շարժառիթով եւ ապա` ազատ արձակուած: Ապա փոխադրուած է Փարիզ եւ հաստատուած է հոն:
1890-ի սկիզբէն վերջնականապէս նուիրուած է բանասիրական աշխատանքի: Այնուհետեւ, մինչեւ խոր ծերութիւն զբաղած է հայ ժողովուրդի պատմութեամբ` գրելով յիսունէն աւելի աշխատութիւն` հայերէն, ֆրանսերէն եւ անգլերէն:
1893-ին լոյս տեսած է անոր առաջին գիտական աշխատութիւնը` նուիրուած ասուրա-բաբելական բեւեռագիր արձանագրութիւններու վերծանման: Անոր յաջորդած են նոր հետազօտութիւններ, բոլորն ալ նուիրուած` բեւեռագիր արձանագրութիւններու: Այդ տարիներէն սկսեալ աշխատակցած է հայագիտական հանդէսներուն («Բազմավէպ», «Բիւրակն», «Անահիտ» եւ այլն):
1899-1907-ին Փարիզի մէջ հրատարակած է «Բանասէր» պատմագիտական, հնաբանական եւ գրականագիտական հանդէսը, որուն էջերուն մէջ հայ բժշկութեան ու Հայաստանի պատմութեան վերաբերեալ յօդուածներ տպագրած է:
1901-ին հայերէն եւ ֆրանսերէն աշխատութիւններ գրած է Զուարթնոցի ճարտարապետական ոճի առանձնայատկութիւններուն եւ Զուարթնոցի մէջ յայտնաբերուած բեւեռագիր արձանագրութիւններու մասին:
Ուսումնասիրած է Ամիր Տովլաթի «Անգիտաց Անպէտ»-ը եւ կատարած է անոր լատիներէնի եւ ֆրանսերէնի թարգմանութիւնը:
1927-ին անձնական միջոցներով հրատարակած է «Անգիտաց Անպէտ»-ի բնագիրը:
Այնուհետեւ, Կ. Պոլսոյ, Փարիզի, Վենետիկի, Վիեննայի եւ այլ քաղաքներու մէջ հրատարակած է նոր գիրքեր: Նկատելի աշխատանք տարած է հայ հին մատենագրութեան բնագիրներու գիտական հրատարակութեան բնագաւառին մէջ:
Ըլլալով դեղագործ եւ բանասէր` մեծ գործ կատարած է դեղամիջոցներու եւ հիւանդութիւններու` արաբական ու հայկական անուանումները վերծանելու եւ լատիներէնի ու ֆրանսերէնի թարգմանելու աշխատանքին մէջ:
Իրականացուցած է եւրոպական պետական եւ սեփական գրադարաններու մէջ գտնուող հայկական ձեռագիրներու նկարագրութեան գործը: Առաջին անգամ ըլլալով` մէկ գիրքով ներկայացուցած է հայ դրամագիտութեան պատմութեան ուրուագիծը:
Հեղինակն է հայ բժշկութեան պատմութեան հարցերուն վերաբերող բազմաթիւ յօդուածներու, որոնք հրատարակուած են ֆրանսական պարբերականներու մէջ:
Կարապետ Պասմաճեան եղած է Փարիզի Հայ բժիշկներու ընկերակցութեան անդամ, Ֆրանսական բժշկապատմաբաններու ընկերութեան ցկեանս անդամ:
Իր աշխատասիրութիւններէն են.

Լեւոն Ե. Լուսինեան վերջին թագաւոր հայոց, Փարիզ, 1908
Ա. «Լեւոն Ե. Լուսինեան վերջին թագաւոր հայոց», Փարիզ, 1908:
Բ. «Իսկական պատմութիւն հայոց», Պոլիս, 1914, 1927:
Գ. «Առձեռն բառարան հայերէն աշխարհիկ Լեզուի», 1915:
Դ. «Հայերէն արձանագրութիւնք Անւոյ», Փարիզ, 1931:
Ե. «Հայկական ընդհանուր դրամագիտութիւն եւ Հայաստանի վերաբերեալ դրամներ», 1936:
Եղած է հանրածանօթ` ֆրանսական բժշկական շրջանակներու մէջ:
Պարգեւատրուած է Ֆրանսայի հանրային կրթութեան գործիչի ոսկի պատուանշանով:
Մահացած է Փարիզ, 1942-ին:
ԱՂԲԻՒՐՆԵՐ
- Հարպոյեան Կարպիս, բժիշկ, «Կարապետ Պասմաճեան», «Հայ բժիշկներուն, ատամնաբուժներուն եւ դեղագործներուն ոդիսականը Հայկական ցեղասպանութեան ընթացքին», Մոնրէալ, 2018:
- Մինասեան Յարութիւն, «Օսմանեան կայսրութիւնում եւ Թուրքիայի հանրապետութիւնում բռնաճնշումների եւ ցեղասպանութեան ենթարկուած հայ բժիշկներ», Երեւան:
- «Ուիքեփետիա», Կարապետ Պասմաճեան:
- Վարդանեան Սթելլա, «Հայաստանի բժշկութեան պատմութիւն», Երեւան, 2000:
- Յարման Արսէն, «Հայերը Օսմանեան առողջապահութեան ծառայութեան մէջ եւ պատմութիւն Սուրբ Փրկիչ հայոց հիւանդանոցի», Պոլիս, 2001: