Հոկտեմբերի սկիզբը Լոզանի (Զուիցերիա) մէջ տեղի ունեցաւ մարզիկներու միացեալ ֆորում, ուր քննարկուեցան յառաջիկայ ողիմպիական խաղերու եւ մարզիկներու ապահովութեան վերաբերող հարցեր: Ֆորումի աւարտին ՄՈԿ-ի (Միջազգային ողիմպիականի կոմիտէ) նախագահ Թոմաս Պախի հետ զրոյց տեղի ունեցաւ:
Ամէնէն զգայացունց ելոյթներէն մէկը ունեցաւ հայրենի ըմբիշ Արսէն Ջուլֆալաքեան` հարց հալով, թէ մարզանքը տակաւին կը միացնէ՞, թէ՞ կը բաժնէ երկիրները: Ինչո՞ւ հայ եւ ազրպէյճանցի մարզիկները մէկ գորգի վրայ իրար դէմ կրնան մրցիլ. բայց ուքրանացիները եւ ռուսերը` ոչ:
«Կ՛ուզեմ կարծիքս բաժնեկցիլ ձեզի հետ: Ինձի համար շատ դժուար է խօսիլ. անկեղծ ըլլալու համար, նոյնիսկ մտադրութիւն չունէի խօսելու: Բայց բոլոր քննարկումները լսելէ ետք չեմ կրնար ձեռքերս ծալած նստիլ ու լռել: Ես Հայաստանէն եմ, եւ իմ երկիրս պատերազմի մէջ է: 120 հազար հայ իր տունը եւ պատմական հողը ձգած է, մեր մօտ մեծ թիւով մարդիկ սպաննած են: Պաշտօնապէս մենք նոյնիսկ չենք գիտեր որքան, բայց չեմ ուզեր ձեզ վրդովել շատ խօսելով: Այս բաները ուզեցի ըսել եւ բաժնեկցիլ այլ երկիրներու գործընկերներու հետ, որպէսզի դուք հասկնաք, թէ որքա՛ն յստակ կը հասկնամ ես իրավիճակը: Ես կ՛ատեմ պատերազմը, այս բանը իմ հետս եղաւ, եւ ես գիտեմ, թէ ի՛նչ է այդ եւ կը զգամ մորթիս վրայ: Ինքնազուսպ ըլլալը շատ դժուար է: Կ՛ըսեն, թէ տղամարդիկ չեն լար, իսկ դուք չէք կրնար պատկերացնել, թէ ի՛նչ կը զգամ: Կը փորձեմ ժպտալ, որպէսզի ցոյց չտամ, թէ ի՛նչ է իմ ներքին վիճակս: Շատ կը ցաւիմ, որ ես այդքան զօրաւոր կամ հռչակաւոր ըլլալուս, ոչինչ կրնամ ընել` դադրեցնելու Ազրպէյճանի հետ պատերազմը եւ օգնելու իր հայրենակիցներուն: Թէ ի՛նչ կ՛ուզեմ փոխանցել բոլորիդ` ձեր երկիրներու շատ յայտնի մարդոց, ՄՈԿ-ի նախագահին, հետեւեալն է. «Մի՛ արգիլէք մարզանքը»: Ճնշում բանեցուցէք ձեր երկիրներու կառավարութիւններուն վրայ, պատերազմներ վարող քաղաքական գործիչներուն վրայ: Բայց մի՛ պատժէք մարզիկները: Ես մօտ եմ ուքրանացի մարզիկներու հետ, կը խօսիմ անոնց հետ, ունիմ ուքրանացի ընկերներ: Տարիներ ապրած եմ Ուքրանիոյ մէջ: Հարազատ կը զգամ: Նոյնն է զգացումս ռուսերուն նկատմամբ, բարեկամներ ունիմ թէ՛ Պիելոռուսիոյ մէջ, թէ՛ Ռուսիոյ մէջ: Գիտեմ, թէ որքա՛ն կը տառապին բոլոր երկիրներու մարզիկները: Եթէ արգիլէք այդ երկրի բոլոր մարզիկները, ինչպէ՞ս պիտի ապրին անոնք: Ապագայ սերունդին ի՞նչ կը մնայ: Արեւմտեան երկիրներ արգիլեր են կրթութիւն, մշակոյթ, այժմ մարզանք: Ինչպէ՞ս բացատրեմ ընկերներուս, թէ իրենց արգիլուած է մարզանքը»:
Նշենք, որ Արսէն Ջուլֆալաքեան յունահռոմէական ըմբշամարտի 2012-ի ողիմպիականի արծաթ մետալը շահած էր, 2014-ին դարձած էր աշխարհի ախոյեան, իսկ 2009-ին` Եւրոպայի ախոյեան:
