ՌԱԶՄԻԿ ՃՈՒԼՖԱՅԵԱՆ (ՌԱԶԻ)
Լիբանանահայութիւնը եղած է ու պիտի մնայ հայութեան այն վառ եւ գործօն կեդրոններէն մին, որ միշտ պահանջատէր եղած է եւ պիտի ըլլայ իր արժէքներուն:
Նախորդ շաբաթ Լիբանանի մէջ Ազրպէյճանի դեսպանատան դիմաց լիբանանահայութեան կատարած ժողովրդային ցոյցին ընթացքին ես անգամ մը եւս համոզուեցայ, որ լիբանանահայը տարբեր է իր կեցուածքով եւ իր գաղափարներով: Այո՛, այսօր կրնամ ըսել, որ լիբանանահայութեան ձայնը հասաւ եւ տարածուեցաւ ամբողջ հայութեան եւ, ինչո՞ւ չէ, նաեւ այլ տարածաշրջաներէն ներս:
Հայր, մայր, մամիկ, պապիկ, փոքրիկներ եւ վստահաբար մեր քաջ երիտասարդները ցոյց տուին իրենց ցաւը, վհատութիւնն ու ցասումը եւ բուռն կերպով դատապարտեցին Ազրպէյճանի ցեղասպան պետութիւնը:
Արցախահայութիւնը միշտ իր ուրոյն տեղը եւ արժէքը ունեցած է լիբանանահայուն համար, այսօր մեծապէս կը ցաւինք, որ Արցախ աշխարհը մեզի չի պատկանիր, սակայն երբեք պէտք չէ յուսահատիլ, միշտ յիշենք եւ յիշեցնենք մենք զմեզ:
Հետեւաբար, եկէք` չյուսահատինք, այլ պատրաստուինք նոր յաղթանակներու, նոր նուաճումներու, որովհետեւ բոլորս ալ ՀԱՅ ենք, պատրաստ` զոհուելու հայրենիքին համար: Արցախը միշտ պիտի մնայ մեր սրտերուն ու մտքերուն մէջ: Պիտի ծնին նոր սերունդներ, որոնք պիտի կոչուին յաղթանակի սերունդներ:
