Ճգնաժամերի կառավարման համար անհրաժեշտ պայման է կարգապահութիւնը: Կարգապահութիւնն իր մէջ ենթադրում է համատարած եւ առանց խտրականութեան կանոնների ու կարգերի կիրառում:
Դեկտեմբերի 12-ից Արցախի շրջափակումը ճգնաժամային կարգավիճակ է ստեղծել երկրում, իսկ դրա կառավարումն առաջնային օրակարգ է իշխանութիւնների համար:
Շուրջ մէկ ամիս է, որ մարդասիրական օգնութիւններով եւ ռուս խաղաղապահների, ինչպէս նաեւ Կարմիր խաչի ներգործուն մասնակցութեամբ Արցախում նուազել է շրջափակման հետեւանքով առաջացած առաջին անհրաժեշտութեան ապրանքների սղութիւնը: Արդէն բնակչութիւնը վարժուել էր իրողութեանը եւ անտարբերութեան մթնոլորտ էր տիրում բուն խնդրի` շրջափակման նկատմամբ: Այդ անտարբերութեանը նպաստեց նաեւ իշխանութիւնների որոշումը` «խիստ անհրաժեշտ պայմաններում» քաղաքացիների երթեւեկութեան արտօնումը: Սակայն իրադարձութիւնների զարգացումը թուլ չտուեց, որ դիւրահաւատութեան եւ միամտութեան «ցանկալի» մթնոլորտը շարունակուի:
Յունիսի 16-ից Հայաստանի Հանրապետութեան տարածքում, Հակարի գետի կամրջի վրայ ազրպէյճանական դրօշի տեղադրման պատրուակով փոխուեց իրավիճակը:
Ազրպէյճանական կողմն արգելափակեց Արցախ մուտք գործող մարդասիրական օգնութիւնների եւ դեղորայքի մատակարարումը, մինչեւ իսկ չթոյլատրուեց ծայրայեղ կացութեան մէջ գտնուող հիւանդների տեղափոխումը մայր Հայաստան: Խոչընդոտներ ստեղծուեցին նաեւ ռուս խաղաղապահների տեղաշարժի համար:
Այս պայմաններում Արցախում առաջնային խնդիր է խուճապային տրամադրութիւնների զսպումը: Այդ կարեւոր հանգամանքը առաջին հերթին պէտք է լինի Արցախի իշխանութիւնների ամէնօրեայ օրակարգում: Հանրութեան հետ բաց, անկաշկանդ զրոյցը, ստոյգ տեղեկատուութիւնը եւ, ինչպէս նշուեց, կարգապահութիւնը այն գործօնները պէտք է դառնան, որոնց միջոցով պէտք է նուազագոյնի հասցնել խուճապային իրավիճակները:
Արցախի իշխանութիւնները փոխանակ վերջին ամիսներին զորաշարժի ենթարկեն պետական, հանրային եւ մասնաւոր բոլոր կարգի ներուժը, անում են ճիշդ հակառակը` ցուցաբերում են անճարակութիւն եւ կեղծ պատրուակներով փորձում են արդարացնել իրենց գործողութիւնները` հատելով իրենց կողմից սահմանուած կարմիր գծերը:
Պետական կուռ համակարգի պահպանումը չի նշանակում, որ պէտք է կատարել անհասկանալի փոփոխութիւններ պետական կառոյցների գործառոյթների մէջ, յաճախակի պաշտօնեաների փոփոխութիւններով խառնաշփոթ ստեղծել, խորացնել անորոշութիւնը եւ այդ ամէնի արդիւնքում անյուսութեան տրամադրութիւններ սերմանել հանրութեան մէջ:
Հանրութեանը պէտք է փոխանցել գաղափարական լիցք: Նպատակը դարձնել ոչ թէ «լաւ ապրուստի» ապահովումը, այլ, դժուար ապրելակերպով հանդերձ, hայրենիքում ազատ ու անկախ ապրելու պայքարի համար պատրաստակամութիւնը: Ահա այն բանալի գաղափարախօսութիւնը, որն այսօր պէտք է տիրական լինի Արցախում:
17 յունիս 2023թ.
