ԱՍՊԵՏ ՄԱՆՃԻԿԵԱՆ
Յիսուս Քրիստոսի Համբարձումին յաջորդող կիրակին կը կոչուի երկրորդ Ծաղկազարդ:
Երկրորդ Ծաղկազարդը Քրիստոսի Վերին Երուսաղէմ` հրեշտակներուն մօտ մտնելու յիշատակն է:
Քրիստոս երբ Համբարձումէն երեք օր ետք Վերին Երուսաղէմ բարձրացաւ, հրեշտակները ըսին. «Ո՞վ է այս փառքի արքան, կարողութեամբ հզօր Տէրն է ան, պատերազմի մէջ զօրաւոր Տէրը: Վեր քաշեցէ՛ք, իշխաններ, դուռերը, թող բացուին յաւիտենական դուռերը, եւ փառքի Արքան թող ներս մտնէ»:
Աւանդութեան համաձայն Խոր Վիրապ նետուած Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչի չորրորդ դասի պատկանող հրեշտակ մը կը սպասարկէր:
Համբարձման չորրորդ օրը հրեշտակը, ի զարմանս Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորչի, չ՛այցելեր:
Յաջորդ օր կրկին կը յայտնուի հրեշտակը ու կը շարունակէ սպասարկել Աստուծոյ նուիրեալին: Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ կը հարցնէ անոր բացակայութեան պատճառը: Հրեշտակը կ՛ըսէ, որ այդ օր երկնային Արքայութիւնը տօնած էր Յիսուսի երկինք համբառնալը եւ նոյն օրը չորրորդ դասակարգութեան տօնն էր:
Համբարձման յաջորդող ինը օրերուն Քրիստոս հրեշտակներու ինը դասերուն հետ եղաւ եւ իւրաքանչիւր դասին մօտ օր մը հանգստացաւ: Այդ օրերուն իւրաքանչիւր դաս ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ ընդառաջ ելաւ Տիրոջ` երկինք յաղթական վերադարձը փառաբանելու համար, ու Անոր ի պատիւ տօն կատարեց, եւ Տէրը անոնց հաստատեց ու յայտնեց Իր մարդեղութեան խորհուրդը:
Երկրորդ Ծաղկազարդի տօնը յատուկ է միայն հայ եկեղեցիին եւ հաստատուած է Գրիգոր Բ. Վկայասէր կաթողիկոսին կողմէ:
Այս առիթով Գրիգոր Բ. Վկայասէր կաթողիկոս «Մեծահրաշ այս խորհուրդ» շարականը գրած է:
Երկրորդ Ծաղկազարդին իւրաքանչիւր հաւատացեալ մասնակից կը դառնայ հրեշտակներու ցնծութեան, այն համոզումով որ եթէ աստուածահաճոյ կեանք ապրինք եւ Աստուած բնակի մեր մէջ, այն ժամանակ երանութեան հասնելով պիտի ապրինք այն ցնծութիւնը, որ ապրեցան հրեշտակները:
