Խորհրդարանի նախագահ Նեպիհ Պըրրի շաբաթավերջին Այն Թինէի մէջ ընդունեց խորհրդարանի փոխնախագահ Էլիաս Պու Սաապը, որուն հետ քննարկեց լիբանանեան իրադարձութիւնները, քաղաքական զարգացումներն ու օրէնսդրական հարցերը:
Միւս կողմէ, Պըրրի դրուատեց սէուտական-իրանեան համաձայնութիւնը, որ հովանաւորած էր Չինաստան:
Պըրրի բարձր գնահատեց այս իմաստով ի գործ դրուած ճիգերը, յատկապէս իրաքեան եւ օմանեան ջանքերը, որոնց շնորհիւ կարելի եղաւ յանգիլ Իրան-Սէուտական Արաբիա երկկողմանի յարաբերութիւններու բնականոնացման:
Խորհրդարանի նախագահը ընդգծեց, որ իրենք օր մը օրանց չեն յուսալքուած այս իմաստով եւ միշտ հաւատացած են, որ բարիքի, իմաստուն մօտեցումի եւ կամքի լեզուն պիտի յաղթէ եւ մղէ, որ նոյն պատմութիւնը, աշխարհագրութիւնը եւ հասարակ յայտարարները ունեցող այս ժողովուրդները մերձեցումի ուղիներ գտնեն ու համաձայնութիւն գոյացնեն:
Պըրրի նկատել տուաւ, որ համաձայնութեան կամքը յաղթական է եւ անիկա տապալած է հեռաւորութիւնները պահելու ցանկութիւնները:
Խորհրդարանի նախագահը նկատել տուաւ նաեւ, որ պատմական այս համաձայնութիւնը դրուատելու կողքին, վստահութիւն ունեցած են նաեւ Սէուտական Արաբիոյ թագաւորութեան եւ Իրանի հանրապետութեան իշխանաւորներուն վրայ, որովհետեւ անոնք անխոնջ աշխատանքով փորձեցին փակել անցեալի էջը եւ սկսիլ նոր էջ մը, որ օրինակելի պիտի ըլլայ արաբական աշխարհի երկիրներուն համար` իւրաքանչիւր պետութեան անկախութիւնն ու գերիշխանութիւնը յարգելու իմաստով:
Պըրրի շնորհաւորեց Սէուտական Արաբիան եւ Իրանը, ինչպէս նաեւ անոնց ղեկավարութիւնները` պատմական եւ ռազմավարական այս համաձայնութեան առիթով` աւելցնելով, որ շրջանը նման համաձայնութեան մը կարիքը ունէր` երաշխաւորելու համար իր ներկան եւ կերտելու համար իր փայլուն ու կայուն ապագան:
«Մեկնելով արաբական-իրանեան յարաբերութիւններու բնականոնացման դրական երեւոյթէն` կոչ կ՛ուղղեմ լիբանանցի քաղաքական ուժերուն եւ կուսակցութիւններուն ամէնէն արագ ժամանակամիջոցին երկխօսութիւն կատարելու` քննարկելու համար տարակարծութիւններ պատճառող բոլոր հարցերը եւ իրագործելու համար սահմանադրական գործընթացները, որոնցմէ ամէնէն առաջնահերթը կը նկատուի հանրապետութեան նախագահի ընտրութիւնը` համախոհութեամբ եւ երկխօսութեամբ: Պէտք է վերջ տալ ժամանակ եւ առիթ կորսնցնելու կացութեան եւ փաստելու, որ լիբանանցի ղեկավարները ազգային իմաստով չափահաս են, իսկապէս գերիշխան եւ Լիբանանին արժանի: