Արդէն երկրորդ տարեմուտն է, որ «Ազդակ» իր բացառիկի ձեւաչափը ներկայ տեսքով կը ներկայացնէ: Տնտեսական ծանր պայմաններու իբրեւ արդիւնք մեր բացառիկը իբրեւ ձեւաչափ նախկին տեսքը չունի. բովանդակութիւնը սակայն փորձած ենք պահել` նոյն առանցքը գերադասելով: Մեր կեանքի տարբեր ոլորտներու ամփոփումը եւ տարեփակի խորհրդածութիւններ` ուղենշելով գալիքը, յառաջիկայ աշխատանքները:
Իւրաքանչիւր մարզի մէջ վերջին տարիները ճգնաժամի մէջ աշխատելու փորձառութիւն ամբարեցին: Տեսութիւնը կը վերաբերի թէ՛ քաղաքական, թէ՛ մշակութային, թէ՛ կրթական, եւ թէ՛ մեր պարագային` մամուլի մարզերուն:
Խնդիրը տագնապահար գաղութներու եւ այս պարագային Լիբանանի տնտեսական տագնապին չի վերաբերիր միայն: Նախ ներազգային առումով բարոյահոգեբանական շատ ծանր վիճակ է` յետպատերազմեան ժամանակահատուածի հետեւանքները նկատի ունենալով: Զուգահեռ` իշխանութիւններուն վարած քաղաքականութեան ո՛չ միայն անարդիւնաւէտութիւնը, այլ նաեւ ներազգային մակարդակի վրայ բաժանարարութիւնը աւելիով կը դժուարացնեն համազգային գործը: Բեկումնային պահը կ՛ուշանայ, նահանջը կը շարունակուի տարածքային, անվտանգային առումներով եւ արտաքին քաղաքականութեան ուղղութիւններով:
Մամուլի մարզին մէջ մենք ունեցանք դժուարութիւններ: Քննական մտածողութեան զարգացման նպաստելով, Երեւանէն առնուած ամէն մէկ սխալ քայլը լուսարձակի տակ բերելով, անոր քննադատական վերլուծումը կատարելով, բայց միաժամանակ ճիշդ ուղին մատնանշելով, սրբագրուելու մղումը հաղորդելով, եւ ամէնէն կարեւորը` յուսահատական մթնոլորտի տարածման չնպաստելով փորձեցինք հաւասարակշռել մեր խմբագրական քաղաքականութիւնը: Աւելի՛ն, նոր ուղի ցոյց տալով, հեռանկար բանալով եւ արձանագրուած կորուստները վերականգնելու նախադրեալները հրապարակելով աշխատանք տարինք փակուղիէն ելքեր ցոյց տալու:
Միշտ չէ, որ յաջողեցանք այս փորձերուն մէջ: Երկուքին համատեղումը կամ բացասականին դիմաց դրականին վրայ լոյս սփռելը ակնկալուած արդիւնքներ չտուին, եւ մենք յաճախ ստացանք յուսախաբ ընող արձագանգներ:
Նոյնքան դժուար եղաւ նաեւ լիբանանահայութեան հասած օժանդակութիւններու լուսաբանումը, գաղութին ներկայացուցած ռազմավարական նշանակութեան վեր առնումը, բացատրելը, թէ` նպաստընկալ համայնք չէ՛ լիբանանահայութիւնը, թէ` լիբանանահայութեան օգնելով սփիւռքը ըստ էութեան ինքնիրեն օգնած կ՛ըլլայ, եթէ կ՛ուզէ այս միջավայրը նկատել իբրեւ մարդուժի գլխաւոր արտադրամաս:
Պիտի ընդունինք, որ արժէքներու փոփոխութեան ներկայ պայմաններուն մէջ հակաքարոզչութիւն-քարոզչութիւն պայքարը կամ տեղեկատուութիւն- ապատեղեկատուութիւն պատերազմը միշտ ի նպաստ առաջինին չէ, որ արդիւնքներ կ՛արձանագրէ:
Թէ՛ հայաստանեան-արցախեան եւ թէ՛ սփիւռքեան-լիբանանեան ուղղութիւններով նախադրեալները այնպէս կը յուշեն, որ այս դժուարութիւնները պիտի յամենան. եւ ինչպէս որ ճգնաժամային պայմաններու մէջ տարբեր ոլորտներու պատասխանատու մարմիններ փորձառութիւն ամբարեցին հակաճգնաժամային ծրագիրներ մշակելու, վերականգնելու, վերապրելու եւ վերազարգանալու նոր մօտեցումներ որդեգրելով, այնպէս նաեւ մամուլը եւ այս պարագային «Ազդակ»-ը պիտի շարունակէ իր թիավարումը համազգային ծանրագոյն եւ տնտեսական առումով նոյնքան դժուար պայմաններ կանխատեսելով:
Դժուար փուլերէ անցնելու տարի մը կը բացուի մեր առջեւ: Պէտք է գիտնալ տիրապետել յարափոփոխութեան հետ իբրեւ աշխատակարգ յարմարելու միջոցներուն: Սակայն մի՛շտ պահելով բովանդակութիւնը, գաղափարականութիւնը եւ այն արժէքները, որոնց տարածման համար կը գործեն մեր հաստատութիւնները, մեր կառոյցները, մեր մամուլը, «Ազդակ»-ը:
