Բօթը կայծակնային արագութեամբ տարածուեցաւ Թրիփոլիէն մինչեւ Պուրճ Համուտ, Պէյրութ ու Հայաստան: Տոքթ. Րաֆֆի Նալպանտեանի սիրտը դադրած էր բաբախելէ: Մասնագիտութեամբ ատամնաբուժ, վկայուած էր Երեւանի բժշկական համալսարանէն, 1988-ին: Ապրած էր այն եռուն ժամանակաշրջանի օրերը, որոնք նախօրեակն էին Արցախի ազատագրական շարժումի մեկնարկին:
Այդ բոլորը եւ իր ազգային ու միութենական դաստիարակութիւնը պիտի պսակուէին Դաշնակցութեան շարքեր մուտքով` 1990-ին: Այնուհետեւ աշխուժ մասնակցութիւն` կուսակցական գործին, Թրիփոլիի մէջ Դաշնակցութեան կազմակերպական, քարոզչական աշխատանքներուն եւ շրջանի կոմիտէի անդամակցութիւն բազմաթիւ անգամներ` 2002-2021:
Րաֆֆի Նալպանտեանի կեանքին առանցքը կուսակցական կեանքն էր եւ այն, ինչ որ կուսակցութեան առընթեր, իբրեւ ուղեկից միութիւն կ՛իրագործուէր թէ՛ հայապահպանման եւ թէ՛ համայնքի դերակատարութեան զարգացման ուղղութիւններով: Անդամ էր Համազգայինին եւ ՀՄԸՄ-ին` երկու կազմակերպութիւններուն մէջ տեսնելով մեր մշակոյթի զարգացման եւ մեր մարմնամարզական հիմնական կարողականաութիւնը` սերունդներու դաստիարակութեան առումով:
Այստեղ չ՛աւարտիր տոքթ. Րաֆֆիի հանրային գործունէութիւնը: Հաւատալով եկեղեցւոյ դերին, ան իբրեւ Թրիփոլիի Ս. Հոգեգալուստ եկեղեցւոյ թաղականութեան անդամ իր մասնակցութիւնը բերած է շրջանի հայութիւնը եկեղեցւոյ շուրջ համախմբելու հիմնական աշխատանքին: Միաժամանակ անդամ` Հայ ատամնաբուժներու միութեան եւ բնականաբար նաեւ Լիբանանի ատամնաբուժերու սենտիքային:
Կեանքը մը ամբողջ` տրամադրուած համայնքին, կուսակցութեան, եկեղեցւոյ, մշակոյթին եւ մարմնակրթական աշխատանքներուն: Կեանքի իմաստը` ծառայութիւն:
Տոքթ. Րաֆֆին բազմաթիւ անգամներ մասնակցած է ՀՅԴ Լիբանանի Շրջանային ժողովներուն: Իր կարճ ելոյթները ունեցած են սուր սալքներ, որոնք պարուրուած են զուարթախօսութեամբ: Հիւմըրով քննադատական ուղերձը տեղ հասած է սակայն. նպատակը` սրբագրութիւն:
Իսկ իր ժողովական ելոյթները վերաբերած են ոչ միայն Թրիփոլիի շրջանին կամ ընդհանրապէս Լիբանանի մէջ մեր դիմագրաւած հարցերուն, այլ նաեւ` հայրենիքին, այնտեղ մեր կուսակցութեան կայացման աշխատանքներու հետ կապուած խնդիրներուն: Անոր հետ ժողովական եղողները պիտի յիշեն այն ամփոփ, սակայն իրատեսական նկարագրումները հիւսիսային Լիբանանի մէջ ժողովրդագրական պատկերի, մեր թշնամիին տարած աշխատանքներուն, ձեռք ձգած կամ որոշ տեղեր ձախողած արդիւնքներուն մասին:
Րաֆֆին իր կնոջ` Անիթա Ալոզեանի եւ երկու դուստրերուն` Լիլիթին եւ Սանահանին հետ կազմած էր հայկական օրինակելի ընտանիք: Ան հեռացաւ ոչ միայն իր ընտանիքէն, այլ նաեւ` աւելի մեծ ընտանիքէն, որ Դաշնակցութիւն, համայնք եւ եկեղեցի կը կոչուի: Հեռացաւ ֆիզիքապէս, սակայն մնա՛ց հոգիով, մտածումներով եւ մանաւանդ վառ մնացող յիշատակով:
ԸՆԿԵՐ ՄԸ
