Երէկ «Դիմադրութեան» շարժման քայլերթի չորրորդ ուղղութիւնը սկսաւ Սարդարապատէն: Քայլերթի մեկնարկին ՀՅԴ անդամ, Ազգային ժողովի «Հայաստան» խմբակցութեան պատգամաւոր Գեղամ Մանուկեան ելոյթով դիմեց ժողովուրդին:
Ելոյթին ընթացքին Գեղամ Մանուկեան ըսաւ. «Արդէն չորրորդ օրն է Հայաստանի տարբեր անկիւններէն մեր զինակիցները, անոնց միացած մեր հայրենակիցները քայլերթով կը շարժին դէպի քաղաքամայր Երեւան:
«Պատահական չեն ընտրուած այն մեկնարկի կէտերը, ուր սկիզբ առած են այդ քայլերթները յանուն Հայաստանի, Արցախի փրկութեան, մեր արժանապատուութեան վերականգնման, այդ նպատակով ալ պարտութեան խորհրդանիշ իշխանութեան հեռացման համար:
«Տաւուշ, Իջեւան, ազրպէյճանական սահմանագիծ: Քանի որ այս ապաշնորհ իշխանաւորները նոյնիսկ չեն վախնար, չեն ամչնար, կը խուսափին տարածքային փոխանակումներու մասին խօսիլ: Հայրենի Տաւուշը, հերոսական Տաւուշը, իր արժանապատուութիւնը դեռ 90-ականներէն պաշտպանած Տաւուշը բզիկ-բզիկ ընել: Այս մեկնակէտէն քալող մեր զինակիցներուն միացած են հարիւրաւոր հայրենակիցներ, որոնք անհանգիստ են Տաւուշի համար, որոնք կը գիտակցին, որ վտանգուած է Գեղարքունիքը, որոնք համոզուած են, որ եթէ այս ապաշնորհ ու հայրենադաւ իշխանաւորները չըլլային, որ սահմանը արագ կահաւորուէր, ամրանար, այսօր թուրքը պիտի չնստէր Վարդենիսի գիւղերու գլխուն:
«Մեր զինակիցները ճամբայ ելան Նախիջեւանի սահմանագլուխէն: Այն վայրերէն, ուր երբ Նիկոլը իր խաբեբայ խոստումներով, մարդոց մոլորեցնելով կու գար իշխանութեան ու արդէն եկաւ իշխանութեան, այդ օրերուն արդէն սահմանին վրայ թշնամին նոր դիրքեր կը զբաղեցնէր, կը յառաջանար, նշանառութեան տակ կ՛առնէր Արենին ու Զանգակատունը:
«Մեր զինակիցները, հայրենակիցները արդէն սկսած են քայլերթը Ապարանէն, հերոսական Բաշ Ապարանէն: Վայրէ մը, ուր 1918-ի մայիսին հայութիւնը ապացուցեց, որ վտանգի պահուն միասնականութեամբ, համախմբուածութեամբ կարելի է լեռներ տապալել: Կը քալեն անոնք յամառութեամբ, հաստատակամութեամբ, այն բնակավայրերէն, ուր բնակիչները միշտ եղած են հաստատակամ, հայրենասէր ու նուիրուած:
«1918-ին այստեղ ամէնէն խիզախները արցախցիներն էին` Բէկ-Փիրումեանները, Ղարաբաղի 5-րդ (մահապարտներու) գունդը: Այսօր ալ մեր հերթն է` Սարդարապատէն` յանուն Արցախի:
«Սարդարապատի այս սրբավայրէն կը դիմենք մեր հայրենակիցներուն` ոտքի՛, յանուն հայրենիքի, յանուն փրկութեան, յանուն արժանապատուութեան: Այս զանգերը, որոնք կախուած են Սարդարապատի մէջ, խորհուրդ ունին: Անոնք, ինչպէս 1918-ին, Արարատեան դաշտավայրի բոլոր եկեղեցիներուն զանգերը, վտանգի պահուն կոչնակ կը դառնան:
«Մենք երթով կը քայլենք դէպի Երեւան, ճամբուն վրայ կը հրաւիրենք մեր հայրենակիցները հանդիպումներու, զրոյցի ու միասնութեան:
«Մենք քայլերթով պիտի անցնինք հայութեան հոգեւոր կեդրոնէն` Սուրբ Էջմիածինէն: Այն Էջմիածինէն, որուն դէմ պայքարած են օսմանցին ու սելճուքը, պոլշեւիկն ու նաեւ, որքան ալ ահաւոր ըլլայ, անհաւատալի ըլլայ` այս իշխանութիւնը», ըսաւ Գեղամ Մանուկեան:
Նշենք, որ Հայաստանի խորհրդանշական 4 կողմերէն` Իջեւանէն, Տիգրանաշէնէն, Սարդապատէն ու Բաշ Ապարանէն արժանապատիւ քաղաքացիները քայլերթներով կ՛ուղղուին Երեւան, որպէսզի 1 մայիսին միանան համազգային հանրահաւաքին: Զուգահեռ Երեւանի մէջ տեղի կ՛ունենան ամէնօրեայ ապակեդրոն իրազեկման ցոյցեր եւ հաւաքներ:
