Լիբանանահայ Աշակերտներ` Արցախցիներուն Կողքին

Նամակներ

Սիրելի հերոսի՛ ընտանիք,

Լիբանանահայ աշակերտուհի մըն եմ, որ կը յաճախէ հայկական դպրոց: Միշտ կը հետեւիմ Հայաստանի ու Արցախի լուրերուն եւ կ’ուզեմ գիտնաք, որ ձեզի նման կը ցաւիմ ձեր կորուստին համար: Կը ցաւիմ, որ ոչ մէկ բարիք կրնամ ընել օգնելու համար ձեզի: Այս նամակը ձեւ մըն է բաժնեկցելու զգացումներս եւ ձեւով մը հանգչեցնելու ձեզ, որպէսզի գիտնաք, թէ սփիւռքահայերը կը հասկնան ձեր ցաւը:

Կ’ուզեմ գիտնաք, որ մենք հոս` Լիբանանի մէջ միշտ կը փորձենք ամէն միջոցով օգտակար դառնալ ձեզի: Ամէն անգամ, երբ կը լսեմ, որ ազրպէյճանական բանակը կրկին կը փորձէ Արցախը եւ ժողովուրդը դժուարութիւններու ու վտանգներու մէջ դնել, կը մտածեմ, թէ ի՞նչ միջոցով օգտակար կրնամ դառնալ:

Հայ զինուորը քաջ ու խիզախ զինուոր մըն է, հայրենասէր եւ միշտ պատրաստ` նահատակուելու հայրենիքին համար: Կը վստահեցնեմ ձեզ, որ բոլոր այն զինուորները, որոնք նահատակուեցան, սուրբ են հայ ժողովուրդին համար: Ինչպէս որ կ’ըսեն, «Մահ իմացեալ անմահութիւն է»: Անշուշտ կը ցաւինք, երբ գիտնանք, որ զինուոր մը չէ միացած իր ընտանիքին, նահատակութեան կամ գերավարութեան պատճառով:

Ո՛վ հայ ընտանիք, զօրաւոր ու կայտառ եղէք, որովհետեւ մեր զինուորները հպարտանալով նահատակուեցան, գիտնալով, որ հայրենիքին համար զոհուեցան:

Կը հմայուիմ, որ հայերս, ինչպէս դուք, այսպէս ընտանիքներ ունիք, որ պատերազմի ժամանակ թէ՛ մեծով, թէ՛ պզտիկով, արու կամ էգ, կ’անցնիք գործի` ուտեստեղէն, հագուստեղէն ապահովելով եւ կամ ճակատամարտի վայր ներկայանալով` օգտակար դառնալու համար հայրենիքի փրկութեան գործին:

Գիտցէք, որ լիբանանահայ աշակերտներս միշտ կը սորվինք հայոց պատմութիւնը եւ ներկայիս պատահած դէպքերը ու միշտ պատրաստ ենք նեցուկ կանգնելու հայ զինուորին, ծնողքին ու անոր ընտանիքին:

Համբերութեան մաղթանքով`
ՔԱՄԻ ԱՐԱՊԵԱՆ

Սիրելի՛ մայրեր,

Փա՛ռք Հայ Զինուորին

Ով հայ զինուոր, դարձար հայոց պաշտպան,
Վրադ կրելով զէնք ու Աւետարան:
Առիւծի նման խուժեցիր սարէ սար,
Ու թշնամիին ըրիր գետնի հաւասար:
Հայ զինուոր զէնքով լսել տուիր մեր զուլումը ոխերիմ,
Ափսո՜ս, դրացին մնաց լուռ ու ժպտագին:
Հայ զինուոր հաւատարիմ մնայ երկաթէ շերեփին,
Որովհետեւ շուն ազերին դեռ չի գիտեր ուժը մեր բանակին:
Փա՛ռք քեզ, ո՛վ հայ զինուոր,
Որ զէնք ու զրահ կրեցիր կամաւոր:
Երբ թշնամին ետ քաշուեցաւ սարսափած,
Դրօշդ պարզեցիր վասն հաւատոյ եւ հայրենեաց:
Մենք հպարտ ենք ձեզմով, ով հայոց քաջեր,
Որ փրկեցիք ու պահեցիք մեր սուրբ հողեր:
Թող որ յաւերժ ապրի ձեր սուրբ անուն,
Ու պիտի մնաք մեր սրտերուն մէջ մնայուն:
Մխիթարուեցէ՛ք, ո՛վ հայոց քաջեր,
Քանզի դուք տուիք սուրբ քաջեր:
Անոնք պիտի յիշուին դարէ դար`
Մնալով արեւուն նման պայծառ:

ՀՐԱԿ-ԱՆԴՕ ՍՐԿ. ԳՐՏԱՆԵԱՆ

Ծնողք արցախեան հերոս մարտիկի,

Նախ կու գանք մեր խորին ցաւակցութիւնը յայտնելու ձեզի, ապա կը խնդրենք Աստուծմէ, որ ձեզի մխիթարութիւն եւ համբերութիւն տայ ձեր կորուստներուն համար: Ձեր զաւակները մեր հեռաւոր եղբայրներն են եւ միշտ մեր աղօթքներուն մէջն են, ձեր ցաւերը մեր ցաւերն են, ձեր վշտերը մեր վշտերն են, ձեր կորուստները` մեր կորուստները: Սփոփանքի որեւէ խօսք չի մխիթարեր ձեր այրած սրտերը, բայց իմացէք, որ ձեր զաւակները չմեռան, այլ` անմահացան մեր սրտերուն մէջ եւ օրինակ դարձան հայրենասիրութեան:

Անոնք մէյ մէկ կոթողներն են մեր ազգին` իրենց հերոսութեամբ: Անոնք օրինակ դարձան գալիք սերունդներուն եւ մեզի: Անոնք Չաւուշներ են, Մոնթէներ եւ անմահացած հերոսներ են:

Եղէք ուրախ, եղէք հպարտ, հա՛յ մայրեր, ձեր հերոսներուն համար արցունք մի՛ թափէք, այլ աղօթեցէ՛ք: Աստուած ձեզ զօրավիգ կանգնի եւ մխիթարէ: Մենք ալ ձեր մէյ մէկ զաւակներն ենք, երբ որ ուզէք, բաժնեկցեցէք ձեր վիշտերը եւ ձեր ուրախութիւնը մեզի հետ. Մենք միշտ պատրաստ ենք ձեզ լսելու եւ ձեր կողքին կանգնելու:

Ձեր դուստրը`
ՓԱԹԻԼ ԱԳՊԱՇԱՐԵԱՆ