Հայկական վարժարանին դերակատարութեան, յատկապէս ազգային վարժարանին առաքելութեան մասին տասնամեակներ շարունակ շատ բան գրուած ու շատ բան ըսուած է: Ազգային արժէքներն ու գաղափարախօսութիւնները կուլ տուող այս 21-րդ դարու համաշխարհայնացման հսկայ հոսանքին դէմ տակաւին կը շարունակենք շեշտը դնել հայ դպրոցին ունեցած իւրայատուկ դերին վրայ եւ լուսարձակի տակ կ՛առնենք ազգային վարժարանին եզակի կոչումը` սերունդներ դաստիարակելու, եւ հիացումով կը դիտենք անոր սրբազան նուիրումը` սերունդներու հայեցի դիմագիծի կերտման մէջ: Դիմագիծ` զինուած ինքնագիտակցութեամբ, ինքնաճանաչումով եւ պայքարը շարունակելու անսասան հաւատքով:
Տասնամեակներ շարունակ լիբանանահայ գաղութին մէջ ազգային վարժարանները եղան այն օճախները, ուրկէ շրջանաւարտ սերունդները դարձան Լիբանանի օրինակելի քաղաքացիներ, ազգին նուիրեալ հսկաները, եւ որոնք մինչեւ օրս կը շարունակեն մնալ հաւատարիմ իրենց վարժարաններուն ներշնչած կտակին ու դաստիարակութեան: Տասնամեակներու ընթացքին կրթական, քարոզչական եւ դաստիարակչական զանազան ծրագիրներ` իրենց շունչն ու ոգին ուղղեցին դէպի այսօր` պատրաստելու այն հայ մարդը, որ գիտէ տէրը կանգնիլ ստեղծուած որեւէ կացութեան եւ յաղթական դուրս գալ յուսալքիչ ամէն տեսակի հարուածներէ:
Այսօր` սկսած 2017 թուականի սեպտեմբեր ամսուան իր անդրանիկ վերամուտէն, Ազգային Միացեալ վարժարանը, որ իր մէջ կը միացնէ վեց ազգային վարժարաններ` անոնց մէջ ունենալով լիբանանահայ առաջին հայկական վարժարանը` Ազգային Սուրէն Խանամիրեան քոլեճը, կը շարունակէ իր նախկին սրբազան գործը` հանդէս գալով իբրեւ անոնց բնական շարունակութիւնը` 21-րդ դարու արհեստագիտական բոլոր պայմաններուն յարմարող:
2021-2022 տարեշրջանին Ազգային միացեալ վարժարանը կը թեւակոխէ իր հիմնադրութեան հինգերորդ տարին:
Հինգ տարիներ` լեցուն զանազան փուլերով ու բազմապիսի մարտահրաւէրներով, հարստացուցին այս վարժարանին փորձառութեան քսակը, մարզեցին անոր անձնակազմը` դժուարութիւններ յաղթահարելու եւ շարունակելու երթը, հակառակ ամէն տեսակ խոչընդոտի ու արգելքի:
Անցնող հինգ տարիներու ընթացքին ականատես դարձանք ու ապրեցանք այն, ինչ որ տեսաւ ու ապրեցաւ լիբանանցին, յատկապէս լիբանանահայը, սկսած 2019-ի ժողովրդային շարժումներու օրերէն` անցնելով «Քորոնա»-ի պարտադրած անբնական կեանքի փուլը, հասնելով մինչեւ Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումն ու արցախեան 44-օրեայ պատերազմը: Վարժարանին մեծ ու միասնական ընտանիքը` պատասխանատուներ, ուսուցչական կազմ, պաշտօնէութիւն, ծնողներ ու աշակերտներ, ոգի ի բռին աշխատեցան, շատ անգամներ սիրայօժար ու մեծ հաճոյքով իրենց անձերը զրկելով իրենց հանգիստէն ու արձակուրդէն, կանգուն պահեցին լիբանանահայութեան եւ յատկապէս Պուրճ Համուտի ազգային այն օճախը, ուրկէ դուրս պիտի գան գիտակից ու արժանապատիւ հպարտ հայորդիներ` ծառայելու հայութեան, հայրենիքին ու Լիբանանին:
Իրօք, Ազգային Միացեալ վարժարանը այսօր վերադարձած է 2019-ին ծայր առած Լիբանանը հարուածող տագնապին նախորդող իր բնական առօրեային: Այսօր, հակառակ տնտեսական ահաւոր ճգնաժամին, յաջողեցանք ունենալ կրթական բնական վերամուտ եւ յուզմունքով կը նայինք մեր աշակերտներուն աչքերուն մէջէն ցոլացող հաւատքի ու նոր յոյսի հայեացքներուն: Միացած ազգային վարժարաններուն նախկին շրջանաւարտները, տարբեր երկիրներէ մինչեւ օրս մեզի հետ կապ պահելով, շարունակ կը յայտնեն իրենց պատրաստակամութիւնը` բոլոր ձեւերով փութալու վարժարանի օժանդակութեան, թէկուզ` համեստ ներդրումներով, ինչպէս նաեւ մեզ շրջապատող նուիրեալ ազգայիններ կը շարունակեն ժայռի նման մեզի նեցուկ կանգնիլ այս հայ դպրոցին, որովհետեւ կը հաւատան այս վարժարանի իւրայատկութեան ու սրբազան առաքելութեան, առանց որուն, անվարան ու համեստաբար կ՛ըսենք, շատ բան պիտի կորսնցնէ հայութիւնը ընդհանրապէս եւ լիբանանահայութիւնը` յատկապէս:
Մօտաւորապէս դար մը առաջ հիմնուած լիբանանահայ առաջին վարժարանէն մինչեւ Ազգային Միացեալ վարժարան կը հասնի կտակը այն սերունդներուն ու նուիրեալներուն, որոնք պահեցին այս գաղութի հայեցի ազգային դիմագիծը:
Տէ՛րն ենք այս կտակին ու կը շարունակենք թիավարել հոսանքն ի վեր, վճռական հայեացքներով նայիլ ապագային, գօտեպնդուած` մարդկային ու ազգային արժէքներով, միշտ մնալով միացեալական եւ հպա՛րտ:
ՄԻԱՑԵԱԼԱԿԱՆ
