ԹԱԼԻՆ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Ակնոցներուդ ետին պահուըտած անուշիկ աչքերդ տեսած են շատ բան, ապրած են ուրախութիւն եւ յուզում, փոխանցած են սէր ու գոհունակութիւն եւ ներշնչած են ուժ ու խիզախութիւն:
Մահուանդ պատճառով երբ կը գտնուէի Լիբանան, ահա արդէն մէկ տարի առաջ, առիթը ունեցայ զրուցելու տարբեր միջավայրերէ անձերու հետ, որոնք քեզի հանդիպած էին կամ քեզ ճանչցած` աւելի մօտէն:
Ցաւակցական այցելութիւններու ընթացքին, ե-նամակներու ընդմէջէն եւ զրոյցներու ժամանակ շատեր յիշեցին իրենց փոխանցած գիտելիքներդ եւ պատմութիւններդ, կատակներդ եւ միասնաբար ապրած վայրկեաններ, սակայն մանաւանդ` քու հոգատարութիւնդ, ազնուութիւնդ, անկեղծութիւնդ եւ հորիզոններ բացող մտածումներդ:
Բոլորին հետ վարուած ես նոյն ձեւով, համեստութեամբ եւ լայնասիրտ մօտեցումով: Եռանդդ ու խանդավառութիւնդ փոխանցիկ էին, շարժումներդ լոյսի արագութիւն ունէին:
Տարիներու ընթացքին մեզի օգնեցիր խնդիրներ լուծելու, հարցեր տարբեր անկիւններէ դիտելու եւ պահանջեցիր մեզմէ մարդկային արժէքներու նկատմամբ ըլլալ անզիջող: Երախտապարտ կը մնանք, սիրելի՛ պապ:
Ընտանիքիդ զուգահեռ, նուիրուած էիր հայ ազգին, Հայաստանին ու Արցախին: Դաշնակցականի մաքուր միտքդ ու ոգիդ ճառագայթեցին ամբողջ կեանքիդ ընթացքին: Թող ըլլաս օրինակ եկող սերունդներուն:
Արցախեան վերջին պատերազմը չապրեցար: Հակառակ անոր որ շատ բան կը նախատեսէիր, լա՛ւ որ չտեսար Շուշիի անկումը: Այնքան հպարտ ու երջանիկ էիր անոր ազատագրումով 1992-ին: Մէկ կողմէ կ՛ըսեմ` փրկուեցար աննկարագրելի տառապանքէ, բայց միւս կողմէ` կը հաւատամ, որ պէտք պիտի ունենայինք կարծիքներուդ, գաղափարներուդ եւ ուղեցոյցիդ: Տէ՛ր կեցիր մեր հին ու նոր նահատակներու վեհ հոգիներուն:
Քու կեանքիդ ձեւով, համոզումներով, դաստիարակութեամբ օրինակ եղար մեզի, եւ մենք ակնոցիդ միւս կողմէն տեսանք ու սիրեցինք իրական մարդն ու հայրը:
Սիրելի՛ պապ, շատ բան փոխանցեցիր մեզի: «Սէրը հիմն է ամէն ինչի», կ՛ըսէիր:
Եւ իբրեւ սիրոյ յաւերժական արտայայտութիւն` գրութիւնս կ՛աւարտեմ հօրդ եւ մեծ հօրդ ուղղուած քու իսկ խօսքովդ.
«Ձեր պատգամը կը փոխանցեմ շառաւիղին օղակներուն. ընդդէմ փորձանքի եւ դժուարութեան, ցաւի թէ յուսաբեկումի` ամրացէք պատումի շղթայով, կոփեցէ՛ք կամք»:
Այս մէկը թող ըլլայ պատգամ նաեւ ներկայ եւ ապագայ սերունդներուն:
