Ռուսիոյ արտաքին գործոց նախարարութիւնը հրապարակած է «Առանձին երկիրներու մէջ մարդու իրաւունքներու իրավիճակը» զեկուցումը, որուն մէջ, ի շարս բազմաթիւ երկիրներու, տեղ գտած է նաեւ Վրաստանը:
Վրաստանի մասին հատուածին մէջ ուշադրութեան արժանի են յատկապէս հայ համայնքին վերաբերող տողերը: Կը բարձրաձայնուին վրացահայերուն վերաբերող բազմաթիւ խնդիրներ:
«Միջազգային եւ վրացական իրաւապաշտպան հասարակական կազմակերպութիւնները, ինչպէս նաեւ Վրաստանի ժողովրդական պաշտպանը պարբերաբար անհանգստութիւն կը յայտնեն ազգային փոքր խումբերու մեկուսացման եւ վրացական «մեծամասնութենէն» օտարուելու կապակցութեամբ: Հայկական եւ ազրպէյճանական մեծ համայնքներու ներկայացուցիչներու երկրի հասարակական-քաղաքական կեանքին մասնակցութեան աստիճանը կը շարունակէ մնալ չափազանց ցած, ինչ որ անոնց չ՛արտօներ ամբողջութեամբ համարկուիլ վրացական հասարակութեան մէջ: Հանրային գործերուն անոնց մասնակցութեան խոչընդոտները տարածքային հիմքով քաղաքական կուսակցութիւններու ստեղծման արգելքն է, որ կը սահմանուի Վրաստանի սահմանադրութեան 23.3 յօդուածով: Եւրոպական խորհուրդի Վենետիկի յանձնախումբը բազմիցս բացասական կարծիքներ յայտնած է սահմանադրական այս կէտին վերաբերեալ», կը նշէ զեկուցումը:
Անդրադարձ կը կատարուի նաեւ հայերու ազգային ինքնապահպանութեան խնդիրներուն:
«Օրինակ` հայ համայնքը շատոնց կը բարձրացնէր Սամցխէ-Ջաւախքի ինքնավարութեան հարցը, իսկ Քվեմօ-Քարթլիի ազրպէյճանցիները կը պահանջեն լայն ներկայացուցչութիւն տեղական մարմիններու մէջ, ուր բոլոր հիմնական պաշտօնները կը վարեն վրացիները: Այս կոչերը չեն գտներ Վրաստանի ղեկավարութեան աջակցութիւնը, որ զանոնք կը նկատէ իբրեւ անջատողական տրամադրութիւններու արտայայտութիւն:
«Բացի ատկէ, վրացական լրատուամիջոցներու մէջ յաճախակի դարձած են Հայ առաքելական եկեղեցւոյ վրայ յարձակումները: 2011 թուականին Վրաստանի մէջ «Կրօնական դաւանանքներու ազատ արձանագրման մասին» օրէնքի որդեգրումէն ի վեր արձանագրուած են վանտալիզմի բազմաթիւ դէպքեր` հայկական եկեղեցիներու նկատմամբ», կը նշուի զեկուցումին մէջ:
