Իւրաքանչիւր տարուան 18 փետրուարին թէ՛ 1921-ի Փետրուարեան ապստամբութեան բռնկման վայրերուն մէջ եւ թէ՛ խմբապետներու շիրիմներուն եւ տարբեր յուշակոթողներուն մօտ տեղի կ՛ունենան օրուան խորհուրդին նուիրուած նախաձեռնութիւններ: Երեւանի Անգլիական այգիին մէջ գտնուող յուշակոթողը` նուիրուած կացնահարուածներու յիշատակին, այդ վայրերէն մէկն է, ուր 18 փետրուարին այցելեցին ՀՅԴ Հայաստանի Գերագոյն մարմինի անդամները, ՀՅԴ Երեւանի Քաղաքային կոմիտէութեան ներկայացուցիչներն ու պատմութեան այդ յիշարժան օրը արժեւորող մարդիկ:
Այս առիթով արտասանած իր խօսքին մէջ ՀՅԴ Հայաստանի Գերագոյն մարմինի անդամ Արծուիկ Մինասեան ըսաւ, որ 100 տարի առաջ մենք կը գտնուէինք նոյն վիճակին մէջ, եւ օրին յայտնուեցան հայրենասէրներ, որոնք կրցան Փետրուարեան ապստամբութեամբ Հայաստանին վերադարձնել ազգային եւ պետական քաղաքականութիւնը:
Զուգահեռներ գծելով ներկայի եւ 100 տարի առաջուան իրադարձութիւններուն միջեւ` Մինասեան հաստատեց. «Հայաստանի ներկայիս իշխանութիւնը եւ զայն շրջապատողները պէտք է հասկանան, որ կարելի չէ նոյնատիպ պայմաններու մէջ դնել ազգապաշտ ուժերը, որոնք ստիպուած պիտի ըլլան դիմելու ապստամբութեան: Ապստամբութիւնը իւրաքանչիւր ազգի բնական իրաւունքն է` հարկադրելու համար որեւէ իշխանութիւն` վերադառնալու իրական ազգային քաղաքականութեան»:
ՀՅԴ-ի անդամ Բագրատ Եսայեան իր կարգին յայտնեց, որ շատ արդիական է Փետրուարեան ապստամբութեան նիւթը` նաեւ այսօրուան տեսանկիւնէն: «Վստահաբար, իշխանութեան եկած ապազգային ուժերը ամէն ինչ պիտի ընեն` վարկաբեկելու համար ամէն ազգային բան: Բայց, եթէ մենք փորձենք վերլուծել, թէ ի՛նչ եղաւ 18 փետրուար 1921-ին, կը տեսնենք, որ հայ ժողովուրդը ոտքի կանգնեցաւ այդպիսի նմանատիպ վարչակարգի մը դէմ, ինչ որ այն ժամանակ հաստատուած էր Հայաստանի մէջ», ըսաւ ան` աւելցնելով, որ հայկական շահին ծառայող ոեւէ անձ այդ օրերուն կը հետապնդուէր, կը ձերբակալուէր եւ կը գնդակահարուէր, իսկ այդ բոլորին դէմ է, որ ոտքի կանգնեցաւ հայ ժողովուրդը:
Ըստ Բ. Եսայեանի, Փետրուարեան ապստամբութիւնը նախկին խորհրդային երկիրներու մէջ բռնկած միակ ապստամբութիւնն է, որ, թէեւ շատ կարճ ժամանակով, այսուհանդերձ, տուեալ երկրին մէջ տապալած է խորհրդային կարգերը:
