Հայկական բժշկական հիմնարկի 5-րդ տարուան ուսանող Կիմ Խաչատրեանը արդէն որոշ շրջան մըն է, որ առաջնագիծ էր, ուր մեկնած էր ՀՅԴ կամաւորական վաշտերէն մէկուն կազմին մէջ ընդգրկուելով:
Շնորհալի, կեանքին մէջ ազգային արժէքներով ու աւանդութիւններով առաջնորդուող, հայրենիքը անսահման սիրող Կիմը ծնած է 17 մարտ 1995-ին` Վայոց Ձորի մարզի Արենի գիւղին մէջ: 2013-2015 ծառայած է Հայաստանի զինուած ուժերուն մէջ (Մեղրի):
5 հոկտեմբերին` Ուսուցիչի օրը, Կիմը հրապարակած էր ուսուցիչի հետ իր լուսանկարը եւ գրած. «Ուսուցչի օրը® իմ կեանքին սթափ նայելու ու հայրենիքի հանդէպ պարտքի զգացում սերմանած ուսուցիչ: Քո դասերից է, որ հիմա ամաչում եմ քաղաքացիական հագուստով ման գալ»: Իսկ ռազմաճակատ մեկնելու օրը Կիմը ընկերային ցանցերու իր էջին մէջ հրապարակած էր հետեւեալ բանաստեղծութիւնը.
Բախտը մէկն է զինուորի`
Կամ մահ, կամ ազատութիւն:
Վառօդդ պահիր միշտ պատրաստ ու չոր,
Նշանահատիկդ միշտ ճշդուած պահիր,
Որ գնդակն անցնի ճիշդ սրտի միջով,
Եւ նրան յանձնի անաչառ մահին:
Կռուի մէջ չկայ գթութեան խնդիր,
Եւ ոչ էլ խղճի գերակայութիւն,
Խղճիդ հետ երբեք դաշինք մի՛ կնքիր
Այլապէս խիղճդ կը դառնայ քեզ թոյն:
Թշնամուցդ աւելի եղիր անողոք,
Լուծիր հնացող ցաւը վրէժի,
Թող քեզ չյուզեն կական ու բողոք,
Երբ քո խնդիրը մահն է հրէշի:
Թող որ թշնամիդ անիծի զարկդ,
Ոսոխիդ մայրը թող քեզ նզովի,
Բազուկդ սակայն կ՛օրհնի քո ազգը,
Եւ քաջութիւնդ երգով կը գովի:
